.GİRİŞ.

299 10 12
                                    



Hayatımızda farkında olmadan değişen birçok şey var.

Ya da farkında olsak da engelleyemediğimiz.

Aynı benim gibi.

Hayatımda bir değişiklik oldu ve bu değişiklik bütün hayatımı baştan sona değiştirdi ve ben buna engel olamadım. Olmadım.

Size kendimi tanıtmak isterdim ama ben bile kim olduğumu bilmiyorum.

Ben Zeynep, 17yaşında lise 3 sınıf öğrencisiyim. İzmir de büyüdüm, ilk adımımı orada attım, okuma-yazmayı orada öğrendim, ilk orada aşkı tattım, birçok şeyi orada yaptım. Ama şimdi bu güzel memleketten, memleketimden ayrılıyorum.

En başından anlatmak isterdim ama bende henüz ne olduğunu öğrenemedim tek bildiğim önceki yaşantımın yalan olduğuydu.

Her zamanki gibi servisten inmiş eve gidiyordum -daha doğrusu evim sandığım yere- apartmana iyice yaklaşınca siyah lüks bir araba gördüm.

Karşı apartmanın bankında tespih çeken Ayşe teyzeye bir adım yaklaşıp arabayı göstererek;

" Kime gelmiş? " dedim.

Tespihini çekmeyi bırakarak

" Size gelmiş "dedi ve tespih çekmeye devam etti.

Şaşkın bir ifadeyle " Bize mi gelmiş?" dedim.

Ters ters bakarak " Size gelmiş dedim ya" diyerek çıkıştı ama ben aldırmadan " Peki kimmiş? " diye sordum.

"Ay yeter, ne bileyim ben!" diyerek ayağa kalktı ve söylenerek kendi apartmanına girdi.

Bende boş boş dikilmeyi bırakıp apartmana yöneldim.

Apartmanın kapısını biraz(!) zorlanarak açtım ve içeri girdim. Merdivenden söylenerek çıkmaya başladım. "Karına gelince 5000 TL çanta al kapıya gelince 5 TL verip yağlatma" söylenmeye devam ederken yukarıdan bağırma sesleri duydum.

Yine yan komşumuz Burhan ve Berna kavga ediyor sandım ama sesler bizim evden geliyordu.

Hemen zile basmaya ve kapıya vurmaya başladım.

Kapı açılmayınca daha da endişelendim tamda anahtarı unutacak zamanı bulmuştum.

Kapıya daha hızlı vurup "Anne, anne" diye bağırmaya başladım.

Sesler birden kesilmişti.

Tam daha güçlü bir şekilde vuracakken kapı aniden açıldı ve kapıya vurmak için kaldırdığım elim kapıyı açan takım elbiseli adamın göğsüne geldi ondan sonra her şey çok hızlı gelişti.

Benim içeri dalmam, tanımadığım kadının kızım diye bana sarılması...

************************

Yanımda hiç tanımadığım Annem ve Babamla(!)

Yeni evime gidiyorum.

İçinde kimin yaşadığını bildiğim ama tanımadığım insanların olduğu evime(!).

Nasıl karşılanacağımı bilmiyorum.

Annemim(!) dediğine göre beni büyük bir heyecanla bekliyorlarmış.

Kalabalık bir aileymişiz.

Dede, Babaanne, Amca, yenge, kuzenler ah bir de Almanya ya kocaya kaçmış ama daha bir yıl olmadan geri gelen Hala ve 8 aylık bebeği.

Melih bey yani BABAM bu konu hakkında pek bir şey anlatmadı sadece artık onun da bizde kalacağını ama geçici bir süre kalacağını söyledi,

Sanırım kardeşine kızgın ve kırgın.

GÖZBEBEĞİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin