under the fame | mauro icardi

2.0

O kadar mutluydum ki,anlatamam.

Oğlum olacaktı,Mauro ile ilişkimiz çok güzel gidiyordu,her şey mükemmeldi.

Ama her güzel şeyin bir sonu varmış,öyle değil mi?

Galatasaray şampiyonluğa adım adım yaklaşıyordu.Mauro ile antrenmanı çıkışı her zamanki gibi güle güle eve geliyorduk.

Mauro duş almak için kendi evine gitti ve ben de evdeki bir kaç işi halletmek için evime geldim.

Bayadır gelmiyordum sonuçta.

Tam anahtarı evimin kapısına sokacaktım ki kapının aralık olduğunu ilk başta endişelensem de Nil'dir diye sorun etmedim.

Kapıyı yavaşça açtım ve salonumun ortasında bir facia gördüm.

Bu görüntü yıllarca aklıma kazınacaktı.

Öz babam,kafasının ortasında bir delik ve elinde bir silahla,kan gölünde yatıyordu.Tüm halımın üstü kanla kaplıydı,etraftaki vazolar resimler her şey kırılmış bir vaziyetteydi.

Beynim emirlerime cevap vermiyordu.Gözlerim yaşarmaya başlamıştı.Tir tir titriyordum.Bağıramıyordum,haykıramıyor-
dum.

Yavaş hareketler beni babamın yanına götürdü ve eğildim.Ona bir dokunuşum ile ellerim kirli kanına bulanmıştı.

Göğüsünün yanındaki not kağıdını titreyen ellerimle aldım ve içimden okumaya başladım.

Sonunda oldu dimi?O hiç sevmediğin baban öldü.Kimin yüzünden?Senin.Annen de senin yüzünden öldü.Yaptıklarımın tek sebebi sensin.Annenin tek ilgi odağıydın,hiç beni sevmedi o zaten.Ben de bu yüzden hiç seni sevmedim.Sen o mükemmel hayatını sürerken ben hapislerde çürüdüm,bir kere gelip bakmadın bana.Çünkü sen aptalsın,senden nefret ediyorum.Bu yaptığımda sana iyilik aslında.Kurtuluyorsun benden,kızım.Cehennemde görüşecez artık seninle.

Kendisinin ölüşünü görmek bana nasıl bir iyilik sağlayacaktı ki?

Sadece yanında oturdum.Gözlerim açık gözlerinden ayrılmadı.Ölü
bedeni ile bakışıyorduk.

Mauro

Ecrin'in gelmediğini görünce aşağıya indim,kapısı ardına kadar açıktı ve yerde oturuyordu.

Hemen koşup içeri girdim ve yanına ölü bir beden vardı.Gözlerimi hemen açıp Ecrin'ne arkasından yavaşça kaldırdım.

Reaksiyon vermiyordu.

Her yeri kan olmuştu.

Elindeki notu yavaşça çektim elinden ve bedenin sahibine baktım.O piç babasıydı bu onun.

Telefonumdan hemen ambulansı aradım ve daha sonra ise Nil ve Nicolo'yu.

Onların gelmesini beklemeden Ecrini hemen kendi evime taşıdım.

Çok korkuyordum,hiç bir şekilde cevap vermiyordu bana.

"Mi amor,lütfen.Duy beni lütfen."diye yalvardım.Gözlerim dolmaya başlamıştı.

Gözlerini yerden ayırıp gözlerime çevirince kızarmış yüzüne baktım.

Yavaşça bana yaklaştı ve ellerini belime sarıp yüzünü boynuma gömdü.Hemen ellerimi vücuduna sardım ve omzumda ağlamasına izin verdim.Saçlarından öptüm ve okşadım.

Ecrin'i temizlemek için duşa götürdüm,kendi yapabilecek durumda değildi çünkü.

Kıyafetlerimi çıkardım ve duşa soktum.Ona çok dokunmadan nazikçe kanları temizledim ve çıkarıp hemen havluya sardım.