Ben babamın tabutuyla bakışırken Nicolo da ellerimden tutuyordu.
Bu kadar çabuk muydu baba ? Bu kadar çabuk mu bırakacaktın beni ?
Annem ve Arda da yanımdaydı.
Annemin gözleri ağlamaktan şişmiş ve kızarmıştı. Arda ise duygusuzca bakıyordu.
Üzülmeli miydim yoksa üzülmemeli miydim bilmiyorum ama hiç bir şey hissetmiyordum.
1 hafta sonra
Günlerdir yaptığım tek şey öylece yatmaktı. Ağlamıyordum , üzülmüyordum sadece yatıyordum.
Antrenmanlara gidemiyordum , Nicolo ile bir kaç gündür konuşmuyorduk ve hiç bir şey düşünemiyordum.
Aynaya baktığımda dudaklarım kurumuş , gözaltılarım morarmış ve boynum kaşınmaktan kızarmıştı.
Şimdi de sürekli bir yerleri kaşıyordum stresten. Dönem dönem oluyordu bu.
Tek ihtiyacım olan şey Nicolo'ydu belki de. Ama o da gelmiyordu artık evime , ona en ihtiyacım olan zamanda konuşmuyorduk.
Sadece Ela geliyordu her gün yanıma. Benle konuşmaya , sohbet etmeye çalışıyordu ama konuşmaya bile gücüm yoktu.
Yüzümü yıkayıp biraz makyaj yaptım ve kendime çeki düzen vermeye çalıştım.
Antrenman kıyafetlerimi giydim ve arabama binip yola çıktım.
Antrenmanları özlemiştim , en çok da maçları.
Soyunma odasına girdiğimde herkes bana şaşırmış ve acır bir şekilde bakıyordu.
Kimseyle konuşmayıp yerime oturduğumda Ela yanıma gelip sıkı sıkı sarıldı bana.
"İyisin değil mi ?" diyip beni yanaklarımdan öptüğünde gülümsedim ve onu rahatlatmak için kafamla onu onayladım.
Değildim. Hiç bir zaman da iyi olmayacaktım.
Antrenmandaki performansım Giovanni'nin dikkatini çekmiş olacak ki beni yanına çağırdı.
"Gayet güzel İnci , maçlarda da aynı performansı bekliyorum senden." dediğinde kafamı salladım ve soğumamı yapıp soyunma odasına gittim.
Salondan çıktığımda magazincilere yakalanmamayı umuyordum sadece. Saçma salak haberler yapabiliyorlardı.
Nicolo'yla yaklaşık 1 haftadır fotoğraf atmıyoruz diye başka kızlarla haberlerini çıkarmaya başlamışlardı bile.
O haberleri gördükçe çıldırıyordum.
Bu haberlerden çoğunun Ecrin ve Nicolo ile ilgili olması daha çok canımı sıkıyordu.
Nicolo'nun evi yolumun üstündeydi. Evinin önünden geçerken bahçesinde Ecrin'in arabasını görmeyi beklemiyordum tabiki.
Gene mi aynı şeyleri yaşıyordum ? Gene mi Nicolo ?
Uzun süre arabayı durdurup içinde öylece bekledim. Bir Ecrin'in arabasına bir de Nicolo'nun arabasına bakıyordum.
Sadece 1 haftadır konuşmuyorduk. Yine mi aynısı olacaktı ?
Nicolo'nun evinin kapısının açıldığını gördüğümde evden Ecrin'in çıktığını gördüm.
Tam bir hayal kırıklığı tablosuydu bu gördüklerim benim için.
Kendimi tutamadım ve onların yanına gittim.
"İkinizin de Allah belanı versin , ikinizden de nefret ediyorum." dediğimde Nicolo kolumdan tuttu.
