“Kainis, na-miss ko crochet stuff mo.”
“Na-miss ko rin oregamis mo.”
Nakaupo kami sa sahig sa harap ng center table sa sala.
I teach Jay how to make crochet flowers using some easy techniques, he’s a fast learner so he got it so easily. While he teach me how to do oregamis, I can watch tutorials but it’s much better guided by Jay. Habang tutok ako sa ginagawa ay ipinagbabalat at sinusubuan niya ako ng hipon na sariling recipe niya ang luto.
Naglaro rin kami ng video games at online games na alam niya, tinuruan niya ako at pinagtiisan ang mahinang pag-intindi ko pagdating sa ibang bagay.
When he saw me putting tint on, ginalaw na niya ang mga gamit ko pang-makeup. Then suddenly, nagpresinta siya kung puwede ko siyang ayusan.
“Pag-practice-an mo ako, babe. Hindi ako magagalit kahit anong kalabasan,”
I giggled and started doing wanders to his face. While putting products to his face, there I saw the genuine smile he used to gave me back then. This is the smile of Jay that I love the most. Tunay ang ngiti, tunay ang saya.
My heart melts to the thought of Jay is happy because he is with me.
Paano makakaya ng mahinang puso ko na saktan ang taong may pinakadalisay na pagkatao para sa kapakanan nito?
⁽ଓ
YOU ARE READING
(i) consequences
Teen Fiction✧*。Felize & Jeremiah Contentment beyond the consequences.