Elemental Grup

0.1

ARKADAŞLAR BAŞLAMADAN ÖNCE SÖYLEYEYİM BİRAZ KLİŞE Bİ KİTAP OLACAK SEVMEYEN OKUMASIN LÜTFEN KÖTÜ YORUM YAPIP İNSANLARI ÜZMEYİN

'Bir haftaya yazılılarınız başlıyor çocuklar!' Herkes kafa salladığında benim tek uğraştığım şey önümdeki test kitabıydı başarılı olmalıydım çok başarılı olmalıydım 'bu ay ki deneme sınavında sınıfımızdan iki kişi ilk 10'a girmeyi başardı!' Sınıf heycanlı heycanlı kim olduğunu tartışırken hoca elini sıraya vurup herkesi susturdu 'deneme ve okul birincimiz Ada! Tebrik ederim tatlım' sıramdan kalktım ve hocanın yanına gidip teşekkür mektubunu aldım 'diğer bir kişi ise deneme ve okul ikincimiz Barlas! Tebrik ederim' o da hocanın yanına gelerek tebrik notunu aldı ikimizde hocanın yanında duruyorduk ve Barlas sürekli bana bakıyordu beni geçemediği için çok sinirli olmalıydı yüzümdeki ifadeyi hiç değiştirmeden hocayı dinledim ve sonra yerimize geçmemizi söyleyince hızla yerime ilerledim yanımdan geçen barlas bana omuz attığında yerimden milim bile kıpramamıştım geri arkasını döndüğünde göz göze geldik 'yanlışlıkla oldu pardon!' Gayet eğlenerek söylediği çok belliydi hiçbirşey demeden sırama oturdum ve o dersin bitmesini bekledim

Hemen hemen 10 dakika sonra zaten zil çalmıştı kalemliğimi toplarken sıramda iki tane elin bulunmasıyla başımı dahi kaldırmadan yaptığım işe devam ettim en son herşeyimi çantama koyduğumda yemek arası için yemekhaneye inecektim ki ayağa kalkmamla omzumdaki el beni tekrar oturttu etrafımı sarmışlardı kafamı kaldırdığımda sıramdaki eller barlas'a aitti tekrar göz göze geldiğimizde ilk göz temasını kesen o oldu 'aah hadi ama çalışkan öğrenci sinirlenmemelisin' konuşmamakta ısrar ediyordum 'biz senin arkadaşlarınız' güldüğünde yüzünü inceledim neden bana bu kadar büyük bir nefret duyuyordu anlamıyorum göz bebekleri bana bakarken büyüyor kaşları ise düz bir hiza alıyordu ayağa tekrar kalktığımda yanından geçecekken kolumu tuttu 'daha yeni eğlenmeye başlamıştım!' Kolumu hiddetle çekerek yemekhaneye gittim

Onlarla uğraşacak zamanım yoktu daha doğrusu zamanımı onlara harcıyacak salaklık bende yok yemek alma sırası bana geldiğinde tezgahtar ablanın koyduklarıyla beraber hızla tekli sıralara baktım hepsi doluydu bahçede yemem gerekiyordu tekli sırada oturamıyorsam bahçede yerdim kesinlikle grup masalara oturmam dümdüz ilerlerken birinin bana çelme takmasıyla öne doğru sendelediğimde birisi tepsiyi tutan ellerimi kavradı kafamı kaldırdığımda siyah kapişonlu birini gördüm tam yüzüne bakacağım sırada başını çevirdi ve ben düz durunca ellerimi bıraktı 'dikkat et!' Sonra yanımdan geçip gitti kim'se bilmiyorum ama onu bu okulda 3 yıldır hiç görmedim evet 12 ye gidiyorum..

Yemeğimi yedikten sonra tekrar sınıfa çıktım sırama geldiğimde masamdaki yazıları gördüm birsürüydü 'çirkinsin' 'tipsiz' 'pislik' 'senden nefret ediyoruz' 'öl artık!' Son kelimeye takılmıştım sadece ve şu an sadece ona bakıyordum 'öl artık!' Bu kadar mı sevilmiyordum ne yapmıştım ki sanırım en büyük hatam suçu kendimde aramak oldu ben suçlu değildim hayat oldukça suçluydu dünya suçluydu hiçbir zaman hatalı ben olmadım ki

Gözlerimi sıradan ayırdığımda en yakın arkadaşım aklıma geldi ve tek arkadaşım

12. Sınıf 1. Dönem
'H-Hayır arzu yapma lütfen yapma!' İnmiyordu çatının kenarında ip ince bi duvarda duruyor inmiyordu 'arzu! Bu hiçbirşey için bir çözüm değil lütfen yapma!' Arkamda polis memurları aşağıda itfaiye ve sadece bizi izleyen bi okul dolusu öğrenci 'hayır ada yanlış düşünüyosun benim ölümüm herşeyi düzeltecek!' O da ağlıyordu bende kafamı salladım 'saçmalama! Arzu lütfen in ordan da sorunlarımızı beraber aşalım' 'aşılacak bi sorun yok ki ada bi sorun var hemde koskocam bi sorun o da benim!' Bağırarak ağlamaya başladığında yere diz çöktüm 'arzu yalvarırım..yalvarırım in ordan' bana öyle sıcak gülümsedi ki o an herşeyi unutup sadece onu o durduğu ip incecik duvardan çekesim geldi ama bunu yapamıyordum 'ada senden tek birşey istiyorum..' kafamı olumlu anlamda salladım 'ezilme! Bunu yapmalarına izin verme yoksa..sonun benim gibi olmasından korkuyorum' beni anlıyordu 'b..bak sende benim için korkuyorsun..' ayağa kalkarak ona yaklaştım 'beraber ölürüz o zaman beraber atlayalım' hızla kafasını sağa sola salladı 'Hayır! Yaklaşma ada' ayağını bi adım daha geriye attığında ayağı kaydı ve aşağı düştüğü sırada koşup elini kavradım 'a..ada bırak beni lütfen' göz yaşlarım onun yüzüne damlıyordu 'asla bırakmam seni arzu yapmam bunu lütfen izin ver de seni yukarı çekeyim' diğer elini benim elime attığında elimi ittirmeye başladı daha fazla ağlayarak yapmaması için yalvardım ama devam etti ve avucumdan o narin elleri kaydı ve küçük bedeni okulun duvarlarının arasında sıkışıp kaldı sanki aşağı düşerken bana bakıyordu gözlerinde bi gram korku yoktu sadece nefret vardı ve ve...pişmanlıkla bakıyordu onun bedeninin yere düşmesine bakamazdım baksam hemen ardından bende atlardım bunu yapardım

Ağlamaktan artık gözyaşı kalmayan gözlerimle kendimi geriye doğru bırakıp  sert betona oturdum o kadar boş bakıyordum ki etrafa herkes bi kargaşa içindeydi arkamdaki polislerin bazıları aşağı bakıyor bazıları koşturuyor itfaiyelerin sesi geliyor ambulans sesi hepsi birbirine karışmış herşey etrafımda olup biterken ben sadece karşımdaki arzunun düştüğü duvarla bakışıyordum

O gün tüm duygularımı kaybettim ve arzuya bi söz verdim ezilmeyeceğim yemin ederim canım pahasına da olsa bana dokunmalarına izin vermeyeceğim

Günümüz
Ben sırayla hayla bakışırken hocanın geldiğini duymamıştım kafamı kaldırdığımda hoca bana bakıyordu tebii tüm sınıf da barlas ve yanında oturan fitne kızlarda bana bakıyordu hemde gülerek 'otursana adacım' tekrar sıraya baktım hayır bunu yapamazdım o gün de aynısını arzuya yapmışlardı ve aynı gün arzu çatıdan atlamıştı arzuya bir söz vermiştim o bir yemin di onlara karşı duracak ezilmeyecektim Çantamı sıradan alarak hızla sınıftan çıktım koridorda hızla yürürken birsürü hocanın seslerini duydum durmamı gerektiren bir sürü uyarı aldım ama durmadım

Ben Ada Ayça ne bu zamana kadar beni birisi durdurabildi ne bu zamana kadar ben durdum ama bu saatten sonra da önüme çıkan herkesi ezip geçeceğim

Arzu için...

Selam bu da bi diğer kitabımmm şu an bunu yazıyorum ama büyük ihtimalle yayınlamamış olacağım biliyorum biraz saçma bi cümle oldu ama idare ediverin işte

O sırada okuyucularım;
İdare edemem hira idare edemem!

Bfjejfbjdndvd

Düzeltme
Yayınlamamış olacağım diyipte yayınlayan koca yürekli hira...

Jxbdbdubdndg