Elemental Grup

3.2

Ada'dan
Gözlerimi açtığımda karşımda eceyi ve toparağı gördüm odayı inceledim kendi odamdaydım yine de neden bilmem gözlerimi açtığım anda ellerimi üst vücudumda birleştirerek yatakta geriye doğru gittim 'hayır!' Kendi aralarında sohbet eden ece ve toprak anında bana döndü 'hayır..' kendimi geri geri itip duruyordum ve tırnaklarımı kollarıma geçiriyordum 'dokunma bana!' Göğüs kafesim hızlı hızlı inip kalkıyordu ece ve toprak bana doğru ilerleyip sakinleştirmeye çalıştılar 'ada sakin ol bizimlesin' 'dokunma..' sesim fısıltılı çıkıyordu ece kendime sardığım kollarımı tuttu ve beni kendine çekerek sarıldı kafamı da kendi göğsüna bastırdığında göz yaşlarımın aktığını çok sonradan fark etmiştim 'h..hayır dokunma..yapma' ece elini kafama yasladı o da ağlıyordu duyuyordum Ama asıl soru o kimdi?

Ağlamama hıçkırıklarımda eklenince sesimin yüksek çıktığını fark ettim odaya hızla giren hava'yı fark etmedim bile 'ada! Ada iyimisin?' Yanıma geldi ve yataga doğru diz çökerek benimle aynı hizaya geldi 'iyimisin güzelim?' Önüme gelen saçlarımı tek eliyle hem arkaya attı hemde yüzümü okşadı 'hepsi benim hatam ada seni oraya tek göndermemeliydim...' ben kesik kesik nefes alırken hava ece ye çekilmesini söyledi ece beni bırakarak çekildiğinde ecenin yerini hemen hava doldurmuştu beni kucağına çekip sarıldı şu an onun kolları arasındaydım 'k..kim kimdi o?' Zor konuşuyordum ama bilmek istiyordum kafam çok karışık bi o kadar da korkunç düşüncelere sahipti

'Aradık ama bulamadık ada affet...' kafamı salladım 'herkes iyi değilmi?' 'Sen bunları düşünme ada dinlenmen gerek' toprak beni havadan çekip alırken yatağa uzandırdı 'biraz uyu.' Sadece gözlerine bakarak gözlerimi yumdum

Saatler sonra...
Gözlerimi aralamamın nedeni içerden gelen yüksek bağırış sesleri oldu anlam veremeyerek yatakta doğruldum ve içeriyi dinledim 'sen haddini çok aşıyorsun!' Havanın sesiydi bu evet evet eminim 'hah? Ben mi güldürme beni adi!' Ne oluyor ya bu da berkayın sesiydi hızla yataktan kalkıp kapıya yöneldim ve kapıyı açar açmaz gördüğüm manzara beni şok etti

Berkayın yüzü morluklar içersindeydi
Hava ise berkayın yakasını tutuyordu bi yandan su havayı çakır berkayı çekiyordu fakat iki tarafta birbirinden ayrılmıyordu anlam veremeyerek bakarken herkes bana döndü ve hava iterek berkayın yakasını bıraktı

Yakasını düzelten berkay çenesini sıvazladı 'ne oluyor burda?' 'Doğruyu söylesene ona!' Hava ben ve hepimiz evet hepimiz berkaya bakıyorduk neyden bahsediyordu 'yine saçmalıyorsun berkay geçireceğim bir tane daha!' Benim yanıma gelen berkay kolumu tutarak beni kendi yanlarına çekti 'O...' sinirliydi hemde çok sinirliydi 'o yaptı!' Ne dediğini anlayamıyordum 'açık konuş berkay anlamıyorum' elini saçına attı 'o..o şeyi hava yaptı!' Sinirle berkayın kolunu ittirdim 'neyi neyden bahsediyorsun?' Berkay eliyle hava'yı göstererek bağırdı 'O gece ki kişi hava'ydı!' Hepimiz susmuştuk..

Herkesin geçirdiği bu şoku kimse daha atlatamamışken berkay bir kez daha konuştu 'neden yaptı bilmiyorum ama sana saldıran kişi oydu gördüm evet onu gördüm ada!' Berkaya bakarken arkamı döndüm ve gözlerimi hava'ya diktim anlamaz gözlerle bakıyordu berkaya 'N..Ne?' Hava ilk defa kekelemişti ilk defa korku vardı gözlerinde korkmalıydı öyle bir korkmalıydı ki beni kaybedeceği gerçeğini benimseyerek korkmalıydı

'Neden...' gözlerim doluydu ama bir damla dahi akmasına izin vermeden gözyaşımı sildim hava'ya doğru ilerledim omuzlarına vurarak onu itekledim 'NEDEN YAPTIN HA NEDEN?' daha da hırsla vurmaya başladım ona 'NEDEN,NEDEN BUNU İSTEDİN Kİ?' hava şok üzerine şok yaşıyordu oynuyordu o yapmıştı zaten kokusu da çok benziyordu ama hâla inanamıyordum inanmak istemiyordum ama bu gerçekti

Ona vuran ellerimi kollarımdan kavrayarak beni durdurdu 'beni dinlemelisin ada!' 'DAHA NEYİ DİNLEYECEĞİM YA NE DİNLEYECEĞİM BANA NASIL DOKUNDUĞUNU MU ANLATACAKSIN?' Kollarımı ondan kurtardım ve suratına yaklaştım 'ağlarken sana yalvarırken durmadın hava durmadın...' sonra bi adım geriye attım '...hepsi senin hatan!' 'Ben hiçbirşey yapmadım lanet olsun neden böyle bir şey yapayım?' Gözlerimi kıstım 'güzelim dedin...böyle daha güzelsin dedin..' konuşurken bi yandan da geri geri adım atıyordum bu gerçekleri kabul etmek istemiyordum