Elemental Grup

4.0

Aradan kos kocaman 1 ay geçmişti abisi sereni her yerde aramış fakat bulamamıştı bu bir ayda hiçbir hırsız onlara saldırmamıs yanlarına dahi yaklaşmamıştı hepsi seziyordu biliyorlardı ki daha kötü birşey olacaktı

Bu bir ay hiç boş durmadan antremanlar yaptılar ve işe yaramışa benziyordu çünkü kendi görevini harfiyen yerine getirebiliyor gücünü de kontrol edebiliyordu

Ve yine bir gün antreman bitmiş herkes yorgunlukla biryere yığılmıştı çağrı doğruldu 'bu işin içinde bir iş var 1 aydır yoklar..' herkes düşünmeye başladı 'seren,seren de hiçbir yerde yok' hava devam ettiğinde telaşlıydı yıllar sonra kardeşini geri kazanmıştı kardeşi doğru yolu seçmiş ve abisinin yanında olmak istemişti ama bu sefer de abisi onu istemeyip günlerce onu peşinde koşturmuştu ve şimdi ise karma olmuştu çünkü hava bu sefer serenin peşinden koşuyordu fakat küçük kardeşini hiçbiryerde bulamıyordu

Zoruna gidiyordu çok zoruna gidiyordu kardeşini o itlerin eline bıraktığını düşünmesi bile zoruna gidiyordu

'Çağrı haklı bi sıkıntı var ama ne?' Ateş hararetle sorduğunda herkes elini çenesine attı sonrasında ada heycanla ayağa kalktı 'buldum!' Herkes ona döndüğünde ada ortaya geçti 'bi plan buldum fakat sanırım biraz tehlikeli' su kafa salladı 'devam et.' Ada boğazını temizledi ve planı anlatmaya başladı 'hepimiz ayrılacağız hiçbir gruplaşma yok ve hepimiz şehrin 4 bir yanına ayrılacağız nasıl zamanında onlar bizi köşe bucam kovaladı...sıra bizde' 'bu çok saçma ve riskli!' Ada konuşmasını bitirir bitirmez hava ayağa kalktı ve buna karşı çıktı

'Neymiş saçma olan?' Ada havanın üzerine yürüdüğünde hava da ona doğru yürüdü 'planın diyorum çok saçma! Bu bizi ölüme sürüklemekten başka bişey değil!' 'İyi o zaman ne haliniz varsa görün!' Ada havanın dibinden çıkıp odasına girdi ve kapıyı sertçe kapattı çakır havanın yanına gelip elini omzuna koydu 'evet planı garipti ama bu kadar çıkışmaman gerek! Sakin olun biraz' sonra kafasını olumsuz anlamda salladı ve ordan uzaklaştı herkes yavas yavaş uzaklasırken hava olduğu yerden hareket dahi etmedi daha demin olanlar aklına geliyor geldikçe de morali bozuluyordu yine de fazla -olabildiğince- takmadan kendi odasına çekildi..

Gece..
Gayet temkinli adımlar atan ada önündeki sandalyeyi sonradan fark ederek son anda durdu derin bir oh çekerek çantasını daha sıkı kavradı ve dış kapıyı açtı

Evden çıkar çıkmaz koşar adım gecenin karanlığına karıştı evdeki herles uyurken -sen öyle san ada hanım- o da bunu fırsat bilip evden çıkmış ve element hırsızlarını aramaya koyulmuştu

Caddeleri geçti sokakları döndü ve defalarca farklı sokak isimlerine şahit oldu yoktu kimse yoktu hissederdi yakınlarda olsa hissederdi en azından duyardı o iğrenç seslerini duyardı ada

Pes etmek istemiyordu ama bu yol da onu çıkmaza sokunca pes etme isteği daha da alevlendi sinirle çantasının kolunda olan elini serbest bıraktı ve sert adımlarla çıkmaz sokaktan geri döndü

Geldiğj yoldan eve geri dönerken bi an kulağı çınladı olduğu yerde durdu ve kulağını tuttu canı yanmıştı gözlerini sımsıkı kapatıp canının acısıyla inledi

Sokağın ortasında tekti yani kendisi öyle biliyordu saat kaçtı? 3 mü? 4? Yada 5? Kendisi bile bilmiyordu karanlık gök yüzü tüm şehri etkisi altına almıştı resmen sokaklarda tek önümüzü görmek için sokak lambalarından vaade hiçbir ışık yanmıyordu

Ada eli kulağında sertçe gözlerini açtı ve hemen etrafına bakındı sağına soluna önüne ve arkasına gözleri her an heryerdeydi çünkü onlar heryerden gelebilirlerdi bu sefer ada isteğiyle gözlerini kapadı ve dinledi doğayı şehri ve ten tün geçen arabaları insanlar çok meşkuldu peh! Kimin umrunda?