My White Scandal | Taekook - Sope

Ben Ona,O başkasına

Aşk zordu, her şekilde zordu. Birbirine aşık olan kişiler için bile zordu aşk.

Peki karşılıksız aşk..

En zoruda buydu işte karşılıksız aşk, ona ne kadar yakın olsanda bir o kadar uzak olmak en,en zoruydu..

Şuanda kantinde oturmuş ellerimi yanağıma yaslamış yanımdaki Jungkooka bakıyordum.O benim baktığımı görmüyordu,neden mi? Çünkü oda aşık olduğu kişiye bakıyordu Jimine.

Ben ona bakıyordum o başkasına..

Jungkook ne kadar sevgili yapmış olsada kalbi hep tek bir kişiye aitti Jimine. Sevgili yapma sebebiyse aklı sıra jimin'i kıskandırmaktı bu olay asla gerçekleşmedi.

Jimin bizim arkadaşımızdı yani benim yaşadığım durumu Jungkookta yaşıyordu ama en zoruda benimkiydi sevdiğim adamdan sevdiği kişiyi dinliyordum

Peki sevdiği olan birini sevmek nasıl hissettirir?

Her yer aydınlık iken en dipte görünen bir karanlığa yürümek gibi, yolunu kaybetmişken tek çıkış yolu acı olan bir yerden çıkmak gibi, o başkasını düşlerken,senin onu düşlemen gibi zor,çok zor.

"Taehyung neden ağlıyorsun?"

ağladığımı bile bilemez hale gelmiştim,perişan bir hale..

"Hiç öyle aklıma okuduğum bir kitap geldi de."

"Gören de sanki aşk acısı çekiyormuş sanar,şükür et benim gibi bir durum yaşamıyorsun yoksa bu olanlara bir gün dayanamazsın"

Ben 3 yıl dayanmıştım,Jungkook ama bunu senin bilmene gerek bile yok.

"Doğru nereden bilebilirim haklısın."

Dememle hemen masadan kalkıp kantinden çıktım hemen hoseoku bulmam gerekiyordu ona sarılarak hıçkıra hıçkıra ağlamam gerekiyordu ve onunda benimle ağlaması gerekiyordu.

Gözyaşlarım içinde sınıfa doğru yol aldım merdivenlerden çıkarken tam görmem gereken kişiyi gördüm yoongiyi.

Bir süre yüzümü inceledi

"Ağlamışsın Taehyung neden ağladın sen ne oldu?"

"Ş-şey kitap okudum da anksiyete o yüzden neyse sınıfa çıkmalıyım"

Hızlıca merdivenleri çıkmaya başladım. Yoonginin de sesi arkadan geliyordu

"O kitabı bir ara banada söyle ağlamak istiyorum biraz."

"Tamam! Söylerim!"

Sonunda sınıfa vardığımda kapısını açtım hoseok buradaydı daha fazla aramama gerek kalmamıştı,yanına ilerledim. Hoseok heyecanlı ve hızlı bir şekilde konuşmaya başladı.

"Taehyung ne oldu biliyor musun yoongi- "

Sözünü yarıda kesip yüzümü bir süre inceledi

"Taehyung yine mi?"

Kafamı hızlı hızlı sallamaya başladım şuanda bağıra bağıra ağlamam gerekiyordu ama sınıfta yapamazdım.Hoseok elimden tutup beni okulun terasına götürüyordu buraya her zaman üzgün olduğumuzda gelirdik birimiz bile üzgün olsa gelirdik,kantineyse en mutlu olduğumuz anlarda gelirdik çünkü mutlu olunca kendimize oradan bayağı çeşit tatlı alırdık. Bizim için mutluluk Jungkookun veya Yoonginin bize karşı en ufak hareketine sevinmekti.

Terasa geldiğimizde Hoseok beni kolları arasına aldı ve kafamı da omzuna koydu bende hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım. Bizi yere oturturdu.