Bacaklarımı kendime çekip kollarımı bacaklarımın etrafına doladım. Başımı dizlerime yaslayarak derin nefesler alıp verdim. Karnımdan yükselen gurultuyla utanarak tırnağımı koluma batırdım.
" En azından sana acıkıp acıkmadığını sormam gerekmeyecek" dedi pembe koltuktan kalkarken " On dakika içerisinde üzerini değiştir ve mutfakta ol, Sopie" dedi.
Fakat gitmedim. Burada olmak istemiyordum, beni buraya zorla getirmişi hem de işkencesinden sonra. Oturduğum yerde pozisyonumu bozmadan otururken Zayn kapıyı duvara çarparak içeri girdi. Bacaklarıma yasladığım başımı kaldırdım, ifadesiz tutmaya özen gösterdiğim yüzümle bakışlarımı ona yönlendirdiğimde içimde kocaman bir korku vardı.
Koluma sıkıca sardığı parmaklarıyla beni oturduğum yerden kaldırdı. Kolumun acısıyla inledim, duvar kağıtlı duvara doğru beni sertçe itekledi " Ben sana ne ne söylemiştim?" diye kükredi yüzüme doğru. Kaşları neredeyse birbirine değecekti, titrek bir nefes verdim " Zayn, canımı yakı yakıyorsun"
Sıkıca kapadığım gözlerimle bunun bir rüya olmasını diledim. Bir kabus. Ama, değildi.
Zayn üzerime geldiğinde alt dudağımı dişlerimin arasına aldım ve titrek bir nefes daha vererek her şeye karşı hazırlıklı olmaya çalıştım başarısızca. Derin bir nefes aldığını duydum. Korkuyla gözlerimi kapattım. Korkuyla titriyordum. zihnimde yine üç sene öncesine ait o korkunç görüntüler bozuk bir plak misali dönüp duruyordu.
Gözlerimin altında hissettiğim baş parmakları ve " ağlama" derken titreyen sesini duymadan önce ağladığımın farkında değildim.
" Sopie. Gözlerini aç" başımı salladım, bana yapacaklarını izleyebilecek kadar cesur değildim " Güzelim elalarını görmeme izin ver"
Göz kapaklarımın üzerine sırasıyla dudaklarını bastırdı. Şaşkınca dudaklarım aralandı ama gözlerimi açmamıştım.
Bana vuracağını falan zannediyordum, belki de kemiklerimi falan kıracağını ya da izinsizce yabancı parmaklarını vücudumda dolaştıracağını... Korkudan ölmek üzereydim ve şimdi o kadar nazikti ki sanki beni korkudan öldürecek kadar korkutan kişi değilmiş gibiydi- Aynı o günkü gibi. Dengesizdi.
Avucunu yanağıma yerleştirdi ve tekrar gözlerimi açmamı söyledi. Yavaşca göz kapaklarımı araladım, ela gözlerine baktım ve berbat bir nefes verdim. Elini alt dudağıma ilerleterek onu dişlerimin arasından kurtardı. Metalik kan tadı ağzıma yayılmıştı. Dudaklarını benimliklere bastırdığında şaşkınca donakaldım. Alt dudağımı kendininkinin içerisine çektiğinde fazlasıyla kibardı.
Ne yapacağımı şaşırmıştım, gözlerim yuvalarından fırlamak üzereydi, karşılık vermiyordum. Yapmam gerekenin aksine onu itmiyor geri çekilmiyordum. Beyin fonksiyonlarım durmuş gibiydi.
Dudaklarını benimkilerden ayırdığında onları anlıma bastırdı, dudaklarım uyuşmuştu " Güzelim, bilmeni isterim ki ne yaptığımı fark ettiğim an acıyı kalbimde hissediyorum" dedi ve dudaklarıma doğru mırıldandı "Üzgünüm" o kadar şefkatliydi ki..
Dudaklarımı onunkilere bastırdığımda ne yaptığım hakkında bir fikrim yoktu.
Az öncekinden daha sert bir şekilde karşıladı dudaklarımı. Ellerini bacaklarıma koyarak beni kucağına aldı ve çenemin altını kavrayıp başımı kaldırdığında dudaklarımı aralayarak bunun derinleşmesine izin verdim.
Gözlerim kapalıydı ve yüzümün yandığını ve kalbimdeki kelebekler kaburgamı geçmek ve derimi yırtıp özgürlüğe kavuşmak için çırpınıyorlardı. Yüzüm vücudum gibi alev alevdi.
Geri çekilerek anlını benimkine yasladı ve şişmiş dudaklarının arasından küfretti. Yüzümü avuçlarının arasına alarak " Havale falan geçirmediğini umuyorum" dedi.
Gözlerimi devirdim ve başımı salladım. Ona gözlerini devirmememi söyleyerek beni kucağından indirdi ve mutfağa götürdü.
xxxx
" Gel ve kucağıma otur Sopie" dedi " beni sinirlendirmek istemezsin" başımı salladım ve yanına oturdum. Kucağına mı oturacaktım? Ne kadar saçma bir fikirdi bu.
" Biliyor musun ciddi bir cezayı hakettin. Yemeğini ye ve odana çıkıp soyun. Geleceğim"
İlginize minnettarım çocuklar,
ily xx
