tulip / yeongyu ✔

1🌷

"Güzelim, biliyorum özür dilerim gerçekten hatamı telafi edicem. Söz veriyorum"

Yeonjun, karşısında ki sarışın sevgilisini kendisi ile konuşturmaya çalışıyordu fakat, karşısında ki çocuk hiç oralı olmuyordu. Büyük gözleri ile sadece ifadesiz bakışlar atıyordu sevgilisine.

Fazla sinirlendirmişti sevgilisini Yeonjun. Sevgilisi de haliyle onunla konuşmazdı, bilirdi onun huyunu. Şimdi ise mahçup bakışlar ile gözlerini sevgilisinin gözlerine dikmişti.

"Odunluk ettim biliyorum, özür dilerim. Kaç saattir diliyorum lütfen tek bir kelime et en azından"

Sevgilisi tabii ki yine oralı olmamıştı. Kollarını kendi göğsünde birbirine kenetlemiş başını çevirmişti. Yeonjun alt dudağını üzgünce kıvırdı.

Aklına gelen ile gözleri anında yerlerinden çıkacakmışçasına açılmış ve heyecanlanmıştı. Ardından sevgilisine doğru hafifçe eğilip onun yanağına öpücük kondurdu.

"Ben bilirim sevgilimi nasıl mutlu edeceğimi. Sen sadece burda beni bekle olur mu güzelim?"

Sevgilisi onun öpücüğü karşısında başta duraksamış ardından başını ona çevirip ona bakmıştı.

"Hemen gelirim bebeğim!!"

Yeonjun hızlıca evden çıkıp koşarak en yakın çiçekçi dükkanına koşmaya başlamıştı. Kesinlikle sevgilisinin en sevdiği çiçeği alması gerekiyordu; laleler.

Ev zaten neredeyse lale doluydu. Ne zaman sevgilisini kırsa veya incitse hep gönlünü almak için lale almaya koşardı Yeonjun. Sevgilisini mutlu etmeyi seviyordu. Onun mutluluğu, aynı zamanda kendi mutluluğuydu çünkü.

Evlerine yakın yeni açılan çiçekçi dükkanının önüne yaklaşınca yavaşladı ve nefesini bir süre düzene soktuktan sonra dükkanın içine girdi.

İçeriye girince burnuna dolan çiçek kokusuna engel olamadı Yeonjun. Etrafa bakarken çiçek kokusunu derin derin içine çekti, ardından sevgilisinin en sevdiği çiçek olan lalelerden aramaya başladı.

Ararken bazen başka çiçekler dikkatini çekiyor, onlara bakıyordu. Yine de, hala aradığı çiçek belliydi.

Bu sırada yanına gelen kendisinden kısa, hafif uzun kahverengi saçlı çocuk yanına gelmişti. Gülümseyerek kendisine bakmıştı.

"Yardımına ihtiyacınız var mı? Bu arada hoşgeldiniz"

Yeonjun, gelen sesin sahibine bakmak için kafasını çevirdiğinde karşısında gördüğü çocuk ile duraksadı. Büyük ihtimalle burada çalışanlardan biri olduğunu düşünmüştü, üstüne bakılacak olursa tabii.

Çocuğun gülümsemesi içini ısıtmaya yetmişti. Çok güzel gülümsüyordu. Bir süre sonra bu düşüncelerden sıyrılıp o da hafif gülümseyerek konuştu.

"Hoşbuldum ve evet biraz yardıma ihtiyacım var"

"Ne isterdiniz?"

"Laleler hangi tarafta acaba?"

"Ah onlar biraz daha arka tarafta kalıyor, gelin size göstereyim"

Kendisinden kısa boylu çocuk diğer yöne ilerlemeye başlayınca Yeonjun'da onun peşinden ilerlemeye başladı.

Gözlerini çocuktan alamıyordu. Çok güzeldi, fazla güzeldi.

Fakat bu düşüncelerinden kurtulması gerekiyordu, ne de olsa sevgilisi vardı. Onu aldatma gibi bir niyeti asla olamaz, söz konusu bile olamazdı.

Çocuk, renk renk lalelerin bulunduğu yere gelince durup tekrar Yeonjun'a baktı.

"Burada, hangi renk isterseniz?"

Yeonjun bir süre lalelere baktı. Sevgilisinin zevkinin iyi olduğunu tekrardan aklına iyice kazıdı.

"Beyaz olanlardan"

Çocuk başını sallayıp beyaz lalelerin yanına gidip demet şeklinde olanlardan aldı ve tekrar gülümseyerek Yeonjun'un önüne gelip laleleri ona uzattı.

"Buyrun, laleleriniz"

"Ah teşekkür ederim"

Laleleri gülümseyerek aldı ardından kasaya ilerlemeye başladılar.

Yeonjun, çocukla konuşmak istiyordu. Merak ediyordu onu. Bir yerden konu başlatmak istiyordu. Ardından aklına gelen ile ona baktı.

"Burayı yeni mi açtınız?"

"Ah evet, yeni açtık"

"Burada oturuyorum da, ilk defa gördüm burasını. Çok güzelmiş. Çıkmam artık burdan sanırım"

Çocuk, Yeonjun'un sözü üzerine sıcak gülümsemesini sunmuştu.

"Sevgiliniz çiçek seviyor sanırım böyle söylediğinize göre"

"Biraz, evet. Ayrıca biraz kırdım onu. Gönlünü almak için gelmiştim"

"Çok ince bir düşünce şekli,"

Kasaya gelince bir süre parayı hesapladı ardından fiyatı söyledi ve Yeonjun da parayı verince sözüne devam etti.

"Sevgiliniz şanslı olmalı"

Yeonjun, sözü ile duraksadı. Çocuk hafifçe gülümsemeye devam ediyordu. Yeonjun hafifçe gülümsedi.

"Teşekkür ederim"

"Rica ederim ve sevgilinizin zevki güzelmiş, bende severim beyaz laleleri"

"Evet öyledir"

Elinde ki beyaz lalelere baktı ve gülümsedi. Ardından çıkmadan önce tekrardan kasada ki çocuğa baktı.

"Hazır ben buradan hiç çıkmayacaksam, adınızı öğrenebilir miyim sakıncası olmazsa?"

Çocuk kasada iş yaparken kapıda dikilen siyah saçlının sözü ile tekrar hafifçe gülümsedi ve ismini dudaklarından dökmüştü.

"Beomgyu"

🌷🌷🌷

bu kitap prenses_jisungkalp isimli kişiye hitaben yazılmıştır. 🌷🍓🤍