tulip / yeongyu ✔

5🌷

Aradan günler geçmişti ve Yeonjun dükkana hiç gelmemişti. Beomgyu, her gün onun gelmesi için camlardan dışarıya baksa da asla gelmemişti. Endişeliydi, birşey olmasından korkuyordu.

Bu süre zarfında Kai ile hep konuşmuştu ve Yeonjun'un onu bulmadığına sevinmişti. Fakat yine de korkuyordu.

Ya Taehyun ile birşey olduysa?

Düşünceler tekrardan aklına gelmesi ile iç çekip kasanın arkasında ki sandalyeye kendisini bıraktı genç çocuk. Başını geriye verdi ve saçlarını düzeltti. Kafayı yemek üzereydi artık.

Çok geçmeden kapının çanının tekrar çalması ile bu sefer kapıya bakmamıştı Beomgyu. Ümitsizdi, gelmeyeceğini düşünüyordu. Yine o değildir diye geçirdi içinden.

"Beomgyu"

Tanıdık ses ile hızlıca zihninde ki düşüncelerden kurtulup sesin sahibine baktı.

Gelmişti. Sonunda gelmişti. Hızlıca yerinden kalkıp ona baktı.

Nerede olduğunu sormak çok istiyordu fakat onun haddine değildi. Onun kısık gözlerine bakarken Yeonjun lafa girmişti.

"Ayrıldık"

Sözü ile şok içinde baktı bu sefer. Bunun sorumlusunun kendisi olmasından şüphe ediyordu. Bunu sormak istese de yine haddine değildi. Sonuçta, o kimdi ki?

Fakat, bunu neden gelip kendisine söylüyordu ki?

"Bunu neden gelip bana söylüyorsun Yeonjun?"

Yeonjun, tekrardan kasaya yaklaşmış ve dirseklerini kasaya yasladı ardından yüzünü karşısında ki hafif uzun kahverengi saçlı bedenin yüzüne yaklaştırdı.

"Merak etmiyor musun? Bakışların çok merak ediyormuşçasınaydı"

Beomgyu, onun yüzünü yaklaştırması ile yutkundu. Kalbinin yerinden çıkacakmışçasına attığını hissediyordu.

"Yani, biraz evet. Sonuçta arkadaşımın hoşlandığı kişi ile sevgilisi ayrıldı. Sebebini istemsizce merak etmem çok doğal"

Aklına gelen sözü direkt dudaklarından fırlattı uzun kahverengi saçlı çocuk.

Yeonjun, onun bu haline hafif tebessüm bıraktı ve yüzünü biraz daha yaklaştırıp kendi bedenini kasaya yaklaştırıp ona yaklaşmıştı.

"Taehyun ile uzun uzun herşeyi konuştuk ve son zamanlarda ikimizinde birbirimize olan hislerimizi kaybettiğimizi, özellikle de benim kaybettiğimi anladık. Bu yüzden doğal ve iyi bir şekilde, hala arkadaş olabilecek şekilde ilişkimizi bitirdik"

Beomgyu, onu dinlerken kendisine yaklaşması ile kalbinin daha da hızlandığını hissediyordu. Yerinde çakılı kalmış gibiydi. Hareket edemiyordu. Ne geri gidebiliyor, ne de ona yaklaşabiliyordu.

Yeonjun ona bakarken sözlerini devam ettirdi.

"Benim hislerimin bitmesinde ki en büyük sebepten, başka birini sevmeye başlamam"

Beomgyu, sözü ile duraksadı. Bir süre kalbinin acıdığını hissetti.

Ne yani, ilişkisi varken başka birinden mi hoşlanmış? Bu kişinin kendisi olmadığını düşünmesi bile yeterince moralini bozarken Yeonjun aniden onun eline uzanıp onun elini tuttu, ardından onun bedeninin de kendisine yaklaşmasını sağladı. Aralarında ki tek engel kasaydı fakat bunu da sorun etmiyordu uzun olan.

Beomgyu, elini çekememişti. Yanaklarının kızardığını hissetmesi ile yutkundu. Gözlerini uzun olanın gözlerine kilitlemiş ona bakıyordu. Yeonjun da aynı şekilde kısa olanın gözlerine bakarken ağzından o cümleleri döktü.

"Seni seviyorum Beomgyu"

🌷