tulip / yeongyu ✔

4🌷

"NE DEMEK SEVGİLİSİ İLE DÜKKANA GELDİ BEOMGYU!?"

Kai'nin bağırması ile Beomgyu direkt onun ağzını kapattı.

"Bağırmasana aptal"

Kai, ağzını Beomgyu'nun elinden kurtarıp Beomgyu'ya baktı.

"Ya demek ki gitmemiş ama. Onu görmem lazım"

"Kai, sevgilisi var"

"Hayır, yine de görmem gerek"

"Görmen gerekmiyor Kai. Artık sevgilisi var. Unut onu"

"Sen sevgilisini beğenmemiş miydin?"

Beomgyu, Kai'nin sözü ile duraksadı. Aklına Yeonjun'un o eşsiz güzel yüzü gelmişti. Geldiğinden beri onu çok beğeniyor ve hep gelmesi için dilekler diliyordu.

İlk görüşte aşka inanan biri değildi Beomgyu. Ama bu çocuğa feci şekilde kapılmış gibiydi.

"Beğenmem yine de sevgilisi olmadığı ve sevgilisi ile arasını bozacağımız anlamına gelmez. Hem gayet mutlular. Belki de seni unuttu"

Kai büyüğünün sözü ile üzgünce bakıp başını öne eğdi.

"Haklısındır, unutmuştur beni. Onun mutluluğu daha önemli"

Beomgyu, arkadaşını üzdüğünü düşünüp birkaç adım ona yaklaşıp konuştu.

"Ağır konuşmak istemedim, özür dilerim-"

"Dilemene gerek yok doğru olanı söyledin"

Kai dükkanın kapısına gidip hızlıca açıp oradan çıktı. Beomgyu, arkadaşının gidişine baktı üzgünce ardından iç çekti.

Kai ve Taehyun'un eski sevgili olduklarını fakat sonra Kai'nin büyük hatası yüzünden ayrıldıklarını ve Taehyun'un şehirden gideceğini biliyordu elbette. Bu zamana kadar ikisi de onun şehirden gittiğini düşünüyorlardı. Ayrıca bu süre zarfında Kai hep Taehyun'u sevmişti.

Beomgyu tekrar iç çekti ardından kasanın arkasında ki sandalyeye oturdu. Aklına tekrardan Yeonjun'un gelmesi ile gözlerini yumdu.

Onu düşünmeden birkaç saat geçiremez olmuştu. Tam kendisinin ideal tipiydi. Kısık gözlerine bakıp dalıp gitmek için herşeyi yapabilirdi. İçten içe Taehyun'un ne kadar şanslı olduğunu düşünmeden edemedi Beomgyu.

Kendisini fazla kaptırmaması gerektiğini düşünürken kapının üstünde ki çanın çalması ile gözlerini açıp aklında ki yüzü ve düşünceleri hızlıca yok etmiş ve ayağa kalkıp gelen kişiye baktı. Aklında ki kişi şuan tam karşısında duruyordu.

"Yeonjun?"

Yeonjun, kasaya yaklaştı ona bakarken. Biraz daha yaklaştıktan sonra ellerini kasaya yaslayıp gözlerini karşısında ki bedenin gözlerine kitledi.

"Konuşmamız yarıda kaldı Beomgyu. Birşey diyecektin. Söyle, bekliyorum"

Beomgyu, sözü ile orada kalmış gibi hissetti. Gözlerine kitlenen kısık gözler ile içinin ürpermesine ve gerginlikten ellerinin terlemesine engel olamamıştı. Ona bakarken yutkundu. Ne diyeceğini ve ne yapacağını bilmiyordu.

"Akşama kadar böyle duramayız, bekliyorum dedim ama benimde sabrım var"

Yeonjun'un donuk gelen sesi ile Beomgyu aklına bir sürü yalandan senaryo getirmeye çalışsa da Yeonjun'un gidip Taehyun'a söyleyebileceği ve gerçekleri öğrenebileceği aklına gelince yalandan senaryoların hepsini aklında ki çöp kutusuna attı.

İç çekti ve daha fazla hem onun beklememesi adına hemde kendi gerginliğini gidermek adına konuşmaya başladı.

"Taehyun benim yakın arkadaşım Kai ile eski sevgililerdi. Fakat Kai'nin bir hatası yüzünden ayrıldılar ve Taehyun şehirden gitme planı yapmıştı. Bu zamana kadar biz onun burada değil başka şehirde olduğunu sanıyorduk. Ayrıca Kai hala onu seviyor-"

Son sözü ile duraksadı ve direkt ağzını kapattı. Karşısında Taehyun'un sevgilisinin olduğunu tamamen unutmuştu konuşurken. Tekrar bakışlarını Yeonjun'a çevirdiğinde soğuk bakışları ile ellerini kasadan çekti.

"Anladım"

Soğuk bakışları ile bir süre ona baktı ardından oradan çıktı.

Beomgyu onun gidişine baktı ardından tekrardan kasanın arkasında ki sandalyeye oturdu. Kendi kendine ne yaptığını düşünerek ellerini saçlarına geçirdi. Şuan ne yapacağını da bilmiyordu.

Ya Kai'yi bulursa ve Taehyun'u unutmasını söylerse? Ya Kai'yi döverse? Ya Taehyun ile kavga edip ayrılmalarına sebep olursa?

Bunların hiçbirini de istemiyordu Beomgyu. Özellikle de son ihtimali.

Ne kadar Yeonjun'u beğense de veya hep aklında olsa da, ilişkilerini bitiren kişi kendisi olmak istemiyordu.

🌷