Sihrin Sırrı

9.Bölüm: Kimseye Güvenme

Bu bölüm diğer bölümde dediğim gibi okular başlıyor. Bir yanım diyoki hemen olaylara başla bir yanımda diyoki biraz yavaş temkinli adımlar at Gökyüzü ne yapacağımı kestiremiyorum. Çok hızlı ilerlesin istemiyorum ama olaylarada girmek istiyorum kafam çok karışııık. Neyse daha fazla sizi oyalamayayım. Hadi o zaman başlayalımmm
Virabismillah
____________________________

"Kim var orada"
Zannettiğim gibi ses evden değil kapının tarafından gelmişti. Biz hala tedirginlikle kapıya bakarken balkon tarafından ses geldi. Kafamı hızla o tarafa çevirmemle karşımda adını hala bilmediğim balkon komşum duruyordu.
"Şey benim"
"Vay amına benim demesen sen olduğunu anlamayacaktık zaten"
"Şimdi sırası değil Rıfkı"
İkimizde hala neden burdasın bakışlarımızla kıza bakıyorduk.
"Güney bana gelip Hazan'ı sorunca merak etmiştim. Balkondan sizi buraya doğru giderken gördüm. Bir kaç saat geçip gelmediğinizi görüp merak ettim. Ormana girincede burayı buldum. Kapıdaki taşlardan birine ayağım takıldı buda ses çıkarttı. Sizde kim var orda diye seslenince içeride sizin olduğunuzu anladım. Bende buraya geldim."
Açıkçası pek inanasım gelmiyordu. Zaten balkon kapısından bizi izliyordu yani benim geldiğimden haberdardı.
"Ben uyandığımda balkon kapısından bizi izliyordun zaten. İyi olduğumdan da haberin vardı tekrar neden geldin."
"Kapıdan bizimi izliyordun? "
"Gerizekalı yalan mı söylicem izliyordu diyorum. Bide soruyorsun"
"Kızım birden ağzımdan kaçmış. Hem sensin lan gerizekalı"
"Ben miyim gerizekalı. Lan kızı gören benim sanki sen gördün"
"Sanki görmesen ne olacaktı. Çok bir şey yapmış gibi konuşma."
"A beyinsiz a aptal konuştuklarımız duysa sence ne olurdu aptal"
"Ne konuştunuz ki? "
"Sen sus! "
"Sen sus! "
"Sen bu kıza niye güvenmiyorsun anlamıyorum ki. Hem buraya gelmesini bende istemezdim ama geldi kıza niye böyle konuşuyorsun? "
"Çünkü senle fotoğraf çekmeye gittiğim gün odaya geldiğimde Vişne'yi odada bulamadım. Daha okulu tanımıyordu. Ve bunu bildiği için dışarı çıkmazdı. Aklıma balkona çıkma ihtimali geldi. Baktığımda senin koruduğun bu hanımefendi Vişne'yi kucaklamış odasına almış sevmeye çalışıyordu. Sor bakalım hanımefendiye neden birisinin kedisini almış? "
Güney sorgularcasına kıza döndüğünde kız cevapladı
"Birisinin kedisi olduğunu düşünmedim. Balkonda görünce üşümesin diye odaya aldım"
Güney cevabını almışçasına bana döndü. Bak gördün mü bir suçu yokmuş dercesine baktı.
"La havle vela kuvvete kızım sen salak mısın. O kadar yukarıya bir kedi nasıl gitsin ve sokak kedisi olsa bu kadar bakımlı, temiz olur muydu? Hem ben yemekhaneye hep Vişne ile inerim ben ilk yemekhaneye indiğimde herkes bana baktı ve sende buna dahil. Yani yanımda Vişne'yi gördün sen ne anlatıyorsun bas baya Vişne'yi çalmaya çalıştın sen."
Kız duyduklarıyla kem küm etmeye başladı.
"Çok güvendiğin kızla sana elveda diyorum ve ben Vişne ile gidiyorum. Sende burada o çok güvendiğin kızın gevelediği açıklamasını dinleyip hemen inanırsın"
Diyerek yerde bana sakin ol manasında bakan Vişne'yi kucakladım. Yandaki çantamıda aldım ve kızın omzuna çarparak yanından geçip evden uzaklaştım. Arkamdan bana seslenen Güney'i takmadan okula adımlandım.Okula yaklaştığımda derin nefesler alarak kendi kendime söylenmeye başladım.
"Zaten ben niye birine bu kadar çabuk güvendiysem. Al işte Hazan herkese bu kadar güvenirsen olucağı buydu. Güya sütten ağzı yanan yordu üfleyerek yermiş hani nerde hemen iki ilgiye kanıp güvendim. Oh olsun bana "
"Senin bir suçun yok Hazan. Nerden bile bilirdin Güney'in böyle olacağını. Bundan sonra konuşmayız olur biter. Sen şimdi ona söylediklerini düşün ya başkasına anlatırsa"
"Ya Rıfkı hepsi benim gerizekalılığım ne diye güvendiysem. Ama merak etme kimseye kanıtlayamaz bende kitap ve parşömeni hiç bir zaman yanımdan ayırmam"
"İyiki fotoğraf filan çekmek aklına filan gelmedi. Yoksa ne bok yiyecektik Hazan"
"Vallaha bilmiyorum Rıfkı"
Konuşurken yatakhaneye girmiş odama varmıştım. Yarın okul vardı. Başta öğrendiğim kadarıyla Güney ve şu kızla aynı sınıftaydım. Ve ilk duyduğumda Güneyle beraber otururuz iyi olur tanıdığım biri sonuçta diye düşünmüştüm. Ama şu an yine yalnız kalmıştım. Ama bu iyiydi en azından bir sırrım dışında hiçbir sırrımı anlatmamıştım. Düşündüklerimle yüzümü buruşturup masamda açık duran bilgisayara eğilmiştim. Bilgisayarda daha önce telefonumdan bilgisayara aktardığım videolardan biri açıktı. Muhtemelen Güney açmıştı. Allahtan bilgisayarda başka bir şey yoktu. Bilgisayardan belki on kere izlemiş olduğum canım dizim The Unlisted'in birinci bölümünü açtım. Bilgisayarı alıp salıncağa kuruldum. Kucağıma gelen Vişne'yi severek diziyi izlemeye koyuldum.