Karya | Hyunchan

1 "ailemin yanına gidiyorum."

Baştan uyarımı koyayım çünkü açıklamaya veya etiketlere bakmadan okuyanlar "noluyor ya?" falan oluyorlar.

Arkadaşlar fic MPREG.

Yani erkek hamileliği içeriyor. Bu size ters ya da saçma geliyorsa okumayın lütfen. Sonra saçma sapan yorum yapıyorsunuz sinirleniyorum.

Neyse umarım beğenirsiniz <3

~•~•~•~

"Baba."

Hyunjin, yanında oturan oğlunun kolunu dürtmesiyle uyanmıştı. "Karya, ne oldu?"

Yüzünü ekşitti küçük çocuk. "Midem bulanıyor." dedi baygın bakışları babasının uykulu bakışlarıyla buluşurken. Hyunjin elini oğlunun alnına koyduğunda gözlerini büyüttü. "Karya sen yanıyorsun."

Hızla oğlunun üzerindeki montu çıkardı. Kış ayında olduklarından sıkı sıkı giydirmişti oğlunu. Karya, Hyunjin'in endişeli halini görünce hastalığında verdiği huzursuzlukla ağlamaya başladı. "Baba."

Hyunjin bir taraftan oğlunun göz yaşlarını silip bir taraftan da çantasından ateş ölçeri arıyordu. "Şşhh, ağlama oğlum bir şey yok."

Küçük çocuğun mide bulantısı daha çok ağlamasına sebep olurken şuanda bulundukları uçaktaki diğer yolcular bundan rahatsız olup oflamaya ve söylenmeye başlamışlardı.

"Beyefendi, çocuğunuzu susturacak mısınız?" Dedi önünde oturan bir kadın. Hyunjin kafasını eğerek özür diledi. "Pardon. Hasta olmuş, o yüzden huzursuz."

"Bende yorgunum beyefendi. Uçaktan indiğimde yetişmem gereken bir toplantı var ve dinlenmem lazım."

Hyunjin sinirlense de bir şey demedi. Sadece başıyla yeniden özür dileyerek ve bulamadığı ateş ölçere de içinden söverek oğlunu kucağına alıp uçağın tuvaletine ilerledi.

Klozete oturarak oğlunu da kucağına oturttuktan sonra suyu açıp biraz oğlunun alnını ve boynunu su ile ıslatmıştı.

"Oğlum ağlama. Neden ağlıyorsun ki?"

"Midem bulanıyor." Dedi çocuk yeniden.

"Ağlama bebeğim, geçecek. Uçaktan inelim direkt hastaneye gideriz. Hem sen doktorları çok seversin. Doktor sana bir ilaç verir ve iyileşirsin. O yüzden şimdi napıyoruz?"

Burnunu çekti küçük çocuk ve kendi gözyaşlarını kendi silerek hasta ve yaşlı gözlerini babasının gözlerine dikti. "Ağlamıyoruz."

"Çünkü biz neyiz?" Dedi Hyunjin zorda kaldıkları her zamanda yaptıkları konuşmayı yaparak.

Karya elini yumruk yaparak kaldırdı. "Biz güçlü baba ve güçlü Karyayız!"

Hyunjinde elini yumruk yaparak oğlunun küçük yumruğuna çarptı. "Evet. O yüzden dayan oğlum. Çok az kaldı. İneceğiz birazdan."

"Tamam baba."

"Yerimize geçelim mi?"

Karya kafasını aşağı yukarı salladı. "Baba, o kadının saçlarını çekebilir miyim?" Dedi az önce babasına rahatsız olduğunu belli eden kadından bahsederek.

Güldü Hyunjin. "Olmaz."

Karya dudaklarını büzdü. "Pekiiii."

Hyunjin yine oğlunu kucağına aldı ve çıktı tuvaletten. Koltuklarına geçerken uçak bir anda sallanmaya başladığında Karya çığlık atıp babasının boynuna sarılırken Hyunjinde oğlunu düşmemesi için sıkıca tutuyordu fakat kendi dengesini sağlayamayıp bir yolcunun kucağına düşmüştü.