Bölüm 4

12.3K 210 27
                                    

Hepinizden üzür dilerim dün yaşanan bazı aksaklıklar nedeniyle bölüm gelmedi ama telafisi bugün upuzun bir bölümle geldim oy vermiyorsunuz bu benim motivasyonunu düşürüyor kitap çok tanitilmadigi için az okura sahip ama articaz oy verip yapın sizi seviyorum bölüme başlayalı m😘💪🎉🎊
Rojin adamın dediğini idrak edemiyordu az önce o ne demişti.
"Şey ben şey."Rojhat sırıtarak genç kıza döndü.
"Hadi ama karıcım kocandandanmı utanıcaksın."Yalavran gözlerle adama baktı genç kız.
"Rojhat lütfen!"
Rojinin gözünden iki damla yaş aktı ,adamın amacı ona dokunmak değil sadece utanması adamı sevindiriyordu.Elini yavaşça bornozun ipine gitti usulca açaçakken kızın gözlerini sımsıkı kapattığını gördü ,Rojhat küçük karısının bu haline kahkaha attı .Rojin yavaşça gözünü açtı karşısında ki adam İlk kez gülüyordu Rojin adamım gamzelerini gördü çok güzel geldi rojine ..
"Domates !"
Rojin hala kahkaha atan adama sinir oldu durmadan gülüyor kızın suratına bakarak ,Rojin elini yüzüne sürüp ..
"Bişeymi var yüzümde ,neden durmadan deli gibi gülüyorsun?"
Rojhat küçük karısının dudağına bir öpücük bıraktı , Rojin felç geçirmiş gibi adama baktı.
"Utangaç seni yüzün domates gibi olmuş."
Rojin adama göz devirdi,ve hızla ayaklarını yere vura vura banyoya gitti,giyinip çıktı .Rojhat banyodan çıkan küçük karısının elini tutup kahvaltıya indi.
(Rojinden)
Masada oturan herkesin gözü bendeydi oturup ağlamamı bekliyorlardı ,ama hayır onlara istediklerini vermicektim gülüp dik duracaktım ,beni sahipsiz sanabilirler ama ben bu güne kadar hep kendi ayaklarım üzerinde durmayı başardım, ailemi ve Mirhanım'ı riske atamazdım bu kötülüğü yapamazdım.
"Bu ne gelin hanım ne çabuk kabullendin şahmeran gelini olmayı?" Bunu söyleyen Azize Şahmeran'dan başkası değildi.
"Kabullenmek zorunda artık benim karım bu aileye alışacak ve intikamımızı almak için bize piyon olacak."
İstemsiz gözlerimden yaşlar akarken Rojhat bana baktı ama gözünde hiç bir his yok merhamet dahi yoktu,istemsiz yutkundum elinimin tersiyle gözyaşlarımı sildim . Piyon dedi bana ne kadar kolaydı herşey onlar için beni piyon olarak görüyorlardı ama asıl piyon o olacaktı.
"Ben aç değilim odaya gidiyorum size afiyet olsun."Rojhat hemen kalkacağım esnada elimi tutup adeta beni sandelyeye çaktı.
"Oturup adam akıllı kahvaltını yap ,beni delirtme gerçeklerden kaçamazsın ailen seni önemsemiyor ve sende bir aptal gibi onlar için fedakarlık yapıyorsun , şimdi otur ve karnını doyur seninle bugün bir işimiz var."
İnsanlar neden bu kadar acımasız hiç acımadan kalbimi paramparça eden adama baktım ,ben onlar gibi olamam kendi mutluluğum için sevdiklerimi yakamam.Kahvaltıda zorda olsa birkaç lokma yedim ve Rojhat'ın elimi tutup çekmesiyle evden çıktık.Daha fazla dayanamadan sordum merak ettiğim soruyu.

"Nereye gidiyoruz?"Elimi tutup arabaya çekti ikimizde binince.Konuştu nihayet...
"Artık babanı az deli etmeliyiz acı çekmeli haksızımıyım karıcım."Ne diyordu bu adam ...
" Anlamıyorum nereye gideceğiz!" dedim.Bana hızla dönüp sert yüzüyle adeta tısladı.
"Bidaha bana sesini yükseltme yoksa o ses tellerini alırım! Şimdi otur ve sus."
Yine korkmadan konuşmayı başardım."Ama nereye gideceğiz."Derin bir soluk çekti bana dönüp ,
"Babanın evine gidiyoruz !"
Oan mutlumu olmalımıydım yoksa ağlamalımıydım bilemedim babam sırf erkek çocuklarına zarar gelmesin diye biricik kızını kurban etmişti ama acıda çekiyordu bence sonuçta kızı yoktu bilmiyorum, ya sevdiğim Mirhan o neden beni bikere bile sormadı aramadı unuttumu beni yine akan gözyaşlarımı serbest bıraktım, Rojhat'ın kornaya basmasıyla gözyaşlarımı sildim ve arabaya bindim.
"Ne yapacağını merak ediyorum karıcığım."
Sessiz kaldım gözümü pencereden giden yola çevirdim bende oda tek kelime etmeden yola koyulduk,işte büyüdüğüm çocukluğum evim yine gözyaşlarım aktı usul usul elimi tutan adamla kendime geldim.Elini yüzüme getirip gözyaşlarımı sildi alnımdan öptü.
"Ağlama bu hayatı sen seçtin."
İçeri girdik girer girmez kocaman konağın avlusunda oturan ailemi gördüm derin bir sohbete dalmış gülerek çaylarını yudumluyorlardı.Oan ölmek  istedim ne kadar kolay ben ben kimdim bir hiçmi ben bu kadar gözyaşı dökerken onlar için onlar burda gülüyorlardı.Dizlerimin üstüne çöktüm öyle bir bağırdım ki o bağırmada ne isyanlar ne acılar gizliydi .İki gün iki günde hayatım ceheneme dönüşmüştü, herkesin odağı oldum.
"Ben kimim baba ben senin biricik kızındım öyle sanıyordum ama sen beni hiç sevmemiş sin beni unuttun bile ya sen anne ya sen yüreğin hiç acımadımı neden ağıt yakmıyorsun ya siz siz benim abim dağım gölgemdiniz ben düşünce beni kaldıran ben ağlarken gözyaşları mı silen herşeyimdiniz,  ama burda oturup keyifle gülüyorsunuz ben bu kadar mı kötüyüm? Babam ayağa kalkıp bana doğru geldi
"Kızım biz...Konuşmasına izin vermedim.
"Yeter baba yeter hep oğulların hep onlar bir kerede kızım de bikere ya küçükken biskiletten Bawer abimle düşmüştük hatırladınmı benim dizim kanlar içindeydi canım çok yanıyordu ama sen abime koştun ona hiç birşey olmamıştı  ben baba gel canım yanıyor demiştim sen geçer zırlamayi kes demiştin .Abimi hastaneye götürdün beni orda bırakıp gittin."
Artık konuşamıyordum gözyaşlarım sanki yarışa girmiş gibi akarken canımın acısını iliklerime kadar hissediyordum ,bana doğru gelen annemle hızla ayağı kalkıp.
"Sakın sakın anne bana beni sevdiğini ne inandır ma çünkü sevmiyosun ama eğer beni inandırıp tekrar bırakırsan ölürüm anne benim arkadaşlarım başını annelerin dizine koyup ağlarken anneleri onlarla ağlar onları mutlu ederdi ama sen ben ağlarken bana tokat atıp yat uyu baban uyanırsa kızar derdin neden ya neden?"
Tekrar dizlerimin üstüne çöktüm ama bu sefer istemsiz gözümü gezdirdim hayatımı mahveden aileme bana küçümseyerek bakıyorlardı, özgürlüğü_ mü elimden alan adama baktım olanları hissizce izliyor sesini çıkarmıyor benim zavallıca ağlamamla gurur duyuyordu .
Kapının açılmasıyla gözlerim oraya baktı, sevdiğim Mirhanım kapıyı açtı ve bana baktı gözlerim gözlerine baktı ama aşk yoktu gözlerinde bana tiksinirmis gibi baktı oan nefesim kesildi.Karşıma geçip ağzını araladı."Hangi yüzle hangi yüzle lan buraya geldin ailene yaptıkların yetmedimi ya bana yaptığın ulan namussuz sürtük beni bu piçle  babanın baş düşmanıylamı aldattın iğrençsin."
Oan öldüm şokla gözlerine baktım gözyaşlarım gözümü karartana kadar dökülüyordu,Yere uzanıp çığlık çığlığa ağlıyordum sağır kör oldum Rojhat'ın Mirhanı altına alıp yumruklamasını bile umursamadım.
"Ulan piç sen benim karımla nasıl böyle konuşursun sikerim lan seni it canını alırım senin lan piç !"
Herkesi yok sayarak hızlıca konağın kapısından çıktım koşuyor nefessiz kalana dek ağlıyordum her zamanki yerime uçurumun kenarına koştum.Yüzüme çarpan soğuk rüzgarla üşüdüğümü hissettim ama umrumda değildi .
"Neden nedennnn ne yaptım ben size, sizi sevmekten başka ne yaptım Allah'ım ne olur canımı al yalvarırım dayanamıyorum  ben bu kadar yanlızmıyım ya o o benim nefesimdi Mirhan'ımdı iğrençmiyim ben sürtükmüyüm onun gözünde oysaki onun canı için degilmi bu yaşadıklarım ."
Uçurumun en başına gittim gözyaşlarım gözümden mavi irislerimden firar ediyor hıçkırıklar eşlik ediyordu canım çok yanıyor nefesim bana yine ihanet ediyordu, göğsüm sıkıştı bedenim beni taşıyamıyordu, heran düşüp bidaha kalkamiyacak  gibi hissediyordum.Tam adım atacakken özgürlüğümü tek lafıyla elimden alan o adamın Rojhat Şahmeran' ın sesi kulaklarımda çınladı.
"Hayır rojin dur sakın gel buraya güzelim ."Ona döndüm hayatımı iki günde mahveden adama döndüm.
" Ölmek istiyorum yaşayamam artık yapayanlızım hem sen artık intikamın için beni kullanamazsın ben onlar için bir hiçim görmüyor musun."Bana acıyarak bakıyordu.
"Güzelim bilmediğin  şeyler var delilik etme gel hadi bebeğim gel."Beni vazgeçirmek için konuşuyordu ama umrumda değildi .Ben bugün ailemei kaybettim,yaşarken gömdüler beni çığlıklarıma kulaklarını kapadılar.
" Hayır artık dayanamıyorum bu kadar yeter benimde bir canım bir kalbim var yetmedimi paramparça ettiniz beni kalbim beynim darmaduman yetmedimi birinin intikamı birinin evladlari pardon oğulları için ne haldeyim yapa yanlız bir peçete gibi kullanılıp atılmış gibi hisediyorum kendimi." Gözlerindeki değişimi anlıyamıyordum.
"Rojin bu kadarmı korkaksın himmm onlar seni ezicek sende Rabbini hiçe sayıp atlayacaksin ee sonra onlar ağlayacakmı arkandan ?Kusura bakma kimsenin sikinde değilsin o yüzden günaha girme gel buraya hadi küçük hadi."
Doğru söylüyor bukadar kolaymı can almak seni veren rabbine karşı gelmek,koştum özgürlüğümü elimden alan adamın boynuna sarılarak ağladım. Yalnızlık o kadar zorki insanı hayatından ederdi , yaşarsın ama her salise ölümü tadardın.Yanlızlık yüksek bir dağın zirvesindeki kırmızı lale gibiydi ,çok güzel görünür ama kaleye sorsan bitmiştir tüm rüzgarlar tüm yokuşlar onundu boynuna acımadan çarpar ,kendini korumak istersin yalnızsın .Karadaki lale öylemiydi  çevresinde ona benzer birçok lale vardı rüzgar yumuşak eserdi ona .Bana sert esiyordu benim hayatımdaki konumum dağın zirvesindeki kırmızı lale gibiydi.
"Yapa yanlızım ne yapacam bilmiyorum."

Oan boynundan elimi çekip gözlerine baktım o ise dudaklarıma bakıyordu bir anda belimden tutup dudaklarımizi birleştirdi susuz kalmışçasına öpüyor  istemsiz ona karşılık verdi dudaklarım ellerim istemsiz boynuna dolandı.

Evet canlar bölüm geldi ama yazarken ağladım ve bukadarda olmaz dermişim 😭
Hala oy vermeyenler var emek var arkadaşlar lütfen yıldızları parlatın bana destek olun sizi çok seviyorum yazım hataları varsa affola🥰

Tiktok hesabım:gsdagd
Geri takip ediyorum ona göre bide artık sponilerden gelcez tiktokta n yarın yeni bölümde görüşmek üzere 😘😘😘😘🎉💪

TUTSAK+18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin