SÜSÖM ( NAZENDE SEVGİLİM ) ❤️‍🔥❤️‍🩹

OLAY ÇIKMA TEKLİFİ ❤️‍🔥❤️‍🔥

SÜSEN DEN
yasminin dediği şeye hala bir türlü söylicek cevap bulamıyor dum.
" şaşırdın dimi süsen, böyle bişey beklemiyor dun."
kendime gelip konuştum.
" yani evet beklemiyor dum.
senin doruğa aşık olma ihtimalin hiç aklıma gelmedi."
" evet aslında ben bile beklemiyor dum biliyo musun. süsen doruk beni sevmez dimi."
" yanii... senin sevilmicek biri olduğundan değil ama, doruğun, Asiyeyi bırakma ihtimali sıfır." dedim tüm açık sözlülüğümle.
" hiç şansım yok diyorsun yani."
dedi gözlerini silip.
Bende ağladığını görünce hemen yüzünü elimin arasına alıp konuştum.
" ya yasmin lütfen böyle yapma,
canım lütfen kendine bu acıyı çektirme."
" elimde değil süsen, Ben doruğu çok seviyorum, karakterine, duruşuna,
bakışlarına... süsen ben en çok o saf insanın içini ısıtan gülüşüne aşık oldum."
yasmin doruğu o kadar güzel anlatıyordu ki kendini daha fazla üzmemesi için sustum.
aslında bende dorukla, yasminin olmasını ister dim, ama Asiye vardı işte.
yanımızda bir anda ömer belirince,
yasmin hızla gözlerini silip konuştu.
" ben gidiyim artık, sınıfta görüşürüz süsen." Diyip tebessüm edip gitti.
ömer, yasminin gitmesiyle konuştu.
" yasmin ağlıyor muydu,"
"evet."
" konu ne, yani özel değilse."
" bak kıza söz verdim sakın kimseye söyleme, Ağzından bile kaçırma lütfennn."
" ya kızım merak etme tamam."
" yasmin doruğa aşık olmuş."
" neee.?"
" evet, ya ömer,  yasmin doruğu o kadar güzel anlattı ki, sesi titriyor du anlatırken. gülüşüne bile aşık oldum dedi."
" yani, kendi de biliyor dur herhalde,
doruk Asiye aşık."
" evet öyle, Bende biraz damdan düşer gibi söyledim. Asiye den ayrılmaz, dedim."
" yalnış kişiye aşık olmuş." dedi hızla.
" neyseki ben olmadım." dedim hızla.
oda kaşını çatıp konuştu.
" ne olmadın?."
" ya işte yalnış kişiye aşık olmadım."
bunu dememle gülümseyip konuştu.
" anladım, doğru kişiye aşık oldun yani."
" evet öyle oldu." dedim imayla.
sonra bir öğrenci geldi yanımıza.
" süsen, Burak hoca seni kütüphaneye çağırıyor." dedi ve gitti.
ömer de isyan edercesine konuştu.
" ya Burak hoca bizden ne istiyor,
bir seni çağırıyor bi beni."
" hadi ben kaçtım. sende çok isyan etme." dedim gülüp.
" yaa kızım bir dur ya."
o konuşurken bende el sallayıp koşa koşa okula girdim.
Burak hoca beni görünce konuştu.
" hah süsen cim
sana bir görev vericem, kitapları kütüphane ye sırasına göre dizebilir misin?."
" tabiki hocam dizerim, hatta hemen gidiyorum." Diyip hızlıca kütüphane ye gittim.
içeri girdiğim de kitapları yavaşça dizmeye başladım.
alt kısımlar bitmişti, sıra en üstteydi,
tekerlekli sandalye yi alıp çıkacağım yere koydum, umarım aşağıya uçmam,
uçarsam büyük ihtimalle bir kaç yerim kırılır dı. yavaşça ve dengemi bozmayacak şekilde kitapları yerine koymaya devam ettim, o sırada kapının açılıp hızlı şekilde kapanmasıyla, korkup
dengemi kaybettim, küçük bir çığlık atıp gözlerimi kapattım, ben yere yapışmak üzereyken birinin beni tüm gücüyle tuttuğunu ve kucağında olduğumu hissettim. kim olduğuna bakmak için yavaşça gözlerimi açtım, gördüğüm kişiyle kalbim üst üste tekledi.
çünkü şuan kucağında yer edindiğim kişi ömerin ta kendisiydi.
gözlerini gözlerime dikmiş, yarım şekilde gülümsüyor du,
içimden konuştum.
" bugün neden bu kadar güzel."
ellerini belimde hissettim, gözleri dudaklarıma kaydı.
kalpten gitmemek için hızla konuştum.
" ayy napıyorsun ya indir beni."
bunu dememle gözlerime bakmaya devam etti.
" ya Ömer sana diyorum indir beni."
kendimi naza çekmem gerekiyor du,
yok öyle kucağına düştüm diye eriyip bitmek.
" bir kaç dakika önce yerin gayet rahat gibi davranıyor dun." dedi sinsi sinsi gülüp.
" sınıf arkadaşım indir beni hadi."
yavaşça yere bıraktı.
inmeseydim de olurmuş aslında.
dedim kendi kendime.
" tam zamanında yetiştim." dedi.
" evet öyle oldu teşekkür ederim.
  yani şimdi sen benim bir nevi de kahramanım mı oldun." dedim yaklaşıp.
" sen olmamı istiyorsan olurum."
dedi tebessüm edip.
hiç bişey demedim, sadece gözlerine baktım, gözlerindeki o gerçek sevgiyi gerçek sıcaklığı hissettim.
ömer eren benim hayatıma girerek,
bana en büyük kahramanlığı nı zaten yapmıştı.
parmaklarımı yanağına uzatıp usulca sevdim, bunu yapmam la bir anlığına gözlerini kapattı, yutkundu.
sonra açıp yüzünde alaylı bir ifadeyle konuştu.
" yine sınıf arkadaşım olarak öpecek misin."
bunu demesiyle elimi çekip omzuna vurdum.
" sana iyi malzeme çıktı haa " dedim.
yanaklarımın kizardığını hissettim.
" tüm kapılarımı açtığım, kendimi tüm benliğimle bıraktığım tek kişisin."
dedi ve elini saçlarımda gezdirip devam etti.
" kızım biz sevgili miyiz değil miyiz ben anlamadım ya." dedi sandalyeye oturup.
Bende gözlerimi devirip  konuştum.
" değiliz sınıf arkadaşım Ömer, çünkü hala bir teklif yok."
" ne teklifi"
bunu demesiyle yargılar gibi bakıp konuştum.
" ayy yok artık ya, ben sana çok yüz verdim, seni bana karşı çok rahat bıraktım. o kadar rahat bırakmışım ki bana çıkma teklifi etmen gerektiğini bile unutmuşsun."
bunu dememle gözlerini kaçırıp
dudağını dişleyip konuştu.
" ben mi edicem."
bunu demesiyle sinirle konuştum.
" yok ben edicem, Allahim bana sabır ver." dedim.
" bana bak Ömer bana çıkma teklifi etmediğin sürece seninle muhatap olmicam. yok ben sana çok yüz vermişim, gidiyorum ben." Diyip hızla kütüphaneden çıkıp gittim.

ÖMER DEN
hay senin dilinin ayarına oğlum ya,
ben bu kızın gönlünü nasıl alıcam,
daha doğrusu ben bu kıza nasıl bir çıkma teklifi edicem.
ya ben hayatımda kimseye bir şey etmedim ki, nasıl yapılır bu iş.
offff offff.
aslında aklımda bir şey var gibiydi,
yani çokta zor bişey sayılmaz dı,
süsenin aklını başından almama yeter bişey olur büyük ihtimalle.

SÜSEN DEN
okuldan çıkarken, ömerin giriş kapısında beklediğini gördüm.
yanına gidip, sesimi gayet ciddi tutmaya çalışırak konuştum.
" ne var ne istiyor sun, sadece sınıf arkadaşım olan ömer."
" çok ama çok küçücük bir zaman sonra
bana sınıf arkadaşım değil,
sevgilim diceksin."
omerin bir anda bu şekilde konuşması
yine kalbimi tekletmişti.
" iyii umarım eline yüzüne bulaştırmazsın." Diyip Saçımı savurup hızlıca arabaya gittim.
çok heyecanlıydım acaba ne yapacaktı,
aslında büyük bir şey yapıp beni heyecandan öldürmesine gerek de yoktu.

ÖMER DEN
akşam saat sekize geliyor du,
hızlıca hazırlanıp evden çıktım.
süsenin yapacağım şeye ne tepki vereceğini çok merak ediyor dum.
evinin sokağına geldiğim de, herşeyi bitirip, süseni aradım.
" efendim sadece sınıf arkadaşım olan Ömer." bunu demesiyle gülüp konuştum.
" kapıya çıkar mısın?."
" nee, hangi kapıya?."
" senin evin kapısına çık, ve sokağın başına gel."
" neden bişey mi oldu, korkutma beni ömer."
" korkulacak bişey değil hadi kız gel."
telefonu kapatıp gelmesini bekledim.
bana doğru geldiğini görünce gülümsedim.
yanıma gelip telaşla konuştu.
" Ömer ne oluyor neden sokağa çağırdın beni."
" sadece izle." dedim, ve sonra cebimden çakmağı çıkartıp yazıları ateşe verdim.

SÜSEN DEN
ömer yeri ateşe verince, gördüğüm yazıyla şok oldum.
gözlerim dolu halde, yazıları sesli şekilde okudum.
" sana çok aşığım
benimle olur musun esmer şekerim."
başımı gözlerim dolu şekilde yazılardan kaldırıp Ömere çevirdim.
ben ona bakınca konuşmaya başladı.
" ben böyle şeyleri beceremiyorum,
sana daha güzel bişey yapmayı çok isterdim ama aklıma sadece bu geldi."
dedi yarı mahcup şekilde.
hızlıca yanına Koşup hiç düşünmeden dudağına yapıştım.
bir kaç saniye öpüp geri çekildim sonra gülüp konuştum.
" bu sefer sınıf arkadaşın  olarak değil, sevgilin olarak öptüm." dedim.
bunu dememle kocaman gülümseyip konuştu.
" nasıl yani kabul ettin mi ?."
yanağını okşayıp konuştum.
" reddetmek gibi bir şansım var mı sence?."
bunu dememle kocaman sarılıp etrafında döndürdü.
sonra parmaklarını dudağımda gezdirip konuştu.
" sürekli sem öpüyor sun bence buna bir son verelim." Diyip cevap vermemi beklemeden hızla dudağıma yapıştı.
elleri ni belimde hissetmemle  yavru kedi gibi iyice ona sokuldum.
dudağımı büyük bir iştahla öpüyor du,
ben ise heyecan dan hiç hiç bişey yapamıyordum, tüm vücudumun titrediği hissettim.
ellerimi boynuna yerleştirip,
Bende karşılık vermeye başladım.
birbirimizi bir daha öpmicekmişiz gibi öpüyor duk...

evett beklenen bölüm geldiiiiii