SAHİP | TÖRE-BERDEL +18

1. Bölüm: Aşiretten Men Edilme

#Dilda
Yengem içerde göğsüne vura vura ağıt yakarken bize ağıtına eşlik etmek düşüyordu. Herkesin gözünde Dila'nın akıbetini okurken Berat'ın ortalıkta olmaması canımı sıkıyordu.

"Kesin yine mezarlığa gitti!" diye fısıldadım.

Başka zaman olsa mezarlığa gitmesine içten içe kızardım ama bu durumda Mâridîn'in her yerini ateşe vermesinden mezarlıkta kalmasını yeğlerim ama Dila'nın Daron'la kaçtığı Mardin'in dört bir yanında duyulurken Berat'ın mezarlıkta olma ihtimali çok düşüktü.

"Dila!!!!!"

Avludan gelen öfkeli sesle yerimden sıçrarken ağıt yakan yengemin bile sesi aniden kesildi. Annem yerinden fırladığı gibi koşarcasına odadan çıktı. Yengemle göz göze geldiğimizde başını öne doğru eğmesiyle yerimden kalktım. Odadan çıktığımda etrafta çıt çıkmazken arka arkaya sıkılan silahla gözlerimi yumdum. Konakta herkes suspus olurken silah sesinin dinmesini bekledim.

Dinen silah sesiyle adımlarımı avluya doğru hızlandırdım. Avluya geldiğimde atın üzerinde elinde silahla duran Berat'la nefesimi tuttum.

"Berat!!!" diye bağıran babamın sesiyle Berat'ın bakışları onu buldu.

"Dila o adamla kaçarken Şivan neredeydi?" diye bağırmasıyla abimin de suçlu bulunduğunu anladım.

Babam elini belindeki kuşağa götürüp "Konu Şivan değil Dila!" dediğinde Berat attan inip babamın önüne dikildi.

"Dila'nın konu olmasına neden olan erkek diye yanında gezinen Şivan'dır!" diye amcamın yüzüne bağırmasıyla "Berat!!!" diye arkadan ses geldi.

Amcamın sesiyle arkama döndüğümde amcam karşıya bakıyordu. Kenara çekilip yolunu açtığımda amcam ağır ağır Berat'ın yanına doğru yürümeye başladı. Amcam, babamın yanına varıp yanına dikildi. Gözlerini etraftakiler üzerinde gezdirip Berat'ın gözlerine dikti.

"İstanbul'a gidip Dila ve o adamı buraya gideceksin!"

Söylediğiyle gözlerim kocaman olurken Berat'ın Mardin'den çıkmasını istemek ölmesini istemekten daha kötüydü.

"Baba!" diye öfkesine sahip çıkmaya çalışarak konuştuğunda amcam "Demirhanoğulları aşiretinin ağasısın! Bu iş sana düşer!" dedi.

Berat'ın göğsü öfkeden inip kalkarken babam "Şivan'ın erkekliğine laf ediyorsun o zaman mezarın başından ayrıl ve Dila'yla o adamı karşımıza getir de alem erkeklik görsün!" dedi.

Babamın sözleri Berat'ın öfkesini iyice artırırken Berat bir şey demeden arkasını dönüp atına bindi. Atını süratle kapıya doğru sürerken babam ve amcam arkasında bağırıyordu.

"Buraya gel kız!"

Annemin sesine dönmeden kolumdan tutulup içeriye sokulmamla annemin kızgın gözleri beni buldu.

"Dışarıda ne yapıyorsun? Seyirlik manzara mı var!?"

Başımı olumsuzca sallasam da annem kolumu ellerinin kıskacına alıp "Berat'ı düşündüğün kadar kardeşinin erkekliğini tüm Mardin'in ağızına sakız eden Dila'yı düşün de tepkini ortaya koy!" dediğinde başımı eğdim.

Annem kolumu serbest bırakıp yengemin bulunduğu odaya girdiğinde ortada kalakalmış gibi etrafıma bakındım.

"Hanımım!"

Gül'ün sesiyle sağıma döndüğümde elindeki su tepsisinden bir bardak alıp bana uzattı.

"Renginiz sapsarı olmuş, buyurun."