ELENA

10. Bölüm: Yekta

Yazardan...

Cuma okul çıkışı istiklal marşı okunmuş herkes evlerine dağılmıştı. Yağız önümüzdeki iki günü yalnız geçireceğini bildiğinden Elena ile hafta sonu plan yapmak iştemişti fakat kız reddetmişti. Elena ise hafta sonu çift evde olacakları için rahat edemeyeceklerini bildiğinden reddetmişti. Yoksa o da Yağızla vakit geçirmekten keyif alıyordu.

Yağız ile vedalaşıp arabaya doğru ilerledi. Bu gün içinde garip bir heyecan vardı. Yekta sabah kahvaltıda okul çıkışı onu kendisinin alacağını söylemişti. Elena meraklı yanını tutmayıp sebebini sorduğunda Yekta süpriz diyip geçiştirmişti. Pamirin neden gelmeyeceği sorduğunda ise Yekta sesiz kalmıştı.

Geçen iki günden beri ikilinin arasında anlamsız bir soğukluk vardı. Eskiden her akşam birlikte olmak için çabalayan çift şu sıralar adeta birbirinden kaçıyordu. Elena durumun ne olduğunu bilmediği için sesini çıkaramıyordu. Bazen Yekta sinirini alamayıp imalı bir şekilde konuşuyordu.

Hatta daha geçen akşam Pamir salonda yatmıştı. İkili aralarında olan gerginliği Elena ya yansıtmak istemeselerde aralarının bozuk olduğu baris bir şekilde belli oluyordu.

Elena kendisini bekleyen Yektanın yanına gidip sarıldı. Yekta, Pamir ve Elenaya göre daha duygusaldı. Pamir ile aralarında geçen olan Yektayı çökertmişti. Beslenmeye herkesden önem veren adam son bir kaç gündür beslenmesini aksatmıştı. Elena kendini her kötü hisseden insanın birilerine sarılmanın o kişiyi iyileltireceğine inanırdı.

"Bebeğim?" Diyip başına bir öpücük kondurdu Yekta. "Günün nasıldı?"

Elini kızın altın sarısı saçlarına atıp okşadı. Yüreğinde ki acı nefes almasını engelliyordu. Elena, Yektanın dolmak için yer arıyan elalarına bakıp gülümsedi. Yektayı ilk kez böyle görüyordu ve ister istemez üzülüyordu.

"Güzeldi senin günün nasıldı?" Diye sordu Elena. Bu sırada birlikte arabaya binmişlerdi. Elena, Pamir olmadığı için öne binmişti. Kemerini takmayı unutmamıştı.

"İşe gitmediğim için bir az verimsiz bir gün oldu."

Elenanın kaşları bir yay gibi gerirliken bir şey demedi. Yekta işe gitmediğine göre durum gerçekten ciddiydi.

"Nereye gidiyoruz?" Diye sordu Elena konuyu değiştirip Yektanın dikkatini dağıtmak istiyordu.

"Alışveriş merkezine gideriz diye düşündüm belki bir az kafa dağıtırız ha nedersin?"

"Sen nasıl istersen." Dedi Elena. Belki alış veriş yapmak Yektayı kendine getirirdi.

"Sen ne istersin?" Diye sordu Yekta. Bu soruyu sorarken direksiyonu sıkmış boğazı düğümlenmişti. İçinde ki öfke dinmek bilmiyordu. Çok kızıyordu, kendine.

Elena bir süre Yektayı inceleyip omuz silkti. İstediği çok şey vardı ama izin vermeyeceğini biliyordu.

"Dışarıda yemek yemek isterdim." Dedi Elena istekleri arasından en makulu buydu. Yekta sessiz kalıp başını salladı. Bundan sonra o ne isterse oydu.

"Ne yemek istersin, güzelim?" Diye sordu Yekta. Elena kabul etmesinin verdiği mutlulukla anında Yektaya döndü.

"Gerçekten ne istersem yiyebilir miyim?" Yekta kendisine beklentiler ile bakan mavilere bakıp başını salladı.

"O zaman..." Diyip düşündü Elena. "Hamburger yemek istiyorum."

"Nasıl istersen."