මලී

chapter 2

⭕....අවුරුදු තුනකට පසුව.....⭕

පාසල් ගමන නැවැත්වූ මලී කාන්තිට උදව් කරමින් කාලය ගෙවා දැමුවා.. ධර්මෙගෙ වියෝව මුළු පවුලටම මහත් අඩුපාඩුවක් සේ දැනුණා..පොඩි දුව විවාහ වී ගියේ කලින් කසාදෙන් ලැබුණු කිරිසප්පයත් එක්කමයි.නෝනා ඇඟලුම්හලක වැඩට ගියේ මලීව තව තවත් තනිකරමින්...

.................................................................................

උදෑසන ලකලැහැස්ති උන මලී යන්නට සැරසුණේ පොඩි අක්කලා දිහායි..පොඩි අක්කගෙ උදව්වට නිතර නිතර එහෙ යන්නට ඇය පුරුදුව සිටියෙ ඇයගෙ පාලු මකා ගන්නද එය හොඳ ක්‍රමයක් නිසා...රෙදි බෑගයක් සමඟ අම්පාර බස් එකකට ගොඩවුණ මලී ගොනාගොල්ලට ටිකට් ගත්තෙ ටිකරි ටයර් කඩේ ලගින් බස්සන්න යැයි කොන්දොස්තරට දන්වමින්...ජනේලෙන් එලියට හිස හොවා ගත් මලී පහුවෙන සියලු දේම හොඳින් නිරික්ෂණය කලේ ළදරුවකු සේ හැසිරෙමින්...අඩියෙන් අඩියට චෙක් පොයින්ට්..බසයද සැරින් සැරේ පරීක්ෂා කිරීම නිසා මලීට ගමන එපා වී තිබුණා..

"ටිකිරි කඩේ බහින නංගි එන්න.."

කල්පනාවෙ අඩියටම බැස සිටි මලී වහා නැගිට්ටෙ ගමන් මල්ලද ඇතැතිවයි..

"ස්තූතියි අයියෙ"

ධර්මේගෙන් දායාද වුනු අහිංසක හිනාවෙන් කොන්දොස්තරට සංග්‍රහ කර මලී බසයෙන් බහිද්දි විජිත අයියා දත් විලිස්සා බලා හිඳියේ ඇයව බලාපොරොත්තුවෙන් සිටි බව අඟවමින්...

"එන්න නංගි.. නෝනේ බේන් මලී ඇවිදින්"

විජිත අයියා කෑගෑවේ කඩේට ආව කස්ටමර්ගෙන් ගනුදෙනු බේරන ගමන්මයි..

පොඩි අක්කාගෙ ගෙදර මහගෙදරට වඩා සැපවත්.ඉඩපාඩු අඩු වුවද හුරුබුහුටියට නිවස හොඳින් සාදා නිමකර තිබුණා..ඇතුල්වෙද්දිම දකුණට ටිකිරි කඩේට විවෘත වන අමතර දොරක් තිබුණා.පඩි දෙකක් නැග එහි ඇතුලු විය යුතුව තිබුණ අතර ඒ පඩිපෙලද නිවසට යටින් ඇති බංකරයට වූ රහස් දොරක්. පඩි පෙල ඉවත් කල විට අඩිය වැසෙන්නට වතුර පිරුණු හොඳින් ඉඩකඩ ඇති බංකරයක් වන එය සාදා තිබුණේ අවශ්‍ය විටකදී සැඟවී සිටින්නටයි....

මලී සියල්ලටම කලින් දිව ගියේ පොඩි අක්කගෙ කිරිසප්පයගෙ දරු සුරතල් බලන්නටයි...