🔥+18 sahneler içerir.
" Sen, uğruna Cehennem yaratılacak kadar güzel bir günahsın. "
Sınırları olmayan ve sınırları zorlayan genç bir kadın: Cansu Şahinşah.
Sınırlarından ötesini kendi bile geçmemiş, kadınlara tamamen yabancı bir adam: Evren Ertem...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Cansu odasında, köşke gitmek için hazırlanırken Evren de aynı şekilde kendi odasına geçmişti. Kapısını kapatıp içeriden kilitledi ve telefonunu cebinden çıkartıp Gözde'yi aradı. Telefon ikinci çalışta açılmıştı.
" Evren? "
Evren oldukça kısık tuttuğu sesiyle konuştu.
" Gözde, selam nasılsın? "
Kadın bu soruya hafif tripli bir yanıt vermişti.
" Son davranışının nedenini öğrenebilirsem daha iyi olacağım. "
Genç adam tek elini ensesine atıp saçlarını dağıtırken mahcup şekilde yanıtladı.
Gözde zaten bildiği şeyi duymasıyla sahte bir şaşkınlık nidası koparttı.
" Aa, ne alaka? "
Evren tabii ki oturup da Cansu'nun kendisini kıskandığını anlatacak değildi.
" Kusura bakma ama onu üzmek istemiyorum. O yüzden ben seni aramadan beni arama ya da mesaj atma olur mu? "
Kadın bu kez bozulmuştu.
" Önce aramamı reddediyorsun, sonra suratıma kapı çarpıyorsun şimdi de bu. Gerçekten inanılmaz. Sana yardım etmek için uğraşıyorum farkında mısın sen? "
Belki de ilk kez, ilgi duyduğu adama böyle bir çıkış yapıyordu. Evren kapı kolunun aşağıya indirilmesiyle panikle konuştu.
" Özür dilerim. Ama lütfen dediğimi yap. Kapatmam gerek. " deyip telefonu kapattı ve cebine sokup kapıya ilerledi.
Kilidi çevirip olağan bir tavırla kapıyı açtığında karşısında kafası oldukça karışık bir kadın bulmuştu. Cansu tedirgin bir sesle sordu.
" Kapını mı kilitledin? "
Evren onun yüzündeki şüpheci tavrı silmek ister gibi; son derece rahat bir tavırla sanki sıradan bir şeyden söz ediyormuşçasına yanıtladı onu.
" El alışkanlığı. "
Fakat genç kadın aldığı yanıttan tatmin olmamıştı.
" Ne zamandan beri? " diye sorarken tek kaşının havalanmasına engel olamamıştı.
Evren bu defa üstündeki tişörtü silkerek düzeltmeye koyuldu.
" Kafam doluyken oluyor böyle. " diye yuvarlak bir yanıt verdikten hemen sonra açık kahvelerini kadının üzerinde dolaştırıp tebessüm etmişti.
"Sen hazırsın sanırım, hadi çıkalım da baban daha fazla bilenmesin. "
Cansu derin bir nefesi ciğerlerine doldururken sessiz kalmıştı. Paranoyak gibi her şeyden şüphelenmemeliydi. Bu ilişkilerine zarar verirdi. Omuzlarını geriye atıp bedenini gevşetmeye çalışırken başını salladı ve dış kapıya yöneldi. Evren de onun peşinden çıkmış ve birlikte garaja doğru ilerlemeye başlamışlardı.
