Kaybolan Benliğim

Bölüm 12

"Sınıfa kaçtım..."
BERFU'DAN
Ders bitmiş zil çalmıştı, evet öğle arası uzun bir konuşma bekliyordu beni, hazırdım. Yaren gelince aşağı inip, parka geçtik.
***
"Eee anlat bakalım Berfu hanım" diyerek başladı Yaren, ne anlatacağımı bilmiyordum, doğrusu anlatacağım bir şey var mıydı onu da bilmiyordum Yaren anlamış olacak "Nereden başlayacağını bilmiyorsan içine saklı tuttuğun çok şey var belli ki" dediğinde sadece "Bilmiyorum Yaren" dediğimde, Yaren "Bak aramızda gerçekten" diyerek gözlerimin içine baktığında dudaklarımdan benden bağımsız kelimeler döküldü "Çok karışık, hoşlanıyorum diyemem sonuçta yeni tanıştık ama mesela bana bakışları çok hoşuma gidiyor dokunuşu garip bir his veriyor heyecanlandırıyor, aklıma çok sık geliyor bu sıralar, sesi falan içim bi hoş oluyor, mesela o baktığında bana göndermeli bir şey dediğinde sırıtıp kıpkırmızı oluyorum" diyerek Yaren'e döndüm ve "bilemiyorum" dedim, Yaren çok hoş bakıyordu bir süre sessiz kaldı sonrasında "Berfuu" dedi ve düşünmeye başladı "Efendim?" dedim sorarcasına Yaren devam etti "Sen, sen bilmiyorum kızım sen baya baya seviyor gibisin bu çocuğu da farkında değilsin bence, sebepsiz yere normal konuşurken neden utanırsın, sesi neden hoşuna gider ki yani, bence içinde bir yerlerde bir şey var ha?" dediğinde bu sefer ben düşündüm, var mıydı gerçekten?
SİNAN'DAN
Yemeklerimizi alıp kantindeki cam tarafında ortadaki masaya oturduk yemeklerimizi yerken Ufuk'a bakarak "Eee hocam gelelim mevzuya" dedim, Ufuk ağızına yemeğini götürürken hüzünlü bir ifadeyle yutkunarak "Gelelim mi hocam? Toparlayabilir miyiz?" dedi "Olum bu zamana kadar neleri atlattık, bununda üstesinden geliriz" dedim ve "Berfu" dedim Ufuk'ta yavaş ve fısıldar şekilde beni tekrar etti "Berfu" dedi "Anlat bakalım" dedim uzun uzun düşündü, gözleri camdan gözüken gökyüzüne daldı, sanırım içinde kendisinin bile kabullenemediği bir şeyler vardı çok uzun sustuğu için "Uuufuuk" diyerek uyardım bana döndü gözlerimin içine baktı gözleri kıpkırmızıydı, ne diyeceğimi şaşırarak dudağımı ıslattım "Olum söylesene lan, içinde tutarsan daha kötü olur, hadi be Ufuk" dedim, başlayacaktı anlatmaya dudaklarını ıslatıp derin nefes aldı, "Çok hoşuma gidiyor ama öyle sadece görünüşü falan değil kardeşim bakışları, gülüşü, gözleri, sesi her şeyi çok hoşuma gidiyor hani böyle koysan karşıma saatlerce izleyebilirim o masum yüzünü. Hem ayrıca çokta kibar, anlayışlı" deyip sustu ama devamı gelecek bir sessizlikti "Sinan gerçekten deli gibi seviyorum, canı yanmasın, saçının tek teline zarar gelmesin diye, onu bu dünyadaki kötülüklerden, kötü insanlardan korumak için her şeyi yapabilirim, gerçekten çok seviyorum ama korkuyorum" dediğinde "Neyden korkuyorsun?" dedim hemen cevapladı "Sinan daha önce hiç bir ilişki yaşamadım, seviyorum diyorum evet ama değerli hissettirebilecek miyim? Ya kırarsam, canını yakarsam istemeden, ya ihmal edersem farkında olmadan, hem içinde bir yara var ne bilmiyorum ama sürekli dalıyor belli ki kapanmayı bekleyen bir yarası var ya eski sevgilisiyle bir şey yaşadıysa Sinan, en ufak hareketimde onu hatırlarsa ya da beni onun yerine koyarsa ben naparım Sinan" dedi artık iyice salmıştı kendini ağlıyor, zor yutkunuyordu Ufuk'u karşımda ilk kez böyle görüyordum ağzım açık kalmıştı, gözlerimde büyük bir şaşkınlık vardı diyecek bir şey bulamadım sadece "Dışarı çıkıp dolaşalım mı?" dedim "Olur" diyerek ayağa kalktı.Bahçede dolaşırken "Peki madem seviyorsun, söyleyecek misin?" sordum başımı yana eğerek bana hüzünle bakarak "Söylemeyi istiyorum ama emin olmadan olmaz" dedi "Pekii" diyerek sustum, şimdilik. Bahçede dolaşırken kapıdan Yaren ve Berfu çıktı "Ufuk bizimkiler kapıda" dediğimde direkt oraya baktı ve en içten şekilde gülümsedi, kararım kesindi akşam bu konuyu Yaren'le konuşacaktık. Yanlarına gidip çardağa geçtik sohbet ediyorduk, tabii biz Yaren'le aralarını nasıl yapabiliriz diye bakışıyoruz.
***
Zil çalınca ayaklandık sınıflara dağılıyorduk ki Ufuk "Sinan kanki sen geç ben geliyorum" deyince "İyi aman hadi bay" deyip Yaren'e göz kırptım oda etrafında dönerek sınıfa geçince bende koşa koşa sınıfa kaçtım.
UFUK'TAN
Yaren'de Sinan'da sınıfa geçince hızlıca Berfu'nun kolunu tuttum, sonuçta Berfu bu utangaçlıkla bir bahane uydurup kaçıverir falan hiç gerek yok aksiyona, bu hareketimle Berfu bana şaşkın şaşkın bakmaya başladı güzel gözleriyle ömrümü çalanım hemen merdivenlerin kenarında ki büyük alana geçtik -buraya ne denir bilmiyorum balkon desem okulda balkonun ne işi var öyle geniş bir alan işte- o merdivenlere otururken ben tırabzana yaslandığımda endişeyle bakışları tırabzana kaydı ve aynı endişeyle "Ufuk! Çekil çabuk ordan, lütfen" demesiyle hızla çekildim, "Noldu ya sakin" dedim sorarcasına "Sakin mi? Düşebilirdin ya" dedi, ufak bir tebessümle "Sakin düşmedim, hem düşsem ne olur ki?" dedim, tatlı bir bakışla bana 'Deli galiba' bakışları atarak "Deli misin?" dedi, daha fazla bekletmemek için "Akşam müsait olduğunda yaz konuşalım lütfen, önemli" dedim ve "Görüşürüz" deyip sınıfa koştum...
🍁
Sizce Ufuk'un Berfu'yla ilgili düşünceleri nasıl?
Bu bölüm kısa oldu biliyorum ama sonraki kısmı Berfu'dan okuyacağız çok karışmasın kafanız.
Sonraki bölümün bir kısmını Sinan'dan okuyacağız bu aradaa, onunda hayatında gelişmeler var sonuçtaa..Yeni bölümde görüşürüüüz.