Kendi karmaşık iç dünyasında yaşayan ve hayattan fazla umudu olmayan Berfu, o gün çıkışta çarpıştığı çocuk Ufuk'la renkli ve aksiyonlu bir dünyaya düşeceğinden habersizdi. Ufuk onun hayatına renk katmıştı, tam her şey çok güzel derken işler birbirin...
Eve girip odama geçtim, üstümü değiştirdim odamdan çıkıp Doruk'un odasına geçtim yoktu mutfağa geçtim annemde yoktu. Odama geçip kitap okumaya başladım. Kapıdan gelen tıkırtılarla hole yöneldim kapıyı açan babamdı erken gelmişti, ellerim belimde sorar tavırlarla bakınca "Bebeğim annen nerede?" dedi hemen cevap verdim "Valla sen biliyorsan bana söyle çünkü bende bilmiyorum" dedim, babam kolunu omzuma attı ve yatak odasına doğru ilerledik, ilerlerken fırsattan ziyade ufak bir baba kız anlaşması yaptık, yatak odanın önüne gelince "Bebeğim sen mutfağa geç ben üstümü değiştirip geliyorum" deyip yanağımdan makas aldı bende asker selamı vererek ''Tamamdır babacım'' diyerek döndüm ve mutfağa geçtim, kahveyi almak için üst dolabı açıp uzandım ama ne kadar uğraştıysam alamadım bu kadar mı kısaydım yahu? Sinirle sandalyelerden birini sürüklerken babam geldi şaşkın bakışlarla "Ne oldu güzelim sinirlenmiş gibisin" dedi o anki sinirimle "Ya ben fazla mı kısayım, hayır fasulye falan mıyım ben ya!?" dedim babam ellerini havaya kaldırıp "Biraz sakin mi olsak acaba?" diye sordu hafif çekinerek, o an sesimin yüksek çıktığını fark edip dolu dolu gözlerle bakmaya başladım, duygularım yine karıştı al işte! Ufak adımlarla yaklaşarak ''Baba.. çok özür dilerim istemeden ol-'' lafımı tamamlayamadan babam bir elinin işaret parmağını dudağıma koyup ''Şşşt'' diyerek beni susturdu hemen arkasından diğer elini sırtıma koyup kendisine çekti, neden bilmiyorum dolu gözlerimden bir damla yaş aktı ister istemez, susturduğu elini saçlarıma götürdü, saçlarımı okşarken bir öpücük kondurdu ''Önemli değil miniğim biliyorum'' diyerek hafif uzaklaştırdı beni, gözlerimdeki yaşları silip yüzümü ellerinin arasına aldı ''Lena'm yapma böyle sen ağlayınca tüm dünyam darmadağın oluyor'' dedi ve gözümün biraz altını öptü, ufak bir tebessüm ederek sarıldım, o an kapı açıldı ve annem kucağında Doruk'la mutfağa girdi babamla aynı şekil kalmaya devam ettik, annem gördüğü manzara karşısında şaşırmış, olanı anlamaya çalışıyordu engel olamadan sordu ''Ne oluyor?'' babam ''Hallettik biz prensesimle'' diyerek bana döndü ve ekledi ''Değil mi?'' dedi ''Evet, ama..'' deyip susmamla babamın ''Bir sorun var söyle'' demesi bir oldu başımı öne eğip ''Bizim iş yalan oldu'' deyip bakışlarımı babama çevirdim dudaklarımı büzdüm babam ''Dur, sakın bozma çok tatlısın'' diyerek telefonu çıkardı fotoğrafımı çekip geri koyduktan sonra ben aynı şekilde durmaya devam ettim, babam ''Yalan olmadı yarım kaldı, sonra hallederiz prenses'' diyerek göz kırptı, annem hâlâ olayı sorguluyordu babamla aynı anda dönerek, ellerimiz belimizde ''Neredeydiniz?'' diye sorduk Annem Doruk'a bakarak ''Parka çıkmıştık'' dedi o sırada Doruk bacaklarıma sarılmıştı tam kucağıma alıyordum ki babam Doruk'a uzanarak ''O zaman biz onu alalım sen hazırlan'' dedi bir anneme bir babama baktım, babam göz kırpıp ''Ee hadi Doruk'u hazırlamalıyız'' demesiyle Doruk'u kucağıma alarak ''O zamaaann haydiii'' diyerek odasına götürdüm babamda arkamızdan geliyordu Doruk'un odasına geçtik ve Doruk'u hazırlamaya başladık.
Annemde, babamda, Doruk'ta hazırdı, annem benimle beraber odama geçip dolabımdaki saten siyah, yırtmaçlı elbisemi çıkardı
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
