📍Oy ve yorum yapmayı
unutmayalım olur mu?📍Satır aralarına bol bol yorum yapalım.
BöLÜM ÜÇ -SÜRGÜN-
Uyandığımda baş ucumda kardeşim Hawin vardı. En son Mem ve Zana'nın sürgün kararı kesinleşmişti. Yüreğim artık acıları kaldıramayacak kadar yorgun ve bitkindim. Fiziksel acılar insanı derinden yaralar ama ruhsal acı fiziksel acıdan daha ağırdır. Bir kötü söz insanın ruhunu zelzeleye uğramasını sağlar.
Ruhsal acı daha ağırdır.
"Hawin.Mem,Mem nerede.Hala buradalar değil mi? Hüküm kesinleşmedi değil mi? "Yeni uyandığıma rağmen kontrol edemediğim sesim haddinden fazla yüksek çıkmış ve buda Hawin'in korkmasına neden olmuştu.
"Konuşsana Hawin"
"Hüküm kesinleşti xuşkamın.Mem ve Zana abi sürgün edildi."O an ruhumun parçalandığını,nefesimin kesildiğini hissettmiştim.Yeşil irislerimden bir yaş döküldü, onu her defasında görüp arsızca atan kalbim şimdi yokluğunda suspus olmuştu.
Hawin'i arkamdan dur demesine aldırmadan konaktan dışarı çıktım.gideceğim yer belliydi.
Mem, benim yanım Mem'in yanıydı.
Çıplak ayaklarıma batan çakıl taşları umursamayıp hızlana bildiğim kadar hızlanmıştım. Ayaklarımdan kanın usul usul aktığını hissediyordum. Âmâ Mem benim yaralarımı sarardı ki. Yıllar önce yaptığı gibi bu yaramı da sarardı.
Üç gün önce gülüşme seslerinin geldiği ama şimdi sessizliğe gömülmüş konağa geldim. Bu sessizlik insanı korkutan cinstendi. Mardin onun gittiğini anlamıış gibi sessizliğe bürünmüştü. Büyük ve şaşalı konağın kapısına küçük bedenimin yettiği kadar yumruklamıştım.
"Mem. Ben geldim Ronya'n geldi Mem. Aç kapıyı Mem sensizliğe dayanamam bilmiyor musun?Mem"ellerim kapıyı yumruklamaktan kızarmıştı bile.
"Yaralarımı sar diye geldim ben sana. Beni öldür diye gelmedin ben sana. AÇ KAPIYI MEM."Sesim bağırmaktan kısılmış boğazım ağrımaya başlamıştı.
Bir hıçkırık koptu dudaklarımdan.
"Bir vedayı hakketmeyecek kadar sevmedin mi beni Mem Cibranoğlu..."
Koca bir sessizlik gün ne o kapı açıldı ne de Mem benim yaralarımı sardı. Bir vedayı hak görmemişti bana.
Şahmeran konağına geri döndüğümde davul zurna sessi, kadınların zılğıt sesleri duyuluyordu. Kapıdan girer girmez Hawin kolumdan çekip konuşmadan beni odasına götürmüştü.
Ben ise bir ölüden farksızdım.
Odaya boş gözlerle bakıp duruyordum ta ki yengem Berfin'in ağzından çıkan cümleleri duyana kadar."Ronya beni duyuyor musun? Kaçman lazım kızım. Amcan seni Akhanların küçük oğluyla evlendirecek ben her şeyi hazırladım bu kâğıtta yazan adrese gideceksin tamam mı? "Yengem Berfin'in alel acele elime sıkıştırdı kağıt barçasına bakıyordum.
Amcam neden bu kadar acımasızdı.
Hawin 'in elime tutuşturduğu bavula gizlice dışarı çıkmıştık.Önde yengem giderken arkadan ben ve Hawin gidiyorduk. İki sokak aşağı geldiğimizde yengem Berfin bana sarılmıştı. "Ben kendimi kurtaramadım ama sen kendini kurtar kızım."Hawin gözleri dolu dolu bana bakıyordu.Kardeşim,sırdaşım,her şeyimdi.
"Geri gelicem xuşkamın. Daha güçlü bir şekilde geri gelecem"Hawin'in göz yaşları omuzlarıma düşüyor ve bu benim daha da içimi parçalıyordu.
Hasret...
Hemen hemen herkesin yaşadığı içine gömülmüş özlem duyduğu şeyler vardır.
Bavulu elime aldığımda bir kez daha anladım gittmek kolaydı ama arkandan bıraktığın insanı özlem yakıp yıkacaktı.
O gün Mardin iki yürekteki acıya şahit olmuştu.Ronya ve Mem
14 YILL SONRA
Şahmeran konağının önünde mavi ve kırmız ışıklar dönüp duruyordu. Ne çok özlemişti doğuyup büyüdüğü yeri. Taş duvarları ellediğinde buram buram özlem kokuyordu.Çocukluğunu, gençliğini en çokta sevdasını çalmıştı ondan. Küçük yaşına rağmen yüreğine sığdırdığı acılar onun olgunlaşmasını sağlamıştı.
kahverengi büyük tahtalı kapıyı çalmaya başlamıştı.
Kapı açıldı ve içerden bakmaya kıyamadığın sim siyah saçlı ela gözlü genç bir kız çıkmıştı. "Buyurun memur bey kime bakmıştınız "genç kızın sesindeki endişe kapının yanındaki kadını güldürmüştü.
"Bahoz Şahmeran burada mı? "polis memurunun yönelttiği soruyla genç kız aralıklı olan kapıyı tamamen açmıştı. Merdivenlerden inen ev ahalisi polis memuruna şaşkınca bakıyorlardı. Kapıda bekleyen kadın kim olduğunu bildiği adama sorusunu yöneltmişti.
"Bahoz Şahmeran hakkınızda gözaltı kararı var. Lütfen zorluk çıkarmayın."Bahoz ağa acımasız yüzünü yine takınmıştı. Arkada bulunan Berfin hanım kadını hem tanımış ve gözünden bir damla yaş düşmüştü bile.
"Sen ne diyorsun be kadın. Ben kos koca Mardin ağası Bahoz ağayı tutuklamak nereden çıktı."Bahoz ağa kadını üzerine giderken polis memuru ondan önce davranıp Bahoz ağanın önüne geçti.
"Laflarınıza dikkat edin. Karşınızda cumhuriyet savcısı var. "kadın polis memurun önüne geçip kimliğini çıkardı.
"Mardin cumhuriyet savcısı Ronya Şahmeran..."
Bir sonra ki bölümde görüşmek üzere...
Instagram:MemûRonyaoffical
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MEM Û RONYA
Action"Umut sence nedir Küçük hanım."söylediği kelimeyle hafif bir tebessüm etmiştim sadece. "Umut çaresizliğe bürünmüş bir kaftan gibidir bayım.İnsanların kendini kandırmak için buldukları bir kelimeden ibarettir." Adamın yüzünde yine hafif bir tebessüm...