ÖLÜLER TOPLUMDA BARINAMAZ

10.BÖLÜM

Bu bölümü okurken bu şarkıyla beraber okumanızı istiyorum.
İyi geleceğine eminim.
Bazı yazım yanlışları olabilir bunlarda normal şeyler olduğu için takılacak birşey değildir iyi okumalar :)

10.Bölüm: "peki bu gün neden doğum günü değil ölüm günü oldu?"

İçimde kötü şeyler var hemde çok kötü.Canımı yakıyor.Ve bunu yine o yapıyor.Nedeni bilmiyorum ama bazı insanlar çığlıklardan zevk alır.Bazılarıda gülüşlerinizden.Ve bazılarıda her ikisinden.Eğer her ikisi olan kişi sizin herşeyinizse ölür ve tekrar dirilirsiniz ama canınız çok yanar.Belki ölmek bir meseleydi ama yaşamak da ayrı mesele.Yaşamın çok bir espirisi yoktur.Bazen komik bir şaka gibi gelir,bezense gülmeyi unutturucak bir kapı gibidir.Çok gülen biri ağlıyorsa ona iyi bakın çünkü canı gerçekten çok yanmıştır.Canınız yandıysa dile getirin susarsanız ömür boyu susarsınız.Susmak belkide en rahatlatıcı şeydir ama susarsanız bir daha konuşamazsınız derdinizi dile getiremezsiniz kendinizi savunamazsınız sizi ezerler canınız yanar o yüzden susmayın.
Kendimi hiç bir zaman çözemedim,karışık bir kişiliğim vardır.Kendim bile çözemediğim kişiliği başkasının çözmesini bekleyemem.O benim en yakınım dediğim kişiye en sevdiğim rengi sorsam bilemezki.Çünkü bende bilmiyorum.He geçen gün kararım değişiyor bu gün mor severim diğer gün mordan nefret ederim.Ben kendimi bile anlamıyorum.Mesela ben kahveden nefret ederim çaydan da.Oysaki insanlar uyumamak için kahve içer bende uyumak için yoruluyorum.En sevdiğim hayvan zebra ve ayılardır.Nedenini bilmiyorum ama zebranın renklerinin zıtlığı bana hoş geliyor.Yaz ve kış gibi.En sevdiğim mevsim sonbahar ve kışdır.Yazdan nefret ederim ve yaza dair herşeyden.En sevdiğim meyve ananas ve çağladır.Hobilerim,uyumak,paten sürmek,duş almak,kitap okumak.Günde ortalama uyuduğum saat genelde 16-18 saat olur fakat son aylarda 2-3 saat rahat uyuyamıyorum ya uyuduğumda kabus görüyorum yada çok yorgun olduğum halde direnmeye çalışıyorum.
Bu günde kabusla uyandığım o klasik günlerden biriydi.
"Hayır yani anlamıyorum Allahım sen bana bu kabusları cellatım olsun diye mi gönderiyorsun."
Kendi kendime konuştuğum normal anlardan bir tanesi daha.Hatta binlercesi.
Acaba telefonum nerde.Güzel soru hatta çok güzel soru.
"Anneğğğ."
"Efendim."
"Kızım aşşağı inip konuşsana sana yorgun olduğumu 1 ay önceden söyledim hatta dünde söyledim balık hafızalımısın nesin."
"Ay tamam geliyorum anne."
Annemin kanser olduğunu öğrendiğim günün üstünden bir koca ay geçmişti resmen.Öğrendiğim gün günün tamamını odamda geçirip düşünmeye ayırdım kendimi çok seviyorum resmen dehayım.Düşündüğüm için şuan bu durumdayım.Allahım sen zeka dağıtırken ben şemsiyeyi ters çevirip içine mi topladım zekaları yarabbim.

*İlahi bakış açısı*
30.03.2012
Ecrin iyi değildi çünkü bu gün onu darmadağın edicek hatta öldürücek o gerçekle karşı karşıya geldi.Babası onları terk ettiğinden beri evde ismi anılmıyordu fakat Ecrin merakına yenik düşüp sürekli Ecrinin değişiyle Serkan beyin ne yaptığını araştırıyor ama hiç bir sonuca ulaşamıyordu.Annesinden bunu gizliyor çünkü öğrenirse çok üzülüceğini biliyor.Ecrin daha fazla kimseyi üzemez.Aynaya baktığı kişi yeterince darma dağın.İnsanlarla uğraşacak vakti yok onun için şuan sadece annesi ve x var.Annesi belki Ecrini sadece kanser oluşuyla üzüyordu ama x nasıl her türlü onun kanayan yarasına tuz basıyordu?Belkide Ecrinin değeri sonsuza kadar değildi.Herkesin tükenme noktası vardır bu günde Ecrinin tükenme noktası oldu.30.03.2012 bu gün Ecrinin 4.
yaş günüydü peki bu gün neden doğum değilde ölüm günü oldu?
-"Anne ben neyden paystamı hala kesemezim."
+ "Çünkü kızım babanı bekliyoruz."
-"Ama baybam hiç doğum günüme celmedi."
+ "Ya gelirse kızım,bekleyelim biraz daha olur mu?"
-"Celirse eker ben çok muzlu olurum."
+ "Muzlu değil kızım mutlu."
-"Anne zayen bir tek sen vaysın bir şey olmaski."
+ "Evet kızım bir tek ben varım."

1.30 saat sonra...
Ecrin annesinin yanında koltukta oturmuş pastayı izliyordu ve hala bir umut babasını bekliyordu.Onun uykusu gelmeye başlamıştı belki Ecrin ilk defa uykuyu sevmedi çünkü düşündü eğer babam gelirse ben görmezse beni unutur.Babası gelmedi zaten babası onu çoktan unutmuştu.Diğer kızlarının saçını okşuyordu peki Ecrinin saçları,hep kısaydı o yüzden okşayamazdı Ecrin böyle diyordu.
Ecrin annesinin dizine yattı ve onun gerçekleri görmesini sağlayan o perdeleri sonuna kadar açtı.Bir dahada o evde babasının konusu açılmadı açılırsa yaralar deşilir ve Ecrin karşıdaki kişinin yarasını deşmekle kalmaz onu öldürürdü.
-"Anne yuykum geldi."
+ "Pastanı yemiycekmisin kızım."
-"Bıyakalım belki babam geliy gece yer anne."

Şimdiki zaman...

"Evet annecim nerde benim telefonum."
"Azımda kızım bak."
"Anne ne ağzını açıyon Allah için."
Annem ne diyor yav ne diyor.Asıl ben ne diyorum yine.
"Dün merdivenlerdeydi telefonun merdivenlerde mi uyuya kaldın yine,hayır yani ben anlamıyorum kızım bu merdivenler sen uyuya kalasın diye yok ev için var."
"Yia anne evinmiyim gerçekten."
"He kızım He evimin direğisin."
"Eyvallah anne."
"Ne demek kızım."
İntihar ederim şimdi bak nasıl eyvallah bizden demezsin anneğğ.
"Anne eğer eyvallah bizden deseydin şuan nikah masasındaydık sen kaybettin hıhh."
Annem kıkırdamaya başladı.
Annem kıkırdamayamı başladı?
Ay valla gülüyor.
Bu gün beni hiç kimse üzemez haaa.
Arada şive geliyor biliyorsunuz.
Gelemeden geri gidiyor orası ayrı.
"Ecrin."
Annem ecrin diyor ciddi birşey söyliyecek.
Hass ya.
"Bir sorun mu var anne."
"Sana birşey söylemem gerekiyor."
"Dinliyorum anne."
"Baban Ecrin."
Kim dedi babam mı.
İyide benim babam gitti.
"Baban buraya gelmiş."

€
Serkan Bey:

Helin Sultan:

Bölüm sonu.
Oy verirseniz sevinirim.
🫀❤️‍🩹