ÖLÜLER TOPLUMDA BARINAMAZ

28.BÖLÜM

Bu bölümü okurken bu şarkıyla beraber okumanızı istiyorum.
İyi geleceğine eminim.
Bazı yazım yanlışları olabilir bunlarda normal şeyler olduğu için takılacak birşey değildir iyi okumalar :)

28.Bölüm: "Heryer uzun bir karanlığa misafirdi."

Taxsiden indim ve otele doğru gidiyorum.
Annemin arabasını görmemle yönümü oraya çevirdim.
"Hoş geldin kuzum."
"Dökül dinliyorum."
Annemde herşeyi baştan sona anlattım.
"Bak kızım bu işler oyuncak değil siz 6 gün sonra evleneceksiniz Poyrazı zaten annesi terk etmiş sende onu terk ettin çocuk mahvolmuştur.Seni düşünüyorum sende mahvolmuşsun ikinizde saçma sapan birşey yüzünden kavga etmişsiniz ve sen onu terk etmişsin.En fazla bir hafta gün burda kalıyorsun sonra geliyorsun Poyrazla konuşuyorsunuz barışmak veya ayrılmak size kalmış.Düğün tarihini ileriye çekeceğim o zaman kadar halledin."
Poyrazı annesinin terk ettiğini bilmiyordum.
Kendimden nefret etmemi sağlamıştı.
"Tamam anne.Sen kimseye burda olduğumu söyleme Tuğseme bile.Diğer telefonumu getirdinmi."
"Al diğer telefonunu kapalı tut."
"Öyle yapacağım öpüyorum seni anne birşey olursa ararsın beni."
"Tamam kızım."
"Hesabında yüksek miktarda para yatırdım zaten o gün,yeter diye düşünüyorum yetmezse söyle bana."
"Tamamdır."
Dedim ve yanağını öpüp arabadan indim.
Otele doğru giderken tek düşündüğüm Poyrazın canı çok mu yanmıştı?
Benimde canım çok yanmıştı onunda yanmalıydı.
Otele girdiğimde odamın anahtarını aldım ve odama çıktım.
Beş yıldızlı bir oteldi ama şuan bunun bile bir önemi yoktu.
Odama girdim ve üstümü çıkardım banyoya girecektim.
Su tek kaçış yolumdu.
Banyoya girdim ve müziği açıp suyun altında saatlerce durdum.
Tam 4 saat boyunca suyun altında kalmıştım.
Ve daha da halsiz olmuştum.
Saat sabah 4.00 olmuştu.
Banyodan çıkıp üstümü giydim ve uyku ilacı içtim.
Çok uzun bir süre uyumaya ihtiyacım vardı.
Ağlayarak uykuya daldığımda ise her yer uzun bir karanlığa misafirdi.

Poyrazdan
Zaman:Ecrinin gittiği gece.

Ecrin beni terk etmişti aynı annem gibi.
Annem belki daha da az canımı yakmıştı.
Çünkü ben annemi hiç tanıma fırsatı yakalayamamıştım.
Güzel kızımın beni terk etmesi tüm evrenin diz çökmesiyle birdi sanki.
Şimdide evlerindeydim.
Ama Helin sultan burda olmadığını söylüyordu.
Deliye dönmüştüm.
Ve çok halsizdim.
Çok uykusuz.
Çok mutsuz.
Ve biraz da ölü.
Ne ara bu kadar bağlanmıştım ona kim bilir.
Saçma sapan konuşmalarımla beni terk etmişti.
Onunla evlenmekle hata yapamazdım ben hata yapanlara diz çöktürürdüm.
Ama yanlış zaman yanlış kelime.
Ecrin beni terk edip apartmandan çıkarken herkes harabeye dönmüştü.
Ve Ecrine kim bilir kaç kez aramıştım kim bilir kaç kez mesaj atmıştım ama nafile ilk aramamda telefonunu kapatmıştı.
Şimdide onların evinden çıktım Hakan'lar beni arabada bekliyordu.
"Yok siktiğim şehrinden mi çıktı!"
Diye gürledim.
"Bulacağız Poyraz söz ama biraz sakin kal bu gece herkes eve gitsin dinlensin yarın tam takım Ecrini arıyalım."
"Bencede Poyraz biraz dinlen yoksa bayılacaksın."
Kafamı sallamakla yetindim canım çok yanmıştı.
Tuğsemle aynı apartmanla oturduğumuz için bizi bıraktılar ve gittiler.
"Tuğsem eğer Ecrin sana ulaşırsa lütfen söyle."
Dedim sesim bile zor çıkıyordu.
"Tamam."
Dedi ve gitti bende evin anahtarını çıkarıp eve girdim.
Annem uyanıktı.
"Oğlum ne bu halin senin."
Ona sarılıp ağlamaya başladım.
Belki erkekler ağlamazdı ama sevdiğim kadın beni terk etmişti onsuz erkekliğin bile bir anlamı yoktu.
"Noldu oğlum sana."
"Anne Ecrine evlenmekle hata yapıyorum dedim beni terk etti."
Daha da çok ağlamaya başladım.
Birşey demedi annem sadece beni öpüyordu ve sakinleştirmeye çalışıyordu.
"Git uyu şimdi yarın konuşalım."
Kafamı salladım ve odama gittim.
Üstümü çıkarıp direk yatağa girdim ve camıda açık bıraktım.
Belkide hiç birşeyi hak etmiyordum o yüzden iki kere terk edilmiştim.

€

Bölüm sonu genjler.
Aga be Poyraz bebeğim.
Umarım sıçıp sıvamazsın.

Umarım beğenmişsinizdir.

Vote atmayı ve yorum yapmayı unutmayın.

Oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum.
🤍