sevenstar

depression

okul stresi sonunda bitmişti. bu sene çok çalışıp iyi bir belge getirmiştim sonunda. tatilde her sene memletekimize giderdik orada müstakil bahçeli bir evimiz var ve bu sene de oraya gidiyoruz.
15 saatlik bir araba yolculuğumuz oluyor ve araba yolculuklarını çok seviyorum.
yolculuğumuzun 10. saatindeydik ben hiç uyumamıştım annemle babam dönüşümlü sürüyor ve uyuyorlardı heyecanlı olduğum için uyku tutmamıştı. orada ki kuzenimi çok özlemiştim. lunaniz__
annem uyanıp"Algın, kardeşimin kızının okulu var ya orada bir süre eğitim alabiliyormuşsun dini ve matematik."
annem hep böyle gereksiz şeyleri çok severdi ben bütün sene inek gibi çalıştım tatilime yeni girdim bir de orada mı eğitim göreceğim? ama anneme bunları söyleyemiyorum çünkü sonra suçlu oluyorum. tam o sırada babam konuştu."tatlım, Algın yeni tatile girdi üstüne gitmemeliyiz."
babamın bu yönünü çok seviyordum ama fazla para harcamam konusunda uyardığı zamanları hiç sevmiyorum ~~

ben yolda müzik dinlerken evimize varmıştık. girip yerleştikten sonra yan bahçede oturan annemin kız kardeşi ve çocukları geldi. oturup çay içtik sohbet ederken annem bu sene başarılı olduğumdan bahsetti daha önce böyle birşey yapmamıştı şaşırmıştım ve sevinmiştim. ama teyzemin suratında asıklık gördüm o adıma hiç sevinmemiş gibiydi. "abla şimdi ki zaman okul okumakta ne vardır. bi de anadoluydu değil mi?"
o sırada babam sohbete girdi. "şimdi sen okumamış bilmiyorsun, oldukça zor 4 saatlik uykuyla sınavlarına hazırlandı Algın." içimin yağları erirken zil çaldı. sonunda favori kuzenim gelmişti onunla odama geçip konuştuk, özlem giderdik. bir süre sonra misafirlerimiz gitti.
annem beni yanına çağırıp yardım istedi. ben bulaşıkları yıkarken annem,"Algın,teyzenle konuştuk o bahsettiğim kursa gideceksin" arkadan babam da"evet kızım bir süre git sonra bırakırsın."
:ama baba yeni tatile girmiştim buraya dinlenmeye gelmiştim.
"gidiceksin dedik bak iyiyken kötü olmayalım, bırakırsın sonra."
teyzem denilen o fahişe ne deyip annemle bamamı kandırdı. sırf kızının arkasını toplayayım diye gönderiyor.
ertesi sabah hazırlanıp kursa gittim. ve gittiğimde okulun bahçesi çok kalabalıktı. o teyzemin kızı biriyle dövüşüyordu. olayı kimse anlatmadı. kızıda göremedim.
kurs bitti eve dönmüştüm. bana kapıyı açan iki çatık kaşla karşılaştım. kapıyı açan babamın bakışları çok kötüydü o an kendimden iğrenmeme sebep oldu ama ne yaptım da babam bana böyle bakıyordu?
"içeri geç."
seside bir o kadar soğuktu.
annem içerideydi ve yanıma gelip;
"kursa gittiğin ilk gün olay çıkarmak zorunda mıydın!? bir de elin oğlu ile... Algın ben sana hiç güvenemeyecek miyim!? seni doğurduğumda anlamıştım keşke o gece seni camdan atarken baban durdurmasaydı!"
yazardan;
Algın ne yaptığını düşünüyordu şoke olmuş ve annesinin dediklerine karşı ayakta kalmaya çalışıyordu ama bunlar o kadar ağırdı ki.
üstüne üstlük babası konuşmaya başladı.
"ne yaptığını bilmiyor musun? kursta bir oğlanla sarmaş dolaşmışsım üstüne üstlük oğlanın sevgilisiyle saç baş kavga etmişsin! senin gibi bir kızım yok bundan sonra. bize layık biri olamadın."
ağzımı açamıyordum. şoktaydım. olayları oturtmaya çalışıyordum.
o sırada teyzem annemi aradı. annem mutfağa geçip onunla konuştu birkaç dakika sonra tüm taşlar yerine oturdu.
benim üstüme atılan bu iftiralar o kuzenim olacak fahişenin yediği boklardı. eve erken dönüp yediği bokları bana atmıştı.
bu insanlara ne yapacağımı kendimi artık daha nasıl savunacağımı bilmiyordum ve en çok koyanda annemle babamın bu sözlerini nasıl atlatacağımı düşünüyordum. hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım. babam odaya girdi. babamın bacağına kapanıp, ağlamaktam kekeme olmuş halde
"baba yemin ederim bir dinleyin beni. ben yapmadım sabah okula gittiğimde o kuzenim olacak kız biriyle kavga ediyordu ben değil eve erken dönüp suçu bana-" yediğim tokatla dünyam sarsıldı. sadece yok olmak istiyordum. evden dışarı çıktım. yağmur yağıyordu, ayağım üşüyordu. ayağıma baktım. yalınayak çıkmıştım. geri dönmedim. ayağımın gitti yere yürüyordum karanlık ve ıssızdı. yola çıkmıştım karşım hemen otobandı arabalar çok hızlı geçiyordu birkaç adım daha attım. kendimi durdurmak için hiçbir sebebim yoktu. eğer bana birşey olursa endişelenecek kimse aklıma gelmedi.
birkaç adım daha ilerledim. önümde takım elbiseli bir adam durdu. bana bir kart uzattı.