Just One Drop | Minsung

amacina sokayim

"Aaaa ananı sikeyim!"

"Noluyor lan?" Hyunjin'in baktığı yere baktım telaşla. Gördüğüm şeyle düş kırıklığıyla kaşlarımı çattım "Kanka alttatafı kuru kafa."

"Alttarafı?" diyip gözlerini dikti ve bana böm böm bakmaya başladı. Ardından elimdeki el fenerini suratına doğrulttum. En sevmediğim şey birinin karşımda bana dimdik bakmasıdyı.

"Ulan piç!"

El fenerini geri yola tuttum. "Bağırmadan yürü gerizekalı!"

Birden durup "Bağıracağım lan bağıracağım! NE ÂLÂ MEMLEKET!!" diye tutturdu.

"SUSSANA MAL!" Hyunjin'in ağzını elimle kapatmak için öne atıldım. O da eliyle rastgele suratıma vurmaya çalışıyordu. Bir yandan da "BENİ KİMSE SUSTURAMAZ!! HEMDE HİÇ KİMSE!" diye yırtıyordu boğazını.

İlerilerde duyduğum adımlama sesiyle gözlerimi korkuyla açıp aceleyle diğer elimdeki feneri kapattım ve Hyunjin'i kolundan tutarak ilerideki çalıların arasına doğru sürükledim.

"Ah b-bırak acıyor!"

"İğrenç.. " Dediği şey üzerine yüzümü buruşturdum ve iğrenerek kolunu bıraktım. 

Ona iğrenir gözlerle bakarken görünmeyecek bir yer araştırıyordum. Yere çöküp Hyunjin'e bakmaya başladım ve o da yanıma yerleşinde çökmek yerine kendini yere atmayı seçti.

Salaktır biraz embesildir ama yine de acıyorum ya..

"Kanka ne için geldik buraya amına koyayim? Evcilik mi oynacaz?"

"O evciliğin feriştahına girsin. Senin deli gibi bağırman yüzünden birileri duydu! Sağolasın geliyorlar!"

"Ayıp." Dudaklarını büzdü "İnsan arkadaşına hiç öyle der mi be Minho?"

Göz devirerek geri önüme döndüm. Birinin gelip gelmediğine bakıyordum. Düşünsenize iki tane adam, gecenin bir vakti kilise mezarında bağırışıyorlar. Karakolluk bile oluruz..

Hücrede bile kalırız..

Az sonra Hyunjin oturduğu yerden benim baktığım yoldan bağımsız bir yeri inceleyerek "Acıktım ya yok mu yiyecek bir şeyler falan?" dedi midesini tutarak. Bakışlarımı yoldan ayırmayarak "Var ama şuan olmaz. Takırdatırsın ses çıkar. Gelen görürse de anamızı siker." diye açıklamada bulundum.

Sol koluma sarılıp başını sürtmeye başladı dur oğlum ne yapıyorsun lan?

"Hiç ses çıkarmam, inan cinlerin ruhu bile duymayacak!"

Kolumu ondan kurtarmak için sarsmaya çalıştım. "Kanka ne var yarım saat yemeden dursan?"

"Ölürüm, sürünürüm, bayılırım, başına iş çıkarırım."

"İyi çantanın baştan 2. gözüne bak orda bisküvi falan var. Al onlardan."

Hevesle başını geri çekip gözlerini kıstı "Ennnn iyi kankam benim be!"

Hızla arkamda geçip çantanın fermuarını bir çırpıda açtı. Ardından içinden bisküvi alıp geri kapattı. Kenarıya çekilip hevesle paketi açtı.

"Al kankam acıkmışsındır sende buyur."

"Yok yeni çiğköfte yedim. Tokum."

"La al."

"Almıyacam lan ye sen."

Dediğim şeyden sonra geri kafamı yola çevirdim fakat bu sefer bir gölge belirdi ileride. Hareket ediyordu. Ya nedir benim çektiğim bu gölgelerle amına koyayım?! Elindeki bisküviyi tam yemek üzere olan Hyunjin'e dönüp "Biri var yeme şimdi." diye fısıldadım.