Selamlar. Hoşgeldiniz ᥫ᭡
Önceki bölüme gelen yorumlar beni çok mutlu etti. <3 beni yalnız bırskmadığınız için hepinize teşekkür ederim. ᜊ
İyi okumalar dilerim.
∘₊✧──────✧₊∘
En iyi kurt dürüst olan kurttur.
Babamın bana çocukluğumdan itibaren verdiği en önemli öğüt buydu. Sürekli tekrarlardı. Kurtlar bir ailedir. Kan bağı önemsizdir. Kurtlar birbirlerine yalan söylemez, birbirlerini kandırmaz, düşmanlık etmezler.
Kurtlar yanlız başlarına yaşayamazlar.
Ben bir kurttum.
Küçük kasabasında sürüsüyle yaşayan henüz reşitliğinin üzerinden beş yıl geçmiş küçük bir kurttum.
Bu dünyada yanlızca 30 yıldır nefes alıyordum. Ama son beş yılım yüz yıl yaşamış kadar yormuştu beni.
Tekrarla Elina. Hatırla babanın verdiği öğütleri.
Bir kurt asla bir kurda yalan söylemez. Bir kurt bir kurdu asla kandırmaz. Bir kurt bir kurda düşmanlık etmez.
Ben ise son beş yıldır, hayatımın temelini oluşturan o kuralları birer birer çiğniyordum.
Son beş yıldır, bir yalan üzerine yaşıyor, birilerini kandırıyordum. Ve ben bir kurda düşmanlık ederek geçirmiştim yıllarımı.
Çürük elma, dedi içimden bir ses. Ben parlayan sürünün içinde ki bozukluktum.
Ancak dışarıdan o sürüyü parlatan altın çocuktum.
Derin bir nefes vererek elimin altında ki tepsiyi bir tel yardımıyla yağlarından kurtarmaya çalışırken etrafın her zamankinden sessiz olduğunu fark ettim. Çalıştığım bu han mühürlüm Axel'in ailesine aitti. Son iki yıldır yardıma ihtiyaç duyduklarını ve fazladan işçi tutacak durumları olmadığını öğrendiğimden beri onlara yardıma geliyordum. Benim açımdan da iyiydi. Yoksa bütün gün evde duvarları izleyerek oturmak durumunda kalıyordum.
"Bugün çok sessizsiniz?" dedim başımı tepsiden kaldırarak. "Bir sıkıntı mı var?"
Axel'in ailesinin hanında benden başka üç çalışan daha vardı. Biri garsonlukla uğraşıyordu, ismi Blake'di. Henüz yeni reşit olmasına rağmen ailesi uzun zamandır maddi durumlarını toparlayamadığından çalışmaya başlamıştı. Diğer ikisi ise benimle hemen hemen yaşıt genç kurtlardı. Benimle beraber mutfakta çalışıyorlardı. Birbirlerine mühürlülerdi ve onlardan biri olan Liya, Axel'in kuzeniydi. Liyanın mühürlüsü Kelvin ise Liya burada Axellere yardım etmek için çalışmaya başladığında ilk başta burann daimi müşterisi rolünü oynamış olsa da sonrasında Axel'in babası Alex amca Kelvin'in mesai saati dışında bile burada olmasıyla sert bir tavır koymuş, ve bunun sonucunda da Kelvin Liya'dan uzak kalmak istemediğiden, yalvara yalvara kendini işe aldırtmıştı.
"Yok," dedi Liya bana hafif bir gülümseme ve endişeyle bakarken. Bir şey mi kaçırıyordum?
Bunu sormak üzere ağzımı açtım ki içeri giren Axel ile dikkatim ona kaydı. Koca bedeni çok büyük olmayan mutfağa girdiğinde mutfağın alanını bir anda daraltmıştı. Sarı saçları, beyaz teni, koyu sarı gözleriyle benim kopyam gibiydi. Axel ile yaklaşık beş yıl kadar önce reşitliğimden kısa bir müddet sonra mühürlenmiştik. Kurtlar arasında mühür çeşitli ilişkilere sebep olabiliyordu. İşin özünde mühürün amacı, gücünün eşit olduğu kurtla arandaki duyguları sağlamlaştırmaktı. Axel ve benim aramdaki dostluk mühürle sağlamlaşmıştı. Kardeş gibi olmuştuk. Bizim aksimize Liya ve Kelvin de ise mühür birbirlerine duydukları ufak hoşlantıyı güçlendirip birbirlerine aşık olmalarını sağlamıştı.
