Elçin den;
" ya anne biz bu miniğe bakarız ya " dedim ellerimi çırparak Pelin "ya ben kendime bakamıyorum bu çocuğa nasıl bakicaz elçin" diye homurdandı. Zeynep pelinin koluna vurdu" salak mısın sen ya bakılmaz mı şu minnoşa " pelin "Zeynep sen daha çocuk bakmayı bilmiyorsun aramızda en tecrübeli olan elçin görmedin mi adaya en çok elçin baktı " zeynep omuzlarını düşürdü" evet maalesef ya ne bileyim ben ama öğreniriz, elçin bize öğretir dimi elçin " dedi yavru kedi bakışları ile bende "ya bakarım ben siz benim dediklerimi yapın yeter hem pelin sana öğreteceğim merak etme " dedim Pelin bana ters ters baktı istemiyordu belliydi ama sırf ona inat ogretecektim bugün annemin yurt dışındaki arkadaşı Ayşe ablanın kızı 2 yaşındaki gökçeye bakicaktik annem arkadaşı ile vakit geçirmek istiyormuş. Herneyse bugün Zeynebin bana sözü vardı kütüphaneye gidip benim ona verdiğim kitapları hem yerleştirecek hemde Yeni kitap alıcakti. "Zeynep ne zaman gidecek sin acaba kütüphane kapanacak sen gelene kadar bende gökçe ile ilgilenirim. Pelin sende bana yardım ediceksin tamam mı? " dedim Pelin homurdanmaya başladı "Allah'ım neden ben neden ya . Elçin ben ne anlarım çocuk bakmaktan ya ha ne anlarım tamam severim felan ama ba ka maam neyini anlamıyorsun ya !" "Pelin öyle bi bakicaksin ki böyle yayila yayila anladın mı beni " dedim sert çıkan sesimle pelin " of ya of tamam Allah kahretmesin " " sesini yükseltme bana " dedim bağırarak oda " sesini kes elçin sinirliyim zaten " ben sana göstericem pelin hanım sen bekle " tamam be off " dedim. Zeynep" elçin kitapları aldım da ben nasıl bulucam senin istediğin kitapları?" Bende " Zeynep alicaklarin bu listede" listeyi kendisine verdim Zeynep" lan marketten alışveriş mi yapıyoruz piskopat gidip araştırmış bide kitapları! "
Bende " beş dakika içinde gitmezsen senin ayıcıkli pijamani saklarım " dedim tabiki takıntısı olduğu için" NE asla vermem " dedi bende " senden aldığımı kim söyledi ya bendeyse "evet bende ama dolabımda saklı çok seviyor ayıcıkli pijamasini "ya of ya tamam ver " diyip kitaplarla çıktı. Bende annemden gökçeyi aldım. Annem ve Ayşe abla hazırlanmış beni bekliyordu bende "ooo hanımlar bu ne şıklık" dedim ama yani gerçekten güzel olmuşlar yani " e tabi canım o senin güzelliğin de biz geç kalıyor uz " dedi Ayşe abla "elçin evi dağıtmak yok, sorun çıkartmak yok ,Sude ile uğraşma adayı sana birakicam fazla uyumasin yemeğini yedir duş aldır sonra uyutmayı unutma biz geç gelicez yemek yemeyi unutma aç uyuma tamam mı annecim" dedi vay anam sanki dersin Kırk yıl sonra gelicek Allah alla " tamam anne ya " dedim Ayşe abla " bak elçin gökçe uykuyu çok seviyor sütünü ben hazırladım zaten, sen ısıtır yedir tamam ablacım " dedi bende başımla onayladım " tamam Ayşe abla o iş bende hatta bizde pelin ile Zeynep de var biz hallederiz sen merak etme gözün arkada kalmasın " oda beni öpüp" teşekkürler tatlım " dedi sonra annemle çantalarını alıp çıktılar bende saate baktım saat 19:54 tü adanın odasına girdim resim çiziyor du yanina gittim " ne yapıyorsun ablacım" dedi m
"Yesim çizdim abla bak " dedi . Baktığımda kocaman biri kafasında taç çizmiş yanında küçük bir kadın yanında küçük çocuğun elini tutuyor du adaya bakıp " bunlar kim ablacım" dedim bana "sen ben kralımiz " dedi bende " ne kim? " diye sordum. Hemen kapı açıldı Sude "aaa adacım bende seni arıyordum gel çok güzel çikolata aldım yiyelim" dedi . Bende " bı dakika ya ne kıralı?" Diye sordum ,oda gülerek "allahsen abla ya ne kıralı bu devirde kıral mı kaldı, çocuk işte hayal gücü fazla büyük saçmalıyor yine " dedi bende gözlerimi kistim sanırım haklıydı çocuklar herzaman hayal gücü büyük tü bende"tamam bana bak bende istiyorum çikolata ama ilk önce ben yemek yapana kadar sende adaya göz kulak ol ha bide peline bak sen ya " dedim oda gülerek" tamam ablacım neyse mutfakta işlerin var senin hadi mutfağa " diyip omuzlarından mutfa götürüp çıktı bende omuz silkip yemek yapmaya başladım...
Zeynep ten:
Bugün çocuk bakicaktim ama elcine söz vermiştim aklıma sokayım çeşke söz vermeseydim neyse piskopat erinmeden gidip ayıcıkli pijamami saklamış ya neyse. Ben kitapları alıp kütüphaneye gittim. Kitapları elime aldım ya bunlar niye bu kadar agir ki sanki Oxford okuyacak zalımin kızı. Neyse ben kitapları elime alıp zar zor yürüyordum sonra birine çarptım kitaplar dan bı kafama çarpmıştı kafamı iki yana sallayıp kendime geldim sonra olduğum konumdan acayip rahatsız oldum lan çocuğun kucağına düşmüşüm hemen kalktım çocuğa bakmadım . Utandım yani cidden ne bu yakınlık. Hemen ayaklandim üstümdeki dizlerimin biraz üstünde biten elbisemi düzelttim. Sonra" ö özür dilerim gerçekten bilerek olmadı" çocuğun bana baktığını hissediyorum ama bana elini uzatıp"önemli değil ben Burak"dedi çocuğa baktığımda lan bune bu meteor bana mı denk geldi . Bende elimi uzatıp gülümseyerek "bende Zeynep " dedim sonra elimi öptü rahatsız olduğum için hemen elimi çektim. Burak bana kafve içelim demişti ben red ettim çünkü benim evde bı ton ton bı meleğim var hemen yerdeki kitapları alıp yerleştirmeye başladım. Sonra bı kitap kalmıştı oda su yakışıklı İstanbul bey efendisinin yanındaydı yavaş yavaş yanına gidip " şey beyefendi çıkabilir misiniz lütfen kitabı koyicamda" dedim utangaç bir sesle sonra. Oda " tabi buyrun " dedi ben hemen yukarıya kitabı koyuyorken arkamda hissettiğim kişi elimi eline degdirip kitabı koydu ben arkamı döndüğümde kalbim bana ihanet ediyor du şuan tanımadığım bir adam ile çok yanlış bı konumdaydik. Kalbim neden bu kadar atıyor kafayı yiycem resmen vücudum sanki kan akışı hızlanmış yüzümde alev topu var . Kalbim at misali hızlı hızlı atarken hemen elimi enseme koyup " iii şey teşekkürler" diyip çıktım. Kitap almadım çünkü kitap alacak durumda değil dum . O adamın gözleri hala aklımdaydı kendime lanet edip kafamı iki yana salladım kendine gel Zeynep! Kalbim hala deli gibi atıyordu. İnşallah bı daha görmezdim o adamı çünkü bana iyi gelmedi şuan vücudum istem dışı olmuş gibi düşüncelerimi bı kenara bırakıp . Elçingilin evine gelmiştim artık ne kadar daldiysam nasıl geldiğimi hatırlamıyorum...
