Başlıyoruz Sanırım

88 59 62
                                    

     İnsan yalandan gülebilir ama yalandan ağlayamaz

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


İnsan yalandan gülebilir ama yalandan ağlayamaz...

^_^^_^^_^^_^^_^^_^^_^^_^^_^^_^^_^

& 1 SAAT SONRA &

Yemek boyunca başımı tabağımdan kaldırmamıştım. Hala tabağıma koyduğum salata ile oynuyordum.

Hilal'in bana seslenmesi ile başımı tabağımdan kaldırmak zorunda kaldım. Başımı kaldırır kaldırmaz hepsinin bakışlarının üzerime olduğunu gördüm.

"Meyra, salata ile vedalaşmayı düşünür müsün? Yoksa bakışmaya devam mı ediceksin?"

Hilal'in bu sözleri ile hepsinin yemeğini bitirdiğini anladım. Ne söylesem diye düşünürken Arel atıldı :

"Meyra salatadan hoşlandıysan git konuş bence o da sana karşı boş değildir"

Ne tarafa doğru kusuyorduk. Yüzüme bir tiksinti ifadesi gelmişti ama hepsi bu duruma kahkahalar ile gülüyordu. Cem biraz güldükten sonra bana döndü ve ekledi ;

"Gitmeyin benim güzelimin üstüne" dedi. Ve gülmeye devam etti.

Cem'in son sözleri ile Hilal'in bakışlarını tekrar üzerimde hissediyordum.

Sen şimdi naneyi yemedin mi, Meyra?

Sonunda sesleri kesildiğinde gergin bir sessizlik oldu. Hilal yavaşça ayağa kalkıp masayı toplamak için harekete geçti.

Bende hızlıca ayağa kalkıp atıldım.

"Siz içeri geçin ben masayı toplayıp yanınıza gelirim"

Hilal elindeki tabakları geri bıraktu kollarını bağlayıp tek kaşını kaldırdı ve beni baştan aşağı süzdü.

Tek kelime korkuyorum...

" Peki öyle olsun, bakalım." dedi sadece ve mutfaktan çıktı. Başka birşey söylemediğine şükrederek mutfaktan çıkışını izledim ve derin bir nefes verdim.

Hilal mutfaktan çıktıktan sonra bir yandan masadaki tabakları toplarken bir yandan da Cem ve Arel 'e yöneldim.

"Sizde içeri geçin isterseniz ben hızlıca toplayıp geleceğim zaten"

Arel ayağa kalkarak sandalyeyi düzeltti ve kapıya doğru ilerleyip ekledi ;

"Tamamdır, kolay gelsin Meyra."

Hafifçe gülümseyip başımı salladım. Ve tekrar elimdeki işe odaklandım.

Tam kapıdan çıkıcakken tekrar döndü ve bu sefer Cem'e ithafen konuştu ;

"Sen gelmiyor musun?"

"Güzelimle beraber geliriz biz sen git" dedi

Arel hafifçe güldü ve arkasını dönüp mırıldandı ;

Ruhum Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin