Birbirlerinin yanında olduklarında her zamanki gibi yine zaman durdu onlar için. Sanki koca dünyada sadece ikisi varmışçasına kendilerini ana bıraktılar. Ta ki ışıklar açılıp alkışlar havada uçuşana kadar.
Alanur, kendini toparlayarak geri çekildi. Ziya ise meraklı gözler sayesinde kendine gelip kaldırdı Alanur'u. Derin ikiliyi durumdan kurtarmak için mikrofonu aldı ve dikkatleri dağıtmaya çalıştı.
Alanur hızla masaya gidip çantasını aldı, tam uzaklaşacaktı ki onu durduran Ziya oldu.
ZİYA: Böyle gitme konuşalım lütfen.
ALANUR: Konuşacak bir şey yok Ziya. Ben senin yanında saçmalıyorum, dengemi bozuyorsun. Ben bu değilim.
ZİYA: Sen de benim dengemi bozuyorsun ama şikayetçi değilim artık.
ALANUR: Ama ben şikayetçiy-
ZİYA: (yaklaşarak) Burası çok kalabalık birbirimizi zar zor duyuyoruz. Gel seni eve bırakayım hem konuşuruz.
•
[araba]
ALANUR: Konuşalım dedin tek kelime etmiyorsun.
ZİYA: Konuşalım dedim arabada konuşalım demedim, evde sakin sakin konuşuruz.
ALANUR: Eve gelebileceğini kim söyledi?
ZİYA: Aşk olsun, misafiri geri çevirmek yakışıyor mu hiç size Alanur Hanım?
Alanur, istemsizce tebessüm etti, Ziya'ya belli etmemek için uğraşsa da kaçamadı.
•
Alanur, içeriye girip çantasını, ceketini bir kanara bıraktı. Ziya da arkasından onu takip ediyordu.
ALANUR: Ziya bak, saçmalıyoruz. Birbirimizi gördükçe, görüştükçe olaylar sarpa sarıyor.
ZİYA: Ne demek istiyorsun, görüşmeyelim mi yani?
ALANUR: Çocuklarımız dışında görüşmemek en doğrusu.
ZİYA: Alanur, ben böyle bir adam değilim. Sen benim dengemi alt üst ediyorsun. Senin yanında bambaşka biri oluyorum. Ben yıllardır aynı güne uyanır gibi yaşadım. Kalp ritmimin değiştiğini dahi hissetmedim senden sonra. Ama şimdi sen geldin, ben tanıyamıyorum kendimi.
ALANUR: İyi ya işte görüşmeyiz olur biter, hayatın alt üst olmaz.
ZİYA: (alanurla arasındaki mesafeyi olabildiğince kapatır) Sorun da bu ya zaten, ben hayatımın altını üstünden daha çok seviyormuşum meğer.
ALANUR: ...
ZİYA: Seher ile boşanacağız.
ALANUR: N-nasıl, boşanmayacağız demiştin.
ZİYA: Yapamadım Alanur, seni gördükten sonra hiçbir şey olmamış gibi davranamadım. Denedim, çocuklarım için denedim. Olmadı.
ALANUR: Emin misin Ziya? İki gün sonra gelip ben vazgeçtim dersen beni bir daha asla göremezsin.
ZİYA: Eminim Alanur, hiç olmadığım kadar. Sadece biraz zamana ihtiyacım var. Zaten zor bir süreçten geçiyoruz bir de bu olaylarla çocukları yıpratmak istemiyorum. Sular durulsun konuşacağım herkesle.
ALANUR: Kararını değiştiren neydi peki?
ZİYA: Sendin, ben artık sensiz bir anım geçsin istemiyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YILLANMIŞ SEVDA | Alanur & Ziya
Fanfic"Seni, senin bile haberin olmayan şeylerden dolayı seviyorum. Sen boşuna saçlarını düzeltiyorsun."
