ZİYA: Beni hatırladın mı?
ALANUR: Hatırlamak için önce unutmak gerekir.
ZİYA: Öyle mi? Unutmadığın birini terk ettin o zaman.
ALANUR: Evet çünkü aklında kalan sadece kötü anılar olunca hatırlamak işkence. Ben de bu işkenceye bir son vermek için gittim.
ZİYA: Ne acı, demek sana sadece kötü anılar bırakmışım.
Alanur cevap veremedi, boğazında bir düğüm vardı ve konuşmasına engel oluyordu sanki. Ne yaşanırsa yaşansın, araya ne kadar zaman girerse girsin uzaklaşamıyordu adamdan. Çünkü onu vücudunun merkezinde taşıyordu, kalbinde. Ondan uzaklaşmak demek ölmek demekti.
Bir şey demeden uzaklaşmak için döndü arkasını Alanur, tam gidecekti ki Ziya durdurdu onu.
ZİYA: Bizi öyle bir hale getirdin ki artık sana gitme bile diyemiyorum.
ALANUR: Bizi öyle bir hale getirdin ki artık gitme desen bile güvenemem.
Duydukları Ziya'yı biçare kılmıştı. Aylar sonra sevdiği kadını görmüştü ama sanki aralarında uçurumlar var gibi hissediyordu. Bir adım atarsa düşüp yok olacaktı. Öylece baktı ardından.
•
Alanur eve gelip kendini duşa attı. Kaçmaya çalıştıkça kendini Ziya'nın yanında buluyordu. Hayat izin vermiyordu, kavuşmalarına da ayrılmalarına da. Aylar sonra ilk defa nefes almış gibi hissediyordu kendini. Nefes olan da nefesini kesen de aynı kişiydi. İçindeki özlem yakıp kül ediyordu kadını.
[aslı aranıyor]
ALANUR: Aslı geldim ben, evdeyim. Direkt bana gel Beste ile. Başka kimseyi takma peşine.
ASLI: Sana da merhaba anne.
ALANUR: Bırak şimdi merhabayı, bekliyorum.
•
ALANUR: Ben inanamıyorum ya gerçekten inanamıyorum. Biraz boş bıraktım hayatını mahvetmişsin resmen.
ASLI: Abartma anne, hayatımdan gayet memnunum.
ALANUR: Bu mu senin istediğin hayat? İşsiz güçsüz evde oturup çocuk bakarak kek börek yapmak mı?
ASLI: Anne okulumu bırakmayacağım.
ALANUR: Çocukla mı okuyacaksın, aptal. Beste sen de böyle mi yol gösteriyorsun Aslı'ya?
BESTE: Konu nasıl bana geldi yine?
ASLI: Anne ablamla bir alakası yok, onun derdi başından aşkın. Bu benim kararım.
ALANUR: Ne derdi pardon?
BESTE: (afallayarak aslıya dik dik baktı) B-bir şey yok anne iş güç işte.
ALANUR: Mıy mıy geveleme, ne oldu dedim. (beste sus pus duruyordu) Aslı dinliyorum.
ASLI: Abla söyleyelim, zaten öğrenecek eninde sonunda. Hakan ablamı aldatıyormuş.
ALANUR: N-ne? Ve ağzından kaçırmasan saklayacaktınız benden öyle mi?
BESTE: Anne ben halletmeye çalışıyorum ama işte pislik zorluk çıkarıyor.
ALANUR: Ne demek zorluk çıkarıyor, gösteririm ben ona.
•
2 GÜN SONRA/GALERİ
ALANUR: Beste ben çıkıyorum burası sende.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YILLANMIŞ SEVDA | Alanur & Ziya
Fanfic"Seni, senin bile haberin olmayan şeylerden dolayı seviyorum. Sen boşuna saçlarını düzeltiyorsun."
