Kafeden çıkıp yetimhaneye geldikten sonra hızlıca asansöre binip odamın olduğu kata geldim , kapıyı açıp içeri girdim eşyalarını yerleştirmeye çalışan tahminimce benin yaşlarım da olan uzun sarı güzel saçlı biri vardı.
Arkasına dönük olduğu için sanırım benim geldiğimi fark etmemişti veya benimle iletişim kurmak istemediği için de olabilir.
Üstümü değiştirmek için onun yakınında olan dolaba gitmek zorunda kaldım beni görmesi ile gülümsemişti.
Felix: merhaba sen jisung olmalısın
Bende aynı onun gibi gülümsedim ve evet anlamında kafamı salladım.
Elini uzattı
Felix: seni tekrardan görmek güzel beni hatırladın mı jisung ?
Sanki bir yerden tanıdık gibi geliyor ama üzerinden çok uzun zaman geçmiş gibi hatırlayamıyorum.
Felix: ben felix
Ne ?
Gözlerim şaşkınlıkla açıldı cidden felix miydi? Ahh evet şimdi hatırladım güzel sarı saçları, yıldızları kıskandıracak kadar güzel çilleri ve sevimli tatlı yüzü hey cidden o felix çıkışta hayatımın en kötü şeylerini yaşayacağımı bilmeden okulda bütün gün birlikte vakit geçirdiğim arkadaşım.
Okulun ilk günü olmasına rağmen biz çok iyi anlatmıştık ve şimdi hayat bizi tekrardan bir araya getirdi.
Felix: en son birlikteyken sen benden uzundun bak seni geçmişim
Dibime girdi ve cümlesini gülümseyerek söyledi sonra da saçlarımı karıştırdı.
Felix: yanakların hala aynı çok tatlı
Saçlarımda ki elini yanağıma indirip hafifçe sıkmaya başladı.
Bir anda gözleri doldu ve bana sıkıca sarıldı bende kollarımı sardım.
Felix: seninle 1 gün vakit geçirmiş olmamıza rağmen seni çok sevmiştim ve alışmıştım ama bir daha seni göremedim çok özledim
Konuşurken ağladığını anlamıştım hem sesinden hem de sırtıma düştüğünü hissettiğim göz yaşlarından bende dayanamayıp ağlamaya başladım bende çok özlemiştim.
Yatağa oturup karşılıklı bir şekilde oturduk ve göz yaşlarımızı sildik.
Felix: sende beni özledin mi jis Hatırlıyor musun sen bana lix bende sana jis diyordum
Hatırlıyorum lix Hatırlıyorum
Telefonumu aldım ve 'Hatırlıyorum' yazdım , okuduktan sonra endişeli gözleri beni buldu
Felix: jis sen...
Evet konuşmuyorum
Telefona yazmaya devam ettim ve gösterdim.
'Konuşmuyorum'
Felix: yani isteyerek mi?
Kafamı salladım
Kafası iyice karışmış görünüyordu.
Felix: neden peki jis bana anlatabilirsin elimden geldiği kadar yardımcı olurum
'Cesaretim yok'
Felix: nasıl yani?
'Daha sonra lütfen'
Felix: peki jis sen nasıl istersen
'Teşekkür ederim'
Felix: rica ederim jis
'Biz yine arkadaş mıyız?'
Üstüme atladı ve 'tabiki' diyeyek sıkıca sarıldı bende sarıldım.
Hayat böyle işte bazen karşımıza kötü şeyler çıkartırken bazen de iyi şeyler çıkartabiliyor.
Birlikte akşam yemeği için yemekhaneye indik beni yanlız görmeye alışık olan nefret dolu bakışlar bu sefer şaşkın bir şekilde bakıyordu.
Ben yine tabağıma azıcık bir şey almıştım bunu gören lix hemen müdahale etti.
Felix: jis tabağını biraz daha doldurmalısın
Arkadaşımın hatırına bir kaç parça daha bir şey ekledim ve benim her zamanki oturduğum yere geçtik.
Yemekten sonra sahile gidip oturmuştuk, lix'in burda kalma sebebi beni epey şaşırmıştı meğerse annesi ve babası gerçek ailesi değilmiş evlatlıkmış öğreneli 5 yıl olmuş başka yetinhane de kalıyormuş ama oradakilerle iyi anlaşamadığı için buraya gelmiş ve benim de burda olduğumu öğrendiği için odama kayıt yaptırmış.
Artık orası bizim odamızdı, artık tek değildim, yanlız değildim.
Ama gittiğimiz okullar farklıydı yine de olsun zaten aynı odada kalacağız artık.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Jisungie ve lix'in arkadaşlığını çok seviyorummm🐿💖🐥>>>>>
