LYALL'S OBSESSION

CHAPTER 10

When I woke up, the first thing that greeted me was an expensive chandelier. I rubbed my eyes and looked around. Lahat ng antok ko ay biglang nawala nang makita kong hindi ito ang kwarto ko kila Ninang.

Where the f*ck am I?

I immediately sat up, but I winced as a pain shot through the middle of my thigh. I glanced at my body and saw that I was wearing an oversized t-shirt and pajama bottoms. Tumulala ako sa kawalan at inalala ang mga nangyari.

"I love you, darling."

"Oh my god. Ahh!"

"Sh*t! You're so tight, darling."

Napatakip ako sa bibig ko nang maalala ko ang nangyari. Pinakiramdaman ko ang aking sarili, at naramdaman kong medyo mabigat ito. Para ring sinisilaban ang katawan ko sa init. Kinapa ko ang noo ko at napamura dahil parang mapapaso ang kamay ko. Nilingon ko ang bedside table at may nakita akong mga gamot at basin na may bimpo. Nilibot ko ulit ang paningin sa paligid. Color white and gray. Sobrang manly pero napakalinis naman. Halos wala kang makikitang kalat sa paligid. Familiar din sa akin ang amoy ng kwarto. 

Kahit masakit ang gitnang bahagi ng katawan ko ay pinilit kong tumayo para magtungo sa veranda. May naririnig kasi akong mga hampas ng alon.

"F*ck! Makisama ka naman!" galit kong sabi sa mga paa kong nanginginig.

Ito na ata ang pinakamatagal kong lakad sa buong buhay ko. Para pa akong ewan na nagpaika-ikang naglalakad. Habang patungo ako sa veranda, panay kapit ako sa pwedeng makakapitan hanggang sa makarating ako. Hinawi ko ang sliding door at nanlaki ang aking mga mata. Hindi dahil sa namangha ako sa paligid. Kundi dahil hindi talaga ito ang bahay nila Ninang. Wala naman 'yung dagat! Ang nakikita ko ngayon sa harapan ay gubat at sa right side ko ay dagat. Bali nakaharap ang veranda sa kagubatan.

Saang lupalop na ba ito ng mundo?

Napalingon ako sa likuran ko nang bumukas ang pintuan at niluwa ang lalaking naging dahilan sa paika-ika ko ngayon. Naka-white sando at sweetpants siya at may dalang food tray. Nang makita ako ay nanlaki ang kanyang mga mata at dali-daling nilapag ang food tray sa may center table para lapitan ako.

"Darling, kanina ka pa ba gising? Bakit ka naman tumayo? Hindi pa naman okay ang pakiramdam mo ngayon." Sunod-sunod na tanong niya sa akin at bakas sa boses niya ang pag-alala pero wala roon ang isipan ko.

"Where are we, Lyall? This isn't Ninang's house," kinakabahan kong tanong sa kanya.

I closed my eyes as he kissed my forehead.

"Darling, we're here in our mansion. This is where we're going to live," he answered while looking at me tenderly.

Nanlaki ang mata ko.

"Wait, what?! Our mansion?" nagugulat kong tanong.

Tumango siya at sinapo ang mukha ko.

"Yes, darling. Did you forget what I told you last night? That I won't let you go anymore. We're going to live here together with our future children. It's beautiful here, darling. Far from pollution. 'Di ba, pangarap mo ring tumira malapit sa may dagat? Ito na 'yon, darling. Tinupad ko for you!" nakangiting sabi niya

Nag-init ang sulok ng aking mga mata at sinampal siya na ikinagulat niya. Nanginginig ko itong dinuro.

"Just because something happened between us doesn't mean you can imprison me here. Are you an id*ot?! I still have a life outside, Lyall! So take me home!" I shouted angrily at him, unable to hold back my tears.

D*mn  him! Porket nakuha niya na ako ay maging pala desisyon na siya? I need to go back to Italy because I still have work there. Yes, it's my dream to live near the sea. But this is not the right time because my career is waiting for me. I planned to live in places like this after my contract ends.