LYALL'S OBSESSION

CHAPTER 28

"Wake up, sleepyhead!"

"Hey, Thane, wake up! We're going for a walk!"

I couldn't help but frown at Ciara's disturbance. I'm still sleepy!

"Later, Ciara. It's too early pa." Inaantok kong sagot.

I thought, titiglan niya na ako. Pero mali pala ako, dahil niyugyog niya na talaga ang balikat ko.

"Hindi mo 'ko madadaan sa later mo, Thane! E, anong gusto mo, tsaka na tayo maglakad-lakad kapag tanghali na? Nauna pang magising sayo si Nixie!" Pagtatalak niya.

Napamulat ako nang marinig ko ang pangalan nang aking anak. Humikab ako at hinarap si Ciara. Sumalubong sa akin ang nakabusangot niyang mukha. Ready to go na ang bakla, pero 'yong kasama niya hinihila pa rin sa kama. Inaalalayan naman ako ni Ciara nang bumangon na ako.

"Where is my daughter?" Tanong ko at humikab ulit.

"Downstairs, watching cartoons," tugon niya.

I nodded in response.

"Wait for me downstairs. I'll just freshen up," sabi ko.

"Are you sure? Baka mapano ka. Malaki na 'yong tiyan mo, Thane." Bakas sa mukha niya ang pag-alala.

Ngumiti ako sa kanya.

"I'll be fine, don't worry," I assured her.

She sighed.

"Fine, but let me accompany you to the bathroom."

I agreed to finish the conversation.

Nasa likuran ko lang siya na inaalalayan ako. I couldn't help but smile because I am so lucky to have her as my cousin and best friend.

I've been through a lot in the past few months, but luckily Tim and Ciara have always been there to help me, especially in taking care of Nixie. May yaya naman siya, pero gusto ko pa rin na maging hands-on sa kanya. Pero nitong mga nakaraang buwan ay halos 'di ko na siya maalagaan ng maayos kasi super maselan 'yong pagbubuntis ko. Akala ko nga, magtatampo siya sa akin, pero hindi. She understand my situation. Every month, ay dinadalaw ako nila Ninang dito sa Italy pati na rin sila Yves, kasama ang mga girls nila. Ang asawa ni Leroy ang naging doctor ko. Nahihiya na rin ako sa kanya kasi siya pa ang nag-a-adjust. Pero sabi niya okay lang daw. Para naman daw makagala siya. Her name is Therese, and she's so kind and beautiful. Mabilis rin kaming naging close dalawa. She's also a talkative person, kaya kapag tsini-check up niya ako ay 'di talaga ako mabo-bored. She even volunteered to be my OB-GYN.

Nakakataba lang nang puso, kahit wala na si Lyall, ay 'di nila ako pinabayaan. Dinadalhan pa ako nang kung ano-anong pagkain. Minsan pa nga ay mag-s-stay sila dito sa mansion namin ng ilang weeks. Wala namang problema 'yon sa akin, maraming rooms dito ang mansyon ko. I also realized how challenging it is to be pregnant, especially during the cravings stage. Jusko, ang dami kong pinurwesyong tao! One time, in the middle of the night, I craved for chicharong bulaklak, but they don't have that here in Italy. That time, I was two months pregnant. Iyak ako nang iyak kasi gusto kong kumain nun. Nabulabog ko talaga ang tulog ni Ciara pati na ang mga tauhan ko dito sa mansyon. We had no choice kundi ang tawagan sila Yves. Nahirapan pa sila sa paghahanap nang chicharong bulaklak kasi madaling araw na 'yon. Bibihira lang ang may magtitinda pa rin ng gano'n. Natagalan din sila kasi alam niyo naman, nasa Pilipinas sila. Kung wala kang private jet, it takes fifteen hours of travel to get here. Thankfully, they are wealthy. They have private jets. Nakatulugan ko na rin ang paghihintay sa kanila. Ang nakakatawa lang ay nakapantulog pa sila nang dumating sila dito sa Italy. Super messy ng hair na para bang kaagad lang silang hinila sa kama. But what's even funnier is that Xander was wearing a sleeveless shirt and boxer shorts, while Leroy was in a SpongeBob suit. I kept apologizing to them, but they kept telling me it's okay and they understand. Hiyang-hiya talaga ako kasi pati sila ay nadisturbo ko.