~Adel Gece~

7.bölüm

Unutmamız gereken bir gerçek var.
Evet hayat herşeye rağmen
Güzel değil ama hayat  her şekilde devam ediyor.
Tıpkı bir film gibi.

Hikayedeki rol icabı sahneye göre en iyi bir şekilde, duyguyu yaşar ve bize aktarırlar.
Bazen mutlu, bazen sevinçli,bazen mutsuz ,bazense bitkin...
Ama filim sonuna kadar devam eder ve süresi dolduğunda biter ve geri başlamaz.

Aynı hayat gibi.

Aslında bizde  kendi  filmimizin aktörürüz ve kendı hayatımız kurtuluyoruz.

Nasılımı?

Hayatımızda aldığımız ve almak zorunda olduğumuz  insanlara.

Hayatımızdaki insanlarla  hayatımızı  yaşayıp süremiz dolğunda ölüyoruz ve hikayemiz bitmiş oluyor.

Biz hangi insanla nasıl bir rolümüz olduğunu bilmeyiz ama filmin sonu olduğunu herzaman biliriz.

Ve hayati ne olursa olsun dolu dolu yaşamak gerektiğini de bilmemiz gerek.
Çünkü sonlar beklemedik bir anda gelip alabilir bizi hayattan.

O yüzden akışına bırakmak lazım.

Ve sanırım bende öyle yapıcam.

"Kızım şimdi testin gerçek olduğunu öğrendiğine göre evimize gidebilir değilmi?

Ben az önce akışına bırakıcam dedimde korkuyorum.

Kabuslarımdan..

Ya onlarda üvey ailem gibiyse?

Bu sefer kaldıramam galiba.

Ama ön yargılı olmakta istemiyorum.

Bana umutla bakan kadına diktim bakışlarımı.

"Bakın hanım efendi ne siz beni tanımıyorsunuz, nede ben sizi. Ama yinede size ve kendime şans vermek istiyorum. Çünkü hayat kısa ve ben hayatımı keşkelerle yaşamak istemiyorum. o yüzden, reşit olana kadar deniyelim sonra bakarız."

Huh

Kadının ilk önce yüzü düşsende sonra toparladı.

"Haklısın  kızım birbirimiz tanımıyor olabiliriz ama tanışırız ve bence tanıştıktan sonra reşit olsan bile gitmek istemyeceksin."

"Orasını zaman belirleyecek "
Benim cevabım ile adam söze girdi.
"Neyse kızım hadi evimize  gidelim"

Evimiz.

Yanı benim evim, ailem.

Garip

"Baba siz gidin benin daha halletmem gereken işlerim var."

"Tamam oğlum. Sen abinleri ara durumdan
bahset kardeşinizle tanışmaya gelsinler."

Alp babasını onayladı.
Adal ve kardeşinden alaylı bir gülme sesi cıktı.

"Kardeşimis bu mu kardeş?
Baba o benim ne ikizim nede kardeşimiz.
O yabancıdan farksız değil.
He bu arada herkezle anlaşabilirde sence Kaya abim le anlaşabilecekti abimin bunu kabulenceğimi sanıyorsunuz?
Bu kızda öbürü gibi bizim ailemiz dağıtacak.
Ve yine heryere dağılacaz."

Sanırım biraz kırılmış  olabilirim.

Salak abilerini dedi.

Yâni?

Kardişim sen 1, adal 2, bir boy küçük 3,alp 4, bide abiler cıktı oha bu kadın kactane doğurdu?

Oha yanı.
Kadın ı söyle bir süzdümde kadın daş gibi daş.

"Oğlum sen kabulensende kabulenmesende o senin ikizin ve sizin kardeşiniz.
Değilmi alp?"

Beni düşüncemden ayıran soruyu cevabını çok merak ediyorum açıkçası.

Alpe baktığımda beni inceliyordu.
Tepkilerimi  ve mimiklerimi izliyor

Alp kardeşlerine döndüp
"Babam haklı adel bizim kardeşimiz" dedi.

Sanırım bu cümle beni çok mutlu etti.

Bilmiyorum ama kan bağının olduğu birinin seni en azından sevmeye çalışması...

"hadi Kızım gidelim artık."

Sadece kafa saladım.
Burak a döndüm ve sıkıca sarıldım.

"Ne olursa olsun beni arıyorsun. Kardeşim"

Kardeşimi biraz baskı yapmıştı.

Yanaklarından öptüm
"Tabi oğlum sen benim kardeşimsin ve kardeşler kardeşlerinin her ihtiyacında yanında olur. Senin gibi."

O anlımdan öpecekken bir tarafından geri çekildim.

"Yeter bu kadar hadi gidin."
Bu tabikide alp ti .

"Burak oğlum senide bırakalım."

"Yok efendim ben kendim giderim."
Burağa bak sen istanbul beyfendesi oldu resmen.

"Olurmu oğlum öyle şey.
Hem efendim ne ya sen bana sevil teyzeyle de."

Biyo annemin adının öğrendiğime göre sıra biyo babamda.

"Tamam o zaman."
Diyip yanıma geri yanıma gelip kolunu omzuma attı.

"Çek o kolunu kardeşim."
Dişlerinin arasında konuşmuştu.

Ve biraz tırsmış olabilirim.

Burak kolunu cektiktenden sonra herşey çok hızlı gelişti.
Ilk önce burak bıraktık.
Ardından evlerine, yani ev demek hafif kaçar saray yavrusu olan eve geldik.

Görgüsüz olma

Ne alaka yaa

Offf

"Gel kızım iceri geçelim. "

Sadece kafamla onayladım.

Adal ve hâlâ adını öğrenemediğim çocuk göz devirip bizi beklemeden içeri geçtiler.

Sevil hanım elini benim sırtıma koyup yönlendirdi.

Amk çok heyecanlılıyım yaa

Adalgil öden gitikleri için kapıyı birtane tonton  teyze
Gülümseyerek açtı.

"Hoşgeldiniz oğlum. "

Diyip kenara cekildi.

Bakışları bize döndüğünde afaladigini