İyi okumalar.🤍
Rosa biraz önce avluda yaşananların üstüne hızlıca odasına çıktı. Aklı almıyordu kocası nasıl böyle bir şey yapardı? Neden? ne için? Aklındaki soru işaretler Onu rahat bırakmıyordu. Öfkeliydi. çok öfkeliydi bu defaki öfkesi sıradan bir öfke değildi fazlasıyla sınırları zorlamış bir öfke.
Odasına geldiği gibi kapıyı arkasından kapattı. Ve sol elini saçına vurarak saçını geriye attı.
Delirmişcesine odanın içinde bir ileri bir geri yürüyordu. Sakin olmalıydı! Ama içindeki sinir ve inat onu kör etmişcesine kanına işliyordu.
Bu defa makyaj masasına yaklaşarak eliyle sert bir şekilde masanın üzerindeki tüm eşyaları yere attı.
Durmuyordu, duramıyordu. Doğanın yaptığı bu hamle kalbini yerinden söktürecek gibi olmuştu. Böyle bir şeyi asla kocasından beklemiyordu. Yapsa bile neden bunu ona haber etmemişti. Neden saklayarak yapmıştı?
Harelerinde yaş bile yoktu. Adeta buz kesilmişti. Şu anda tek yapabildiği şey daha doğrusu yapmak istediği şey içindeki öfkeyi dışarı vurmaktı. Çünkü ne kadar içinde tutsa öfkesi o kadar çok büyüyecekti.
Eline aldığı vazoyu kendini izlediği cama hızla fırlattı. Camın parçalarının dört bir yana savrulmasıyla kendini refleksle ileri çekmişti. Ama bu hareketi fayda etmedi. Cam parçası eline gelerek küçükte olsa bir yara açmıştı. Cam parçasının onu yaralanmasıyla pek oralı olmamış olaki kırıp dökmeye devam ediyordu.
Gülistan Xânım odadan gelen sesleri her ne kadar da duysa pek oralı olmamıştı. Daha doğrusu oralı olmak istememişti. Çünkü çok iyi biliyordu eğer o karışsa gelini daha çok sinirlenip daha çok yakıp dökecekti. Aslında oda böyle bir hamle beklemiyordu oğlundan. Konu oğlunun at alması değildi. Konu neden bu atı olmasaydı. O kadar da sorgulamıyordu aslında ama ne de olsa Kuma karısıydı.
Çalışanları emrivaki bir dilde uyardı.
" herkes işinize bakın! Kimse karışmayacak."
Delal ve diğer çalışanlar XânımAğalarının lafını onaylarcasına başlarını salladilar ve işlerine devam ettiler.
Ruperin Ruşa ise tekrardan odasına geçmiş, düşünüyordu. Doğan ne yapmaya çalışıyordu? Karısının ona düşman mı olmasını istiyordu? Ya da aralarını bozmak istiyordu? Konaktaki tüm herkes gibi Ruperin Ruşayı da merak sarmıştı. Ondan böyle bir şey istediğini de hatırlamıyordu.
Doğan ve Rosa'nın onun yüzünden aralarının bozulmasını asla istemezdi. Hatta bu hayatta isteyebileceği bir ihtimal bile değildi. Buna hakkı yoktu.
Rosa odasını yıkıp dökerken bu defa Doğanın masasına yaklaşarak çekmeceyi açtı. İçinden çıkan kutuyu masanın üzerine koydu. Ve kutuyu bu defa sakin bir şekilde açtı. İçinden çıkan silahı gözü kararmış bir şekilde çantasına koyarak odasından çıktı.
Gözü hiçbir şey görmüyordu. Kulağı da hiçbir şey duymuyordu. Aklı hala biraz önce yaşananlardaydı. Odasından çıktığı gibi merdivenlerden kızgınlıkla indi. Onun arkasından bağıran Gülistan Xânımın dediğini sanki hiç duymamış gibi konak kapısından çıktı.
Kapıda bekleyen arabalardan birine yaklaştı ve içine binerek şöföre gideceği yeri söyledi.
" beni Holding'e götür!"
Şoför Rosa'nın gideceği yeri duyar duymaz arabayı çalıştırdı.
Rosa'nın geçen yol boyunca buz kesilen gözyaşları yavaştan kendine dışarıya attı. Delirecekti.Hatta delirmişti. Hayatında ilk defa kocasına bu kadar çok kızmıştı. Ne demek olurda o kıza at alırdı.
