Ay yetiştim yetiştimmmm o günlük bir moral düşüklüğüymüş🫡🫡
--
Aynı gece, saat 00:47
Uğur: Yusuf
Uğur: Kardeşin ben de yine
Yusuf ･ çevrimiçi
Yusuf: Bu saatte mi
Uğur: Geldiğinde deli gibi ağlıyordu
Uğur: Sen de kalabilir miyim yine dedi ben de eve aldım
Yusuf: Bana haber vermedi hiç
Uğur: Telefonunu evde unutmuş
Uğur: Ben de haberin olsun diye söylüyorum
Yusuf: Kavga mı etmişler yine
Uğur: Sanırım
Uğur: Evde bir dakika huzur bulamıyorum diye ağlıyordu
Uğur: Annen sanırım odasını darma duman etmiş kitapları notları yırtılmış
Uğur: Çalışmamı bile engelliyor her şeyim paramparça dedi
Yusuf: Delireceğim ya
Yusuf: Yanında mı şu an nasıl
Uğur: Sakinleşti oturuyor yanımda çay yaptım içiyor
Yusuf: Telefonu verir misin konuşayım onunla
Uğur: Tamam
Uğur: Abi
Yusuf: Kaan
Yusuf: Nasılsın bebeğim
Uğur: Hiç iyi hissetmiyorum abi
Uğur: Ben hiçbir şey yapmadım
Uğur: Hatta evde değildim
Uğur: Geldiğimde annem zaten evi mahvetmişti
Yusuf: Ben seni suçlamıyorum bebeğim benim
Yusuf: Ben varken de oluyordu bunlar biliyorum evde neler olduğunu
Uğur: Testlerim ve notlarım yok abi
Uğur: Yırtılmışlar ya da ezilmişler
Uğur: Geceyi sabaha katıp çalıştığım notlarımı mahvetti
Uğur: Kitaplarım yok
Uğur: Dayanamıyorum
Yusuf: Özür dilerim bunu yaşadığın için
Yusuf: İmkanım olsa da seni de yanıma alsam keske
Yusuf: O evden çıkıp seni tek bıraktığım için de özür dilerim
ŞİMDİ OKUDUĞUN
k.
Short Story"Bu özgüvenli ve başarılı adama senin karşı koyamayacağını biliyorum, bebeğim." Kendinden emin tavırları beni ona daha çok çekerken gerçekten de karşı koyamıyordum. Hastane sınırları içinde olup olmamamızı umursamadan bulduğum ilk odada onu benim ya...
