k.

28

Yusuf: Uyudun mu (21:17)

Serkan: Hayır seni bekledim

Serkan: İyi misin

Yusuf: Iyiyim

Yusuf: Seni endişelendirdiğim için özür dilerim

Yusuf: Çok tuttum kendimi ama sen benimle öyle güzel ilgilenince dayanamadım

Yusuf: Zaten sınırındaydım

Yusuf: Seni de korkuttum

Serkan: Ben seninle hep böyle ilgileneceğim

Serkan: Ama ağlaman ya da üzülmen için değil

Serkan: Bendeki değerini anla diye

Serkan: Hakettiğin değeri al diye

Serkan: Mutlu ol diye

Yusuf: Oluyorum

Yusuf: Ama krizlerimi görmezden geldiğimde sonu böyle oluyor

Yusuf: Daha ağırlarını da yaşadım

Serkan: Bugün tam olarak ne oldu Yusuf

Serkan: Neden o kadar çok doldun

Yusuf: Sadece

Yusuf: Sohbet ederken birden düşünceler doldu beynime

Yusuf: Çağan ile sohbet ediyorduk sadece bana sizi anlatıyordu

Yusuf: Ne kadar sevdiğini ve güvendiğini

Yusuf: Istemeden Kaan'ı düşündüm

Yusuf: O da benim için Çağan gibi düşünüyor mu dedim kendi kendime

Yusuf: Ama sanmıyorum

Yusuf: Bu canımı acıttı

Yusuf: Sonra bu zamana kadar cidden hayatımda sırtımı yaslayacak bir dağımın olmadığını fark ettim

Yusuf: Uğur benim için çok değerli olsa da onun da bir ailesi ve hayatı var sonuçta

Yusuf: Ona istediğim kadar yaslanamadım hiç

Yusuf: Yine de ona minnettarım

Yusuf: Ben ve Kaan için elinden gelen her şeyi yapıyor

Yusuf: Bu hissettiğim bencillik mi

Yusuf: Benim için yaptığı şeyleri görmezden gelip kimsem yokmuş gibi düşünmem

Yusuf: Eğer bencillikse bile bunu düşünmeyi kesemiyorum

Yusuf: Çağan anlattıkça kendimi düşündüm

Yusuf: Sonra yine korktum

Yusuf: Ya Çağan'ı kıskanırsam diye

Yusuf: İstemeden

Yusuf: Aslında öyle bir düşüncem yok ama ona dönmeye çok yatkın bir beynim var

Yusuf: Korkuyorum

Yusuf: Bu yüzden içimde tutuyorum

Yusuf: Ama bu da işe yaramıyor

Yusuf: Bazen dayanamıyorum

Yusuf: Kaan olmasa bu kadar çabalamazdım kendim için

Serkan: Kaan seni güveneceği biri olarak görüyordur eminim