Sabah erken saatlerde uyanıp odanın içinde dolanıp dururken kimse uyanmadan evden dışarı çıkmanın iyi ve yerinde olacağına karar verdim. Son zamanlarda evdekiler ile karşılaşmak istemediğim için böyle bir şey yaptım.
Hayatım daha fazla zorlaşmasın diye elinden geleni yapıyorum. Tabi benim bu çabamı görmedikleri için hayatımı daha fazla zorlaştırıyorlar.
Soğuk bir kış günü sabah saatlerinde dışarıda dolaştığım için aklımı kaçırmış olduğumu düşünen olabilir ama bu benim umrumda bile değildi. Kendimi böyle havlar da daha iyi hissediyor ve bu anın tadını çıkarmam gerektiğini düşünüyorum.
Düşünceler ile başa çıkmak üzereyken telefonumun çaldığını fark edince derin bir nefes alıp kısa bir süre öylece telefonun ekranına baktım. Kayıtsız numara olduğunu fark edince iş başvurusundan olumlu bir haber geldiğini düşünüp cevap verdim.
"Ezgi Güven ile mi görüşüyorum?" Telefondaki sesin sorunu hemen cevap vermek istediğim sırada kimin olduğunu sorsam mı diye düşünürken birden, "Evet benim, buyrun. " diye cevap verdim. Uzun zamandır cevap beklediğim için içimde tarifsiz bir heyecan vardı. Neden bu kadar heyecanlı olduğumu ise bilmiyorum.
"Peki siz kimsiniz ve numaramı nereden aldınız?" Uzun zaman cevap gelmeyince söze girmenin daha iyi ve doğru olduğuna karar verdim. İş başvurusu için aradıklarını düşünmüştüm. Öyle olmadığını anlamam uzun sürmedi.
Karşı taraftan cevap gelmeyince, neden bu kadar sessiz kaldığını düşünüp durdum. Arayanın kim olduğunu ve benden ne istediğini merak ediyorum.
"Neden sessiz kaldığınızı öğrene bilir miyim? Bana kim olduğunuzu söyler misiniz? Bu sessizlik canımı sıkmaya başladı."
Söyleyecek bir şeyi olmadığı için mi bu kadar sessiz kalıyor diye düşünürken bile yorulduğumu fark ettim. İş görüşmesi için aradılar diye sevinirken şu yaşadığım olayla bakın. Bundan sonra hiçbir şeyin beni bu kadar şaşırtmayacağını düşünüp durdum.
"Adım Burak ve numaranızı anneniz Elmas teyzeden aldım. Annelerimiz konuşmuş ve ikimizin anlatacağını düşünmüş. Anladığım kadarıyla sizin bu durumdan haberiniz yokmuş. Neyse sizi daha fazla rahat etmeyeyim. Verdiğim rahatsızlık için de çok özür dilerim."
Telefonu kapattıktan sonra az önce ne yaşadım ben diye düşününce Fatma teyzenin oğlu Burak mı diye düşünüp durdum. Onu uzun zamandır görmediğim için yolda görsem tanıyamam.
Az önceki arayan numarayı "Burak Yıldırım." diye kaydettikten sonra hemen annemi arayıp neler olduğunu öğrenmem gerekiyordu. Uzun süre telefon çaldıktan sonra cevap geldi.
"Anne, Fatma teyze ile bir işler mi karışıyorsunuz? Az önce Burak isimin de birisi beni aradı ve numaramı senin verdiğini söyledi. Fatma teyzenin oğlu Burak öyle değil mi?"
Annemin bana ne cevap vereceğini düşünürken, annemin derin bir nefes aldığını fark ettiğim de bir cevap verir mi diye düşünüp durdum. Bunca olan şeylerden benim neden sonradan haberim oluyor anlamıyorum.
Annem sürekli benden gizli şeyler yapar ve bunu neden yaptığını düşürürken, vereceğim tepki yüzünden olabilir diye düşünüyorum. 30 yaşında hâlâ bekar olmam onu çok rahatsız ediyordu. Tabi bu beni onu rahat ettiğimi gibi rahatsız etmiyordu. İşte o da en çok buna kızıyor ve tepki gösteriyor. Ne yapmamı bekliyordu acaba?
"Evet o Fatma teyzenin oğlu Burak, demek seni aradı. Senin ondan haber beklediğini söyleyince hemen aramak istedi. Peki onunla ne konuştun?"
