- Felix'ten.
Şirkete ilk girişim değildi ama 2 yılın ardından çok fazla değişim olmuştu. Eskisi gibi havası yoktu şirketin. Yine de alışmam lazımdı bu duruma, sonuçta her gün buraya uğrayacaktım.
Hyunjin'in odasına vardığımda boğazımı iyice temizledim, içimde büyük bi korku vardı ama yüzüme yansımıyordu. Kapıyı hafifçe tıktıkladım;
"Bay Hwang, Felix ben."
"Gir."
Kapıyı aralayıp, Hwang'ı gördüğüm gibi şok olmuştum.
Üzerinde sadece baksır vardı, hemencecik arkama döndüm. Yerin dibine girsem de geçmezdi bu utanç verici durum!
"Özür dilerim Bay Hwang ama bana gir dediniz, nerden bilebilirdim ki! Özür dilerim tekrardan, çıkıyorum."
"Çıkma, kal."
"Ne?" Dedim arkama dönmeden. Vücudunu gördüğüm kadarıyla mükemmel kasları vardı, nasıl da boğardı beni! Belki yanlış bir şey yapsam boğardı di mi? Sonuçta menajeri bu yüzden istifa etmişti, yeni menajeri bendim artık!
"Ne uzattın be, giyiniyorum."
"T-teşekkür ederim Bay Hwang." Dedikten sonra yutkundum sertçe. Bunu duymuştu ki sırıtış sesi geldi kulaklarıma, cidden... Çok utanç vericiydi! Bir de ergen veletler gibi çabuk azıyordum ben!
"Dön."
"Peki Bay Hwang." Dedim ve arkama döndüm. Siyah atlet, siyah şort giymişti. Onu incelediğimi fark etmişti sanırım, yanıma gelip, "Bay Hwang da ne? Babamla karıştırıyorsun beni!! Hyung desen yeterli. Fazla resmiyet iyi değildir."
"Haklısınız Hyung, bir dahaki sefere daha dikkatli olacağım."
Elini omzuma koyup bastırdı. İrkildim ve fal taşı gibi açtım gözlerimi. Bsna bakıp sırıtıyordu. Kafasını iyice eğdi yüzüme doğru. Yanında kısa kalıyordum, peh.
"Çok kul kölesin, işe yarar."
Ha. Neydi bu? Ne işine yarayacaktı? Çok mu safım ya ben? Kendimi dokundurmam asla! (U dönüşüne hazır olun komutanım)
"Ne diye bakıyorsun aptal gibi?!, Gitmeyecek misin JYP'nin yanına!"
"Ah, üzgünüm efendim. Zaten yanından geliyorum."
"Ha... Tamam o zaman. Durma yine de böyle, görevin yok mu senin!"
Onu dinlediğimi zannediyordu. Fakat eskiyi düşünüyordum. Burada stajyer olalı çok mu olmuştu cidden? Hyung baya değişmişti, benim gibi. Eski tatlı hallerinden eser yoktu. Egolu, bencil, cimri, saygısız, sapık olmuştu! Egosu ne tavandı be! (O ego bizde olsa mahalle ablasıydım, nerde)
Yüzüme inen tokatla saldım kafamdakileri. Yere yığıldım bi anda. Şok olmuştum. (ben de Hakmar) yanağım o kadar acıyordu ki, parmaklarımı bile üzerinde gezdirmiyordum, eziyet gibiydi!
"Ne sıskaymışsın aptal! Beni neden dinlemiyorsun?!" Dedi saçlarımı avuçlarken. İyice sıktı saçlarımı, istemsizce inledim ki zevki gelmişti yerine.
"Özür dilerim b-ben... Ahh! Cidden acıyor!"
"Ceza verirdim ama elimde kırılırsın." Telefonunu aldı eline. Birini aradı ve bir yeri kirala- AMANN! NE DİYORUM BEN?!
Pek ne dediğini anlamadım ama bi gecelik bir yeri kiralamıştı. Hadi canım! İlk günden de domaltıp sikmez herhalde diye düşündüm ama korkuyordum da elbette. Ne salağım ben, Allah akıl yerine yem koymuş kafama. (ULAN ÇARPILCAM DİYE KORKTUM AMCIK KAFAMI SİKEYİM, Bİ ANDA KUZENİM DALDI ODAYA!)
"Ummm, Hyung?"
"He?" (Öküz, cinsin utanır be!)
"Şey ne konuştuğunu merak ettim açıkçası. Haddini aşıyorumdur belki (götünü kaldırıyo'n.) ne konuştunuz? Gerçekten meraktan soruyorum, cevaplayıp cevaplamamak elinizde kalmış."
"Aramıza katıldın ya hani. Hiç mi bir şey bilmiyorsun! Kutlama işte amk."
"Ha, anladım Hyung. Cevapladığınız için teşekkür ederim!"
