Herkes içki almışken beyaz saçlı çocuk hiçbir şey almamıştı, durgun bir şekilde duruyordu.
F: Neden içmiyorsun?
J: Canım sıkkın.
F: Neden?
J: Manitayla kavga ettik, gelmedi.
C: Ya bunu mu takmıştın kafana! Yarın barışırsınız, kıyamaz sana Changbin.
J: Zannetmiyorum Hyung.
C: Hadi Hadi Jeongin, üzme kendini.
J: Pekii, ama içmeyeceğim.
Bunları dinlerken hala bacağımda olan eli ittirmeye çalıştım, işe yaramadı aslında. Hyunga döndüm ve yüzüme bakıyordu sırıtıp.
F: Ne istiyorsun?
H: Seni.
F: Ne?
H: Bardan erken çıkacağız.
F: Hyung!
Diye bağırdığımda tekrar gözler bize döndü.
C: Ne yapıyon çocuğa?
H: Sen niye karışıyosun her şeye?! Haline bak, Leş gibi kokuyorsun!
Chan Hyung bu duyduğunu başını eğip, üzülmüştü, yada ben öyle zannediyordum.
Herkes garip garip sesler çıkartıyor, gürültü yapıyordu. Sadece bir yudum almıştım ben, bu yüzden sarhoş olmadım. Sarhoş olmayan biri daha vardı.
Hyung.
