Ilang araw ang lumipas at tinotoo nga nya sinabi nya. Di sya sumama o nagpakita man lang sa amin.
Nakakafrustrate lang. Parang pilay na ang barkadahan namin. Nakadagdag pa sa frustration ko ay ang nalaman ko mula kay Anthony. Napapabuntong hininga na lang ako tuwing naaalala ko ito.
"Okay! Naka-anim ka nang buntong hininga. Sabihin mo na kasi ang problema mo. Hay naku dadagdag ka pa sa kanya.", pagsasalita ni Stef.
"If I'll tell would it make any difference?", sagot ko naman.
"We're you're friends, may it make any difference or not, who cares? We know you need to let that out dude.", tugon naman sakin ni Kim sabay pat sa balikat ko. Natahimik ako nang sandali.
"Okay, seryosong tanong Kim, if you and Stef aren't together, is there a chance that you'd like me? I mean, romantically?", pagtatanong ko. Hope this helps.
Napaisip si Kim. Ako naman nakatingin sa mga naglalakad sa labas ng cafe. Nagtatakbuhan sila. Bumabagsak na kasi ang ulan.
"To be honest, to be really really honest, boyfriend material ka naman e. You're cute. Mabait. Funny. Kulang ka nga lang sa height pero keri na. Yun ang rason kung bakit ka nya nagus--"
"Fuck, alam mo?!", pagpuputol ko sa kanya.
"Yup. Me too.", pagsagot naman ni Stef.
WTF?! Bat nilihim nila sakin to?!
"How can you guys not tell me after all these time?", I asked them both.
"Wala kami sa posisyon para sabihin iyon sayo. We're very sorry talaga. Kung ako lang sinabi ko na agad e. Pero ayaw nya. Sikreto daw.", sagot ni Kim.
Damn. I feel betrayed.
"Another addition to my frustration. Hayy".
BINABASA MO ANG
Bakit Ako?
Short StoryPara sa mga naguguluhan, nagtatanong, nag-iisip at naghahanap ng kasagutan sa mga katanungan sa buhay..HINDI ITO PARA SA INYO. HAHAHAHA. Kagagawan ng aking malikot at maduming isipan(slight lang naman). Enjoy this short story for me. Nagmamakaawa ak...