Kinaumgahan, pinilit ko na lang tiisin ang mga gumugulo sa isip ko. Kailangan kong maka-graduate. And eventually together with all of these problems I have.
Na-ring ang phone ko habang nag-aayos ako para pumasok sa school. Agad ko naman sinagot.
"Oh Kurt, bakit?"
"Wala pasok duuudeee! Yuhoo!"
"Okay. Yun lang?"
"Sunget neto. May dalaw ka pre?"
"Gago. Snob ako. Lul"
"Lul ka din. Hahaha ge bro."
"Salamat.", sabay baba ng phone. Kung kelan may gana naman ako pumasok saka naman..hay buhay.
Nahiga na lang ako ulit sa kama. Tumunog ulit phone ko. Agad kong sinagot.
"Oh ano na naman Kurt?"
"Ako to. Can we talk?"
"I-Ikaw pala."
"Can we talk?"
"...", di ko alam kung papayag ako. I'm torn between thinking na ang selfish selfish nya kasi inuna nya feelings nya after our friendship and yung feeling na miss na miss ko na din sya.
"It's ok if you don't want--"
"Kelan? Saan?", I interrupted. Then eventually sinabi nya ang detalye ng aming pagkikita.
Dahil wala naman akong pasok nga, we decided na ngayong araw na din mag-usap. Bakit ipagpapabukas pa kung pwede naman ngayon?
I made myself as presentable as I can. Who knows, baka eto na talaga last naming pag-uusap. The thought of it just made my heart ache a little. Gagraduate na nga ako, ang dami pang problema. And to think na I'll be leaving my friends, my best of friends in my entire college life, behind to pursue my own life. Tapos eto, mukhang may mauuna pang lalayo kesa sa akin.
BINABASA MO ANG
Bakit Ako?
Short StoryPara sa mga naguguluhan, nagtatanong, nag-iisip at naghahanap ng kasagutan sa mga katanungan sa buhay..HINDI ITO PARA SA INYO. HAHAHAHA. Kagagawan ng aking malikot at maduming isipan(slight lang naman). Enjoy this short story for me. Nagmamakaawa ak...
