11.bölüm

2.2K 63 38
                                    

  Merhaba güzel okurlarım biliyorum mirzanın ortaya çıkmasını bekliyorsunuz çok az kaldı sizi seviyorum ❤️

  "seni babama söyliycem"

  "asıl ben seni amcama söyliycem"

  "arabamın tekerleğini kırmışsın"

  "sende tokalalımı kopaldın"

   "seni fare"

   "maymun"

   "Asaf, Miray yeter artık derdiniz ne beni üzmek mi siz kardeşsiniz niye kavga ediyorsunuz"

   "ama anne o da babamın bılaktığı tokalalı kopalmış"

   "sende niye arabamın tekerleğini kırıyorsun"

"tamam tamam ikinizde hatalısınız bir daha birbirinizin eşyalarını bir daha kırmayın ve koparmayın tamamı"

  İkiside başını saladığında gülümsedim.

"şimdi özür dileyin bakalım"

"bir daha tokalarını koparmıyacam, özür dilerim"

  "ben de alabanı kılmıyacam, özül dilelim"

  "afferin benim güzel çocuklarıma şimdi sarılın bakalım"

  İkisi kucaklaştığında bende dayanamayıp sardım kollarımı onlara

  "şimdi kreşe geç kalıcaksınız sonra oyunları kaçırırsınız"

İkisini aşağı halil abiye emanet etikten sonra oturma odasına girdim Ezra ve annem oturmuş sohbet ediyorlardı beni görünce İkiside konuşmayı bıraktı.

"kızım niye çocuklar kavga etti"

Derin bir nefes verdim çünkü gerçekten bazen yorulduğumu hissediyordum.

  "birbirlerinin oyuncaklarını kırmışlar babaları getirdiğini zanetikleri oyuncakları"

  Bir de bizim küçük oyunumuz var tabi, çocukların baş ucunda oyuncak bırakıp babanızdan diyerek onları bir nevi kandırıyorduk, çok işi olduğundan sadece bazı geceler gelebiliyor ve ne hikmetse çocuklar uyanmadan gidiyor.

  Haftada bir iki kez baş uçlarına oyuncak bırakıyordum ne kadar zorlansamda içimde tutuyordum.

  "Berfin biz ezrayla az önce konuşuyorduk eğer haber verirsek gelir mirza çocuklarını bırakmaz o zaman kızgındı."

   "anne babamın koydu yasak neredeyse 1 yıldır bitti eğer gelmek isteseydi gelirdi o 4 yıldır yok gelmek te istemiyor ben onun için yalvarmam" boğazımdaki yumruyu yutkunarak geçirmeye çalıştım.

   "artık çocukları kandırmakta zorlanıyorum sırf evde babalarının yokluğunu hisetmesinler diye küçük yaşta yolladık kreşe, ama İkiside çok zeki çocuklar" yine kendimi tutamadım göz yaşlarım akmaya başladı.

   "anne artık gerçekten korkmaya başladım. Geçen gün Miray babasının gece gelip ona sarıldığını öptüğünü sonrada gittiğini söyledi. Artık yalan söylemeye başladılar. Asaf ta aynı şekilde yani sen söyle ne yapayım"

   "sen de haklısın yenge valla ben onlarla baş etmekte zorlanıyorum"

  "ben kalkıp pasta yapıyım onlara 2 gündür istiyorlar."

   "yardım ediyimi yenge"

    "yok canım benim zaten işim yok o yüzden kafa dağıtırım"

  Mutfağa girip pastamı yapmaya başladığımda zamanın nasıl geçtiğini anlamadım,pastayı dolaba koyup gidip banyo yaptım saate baktığımda çocukların gelmesine 1 saat vardı.

mardin rüzgarı Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin