mardin rüzgarı

12.bölüm

Merhaba güzel okurlarım yazmaya fırsatım olmadı o yüzden kusura bakmayın.

Keyifli okumalar ❤️

   "anne babam televizyonda ne yapıyoldu."

   "anne babam ne zaman gelecek"

   "anne dedem babamı getileyemi giti"

   "miray kızım uyu artık kardeşin uyuyacak şimdi."

   "helkes gitti, onlalda babam gibi gelmiycek, sen bizi kandılıyolsun"

   "o nasıl söz kızım hepsi gelicek daha sabah konuştuk ya bir kaç güne gelicek ler"

    "babamda gelicekmi"

  Ona verecek bir cevap aradım.

"yarın dayınlara gidelim hem yağızla oynarsın"

  "gelçektenmi yaşasın"

  "sabah olması için uyumamız lazım, haydi kapat gözlerini"

Mirayı uyutup ikisininde üstlerini güzelce örtükten sonra öpüp dişarı çıktım, artık mardin bana dar geliyordu.

  5 gün önce aldıkları haberle apar topar İstanbula gittiler hepsi koca konakta ben ve çocuklarım kaldık.

  Önceden konakta sıkılan çocuklar daha çok sıkılmaya başladı.

  Elimedeki telefonu evir çevirmekten parmaklarım yoruldu.

  En son artık dayanamayıp Ezra yı aradım telefon çaldıkça kalbim daha çok atıyordu.

  "alo yenge"

  "alo Ezra nasılsın"

  "idare ediyorum, siz nasılsınız çocuklar nasıl"

   "sizi çok özlediler, az önce zorla uyuttum"

    "yaa canlarım biz de onları çok özledik"

    "ııı şey nasıl"

    "abimi"

    "evet"

    "gayet iyi durumu dün uyandı, ama 10 gün hastanede kalmasını istiyor doktor, kendisi de kabul etmiyor.
  Annem mardinde bakarsam izin veririm çıkmana dedi."

    "gelicekmi peki"

   "yani beli değil cevap vermedi."

   "anladım ben seni tutmiyim, oradakilere selam söyle"

   "tamam canım sende yeğenlerimi öp benim için"

   "tamam görüşürüz"

   "görüşürüz"

  Telefon kapatıp heyecanla ayğa kaktım, o geliyordu ne yapıcam, ya istemezse çocuklarımı, Allah 'ım sen yardım et.

Sabah çocukların sesleri ile zorla uyandım bütün gece uyumamış dönüp durmuştum, şimdi de hazırlanmış aileme gidiyorduk.

  Eve varmadan markete uğrayıp yağıza bir kaç abur cubur alıp çıktığık.

"anne ben artık büyüdüm o yüzden poşeti taşıyabilirim"

  "canım oğlum, biliyorum sen kocaman olmuşsun ama beni yormuyor bu poşet yorulduğum zaman sana veririm, hem zaten eve vardık."

Miray aralık kapıdan hızla koşup içeri girdi avluda ki sesirde hepsi oturmuş sohpet ediyorlardı.

  "dayıııııı"

  Mirayın sesiyle hepsi bize döndü.

  "dayısının aşkı gel sana sarılıyım"