14.bölüm

2.3K 66 42
                                    


  Merhaba güzel okurlarım merakla bu bölümü beklediniz o yüzden sizi tutmayım keyifli okumalar❤️

   "bana araba aldınmı baba"

   "önce benimle pasta yapıcak sonla senle oynal"

   "babam kız oyunu oynamazki değilmi baba"

   "hayıl oynal değilmi baba oynalsın"

   "oynamaz"

   "oynal"

   "asaf, miray ikinizde akılı olun babanız biraz hasta sonra ikinizle oyunlar oynar"

  Yaklaşık iki saattir. Mirza kucağındaki çocuklarına bakıp duruyordu. Tabiri caizse mal mal bakıyordu.

  Ne söylerlerse sadece kafasını sallayıp duruyor du bu durum ne kadar komik olsada gülemiyorum bu duruma.

   "ben ikinizle de oynayacam ama önce tuvalete gidiyim, sizde pijamalarınızı giyin birlikte uyuyalım olurmu"

   "yaşasın olul hadi gidelim"

   "ama gitmezsin değilmi baba"

Asaf ın sözüyle sertçe bana baktı.

  "bundan sonra hiç bir yere gitmem siz olmadan"

İkisini de öptükten sonra odalarına yolladı.
Eli karnında bana doğru gelmeye başladığında tedirgin oldum.

  "bunu benden sakladığınız için çok pişman olucaksınız"

Gözüm karnına değdiğinde kanadığını fark etim istemsizce tedirgin oldum.

  "yaran kanıyor"

Eline baktığında kan olmuştu. Kapıdaki korumaya baş hareketi yaptığında koşarak yanına geldi.

  "pansuman malzemelerini getir."

İkiside arkasını dönüp gittiğinde ortada kaldım. En iyisi annelerin yanına gitmekti.

  Salona girdiğimde babam ve annem oturuyorlardı.
  Babamın elini öpüp hoş geldin diyerek oturdum. İkiside bana bakıyordu.

   "konuştunmu kızım"

   "evet anne"

  "çocukları biliyormu"

   "evet tanıştılar şu an çok şaşkın o yüzden tepki veremiyor"

   "her şeyi yakıcak, mahfedecek"

   "hiç bir bok yapamaz"

   "ne olursa olsun çocuklarını saklamamalıydık ağam"

   "aklı başında olsaydı karısını bırakmasaydı. Bıraktı en azından arada bir gelseydi, telefonla arasaydı."

   Salona giren emir ve ezrayla o tarafa döndüm.

    "yenge çocukları gördüm çok mutlulardı. Konuşmaya çalıştım ama cevap bile vermediler."

    "beni bile görmediler"

Emir ve ezranın sözlerine burukça gülümsedim.

    "babalarıyla uyuyacaklar çok heycanlılar."

    "söyledinmi abime" emir in sözüne sadece başımı saladım.

  Ama odada yankılanan sert sesle hepimiz gerildik.

  "merak ediyorum o söylemese siz canım ailem ne zaman söyleyecektiniz"

Kimseden ses çıkmadı.

mardin rüzgarı Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin