အပိုင်း6. ခရမ်း
ဒီနေ့ထုထုကျောင်းတက်ရပါတယ်.....တနလာ်နေ့ဖြစ်တာကြောင့် အပျင်းကြီးလို့လည်းမရပါဘူး...
မမထုံထုံက ၇နာရီဆို ထုထုကိုလာနိုးနေကျဖြစ်ပေမဲ့လည်း ထုထုက ဒီနေ့ထူးထူးခြားခြားအစောကြီးနိုးနေပါတယ်.....ဒါကြောင့်မို့မမထုံထုံကိုမစောင့်ပဲမျက်နှာကိုစတော်ဘယ်ရီဆပ်ပြာလေးနဲ့သစ်ပြီးပူရှိန်းအရသာလေးပါတဲ့သွားတိုက်ဆေးလေးနဲ့သွားတိုက်ပါတယ်.
ရေချိုးခန်းထဲမှာထုထု အလုပ်ရှုပ်နေတုန်း...တံခါးဖွင်ွသည့်အသံကြားရသည် မမလာပြီ
ထုထု.....ထုထုရေ....ကိုယ်၀င်လာပြီ....နိုးပြီလား....
ဟင်....ကိုကိုပါလား....မမထုံထုံရော....
ထုံထုံက ကိုယ်ခိုင်းလိုက်လို့အလုပ်ကိုသွားပြီ....
အခုကျောင်းကို ကိုယ်လိုက်ပို့ပေးမယ်.... ထုထုက အဆင်သင့်ဖြစ်ပြီလား....
ဟင့်အင်း...ဟင်အင်း...
မဖြစ်သေးပါဘူးနော်...ထုထု ဘာမှ မပြင်ဆင်ရသေးဘူး.....
(ကိုကိုကူညီရင်ကောင်းမယ်....)
ထုထုကအရမ်းကိုချစ်ဖို့ကောင်းပြီးလှချင်နေတာပါနော်.....ချွဲကလည်းချွဲချင်တာပေါ့...မမထုံထုံက ေတာ့အဲ့လိုမဟုတ်...တည်တည်ကြီး....ထုထုက သိပ်မချစ်ဘူး......
အွန်း.......ကိုကိုကတော့ထုထုကိုအလိုလိုက်မယ်လို့မျှော်လင့်ရတာပါပဲ......
ကိုကိုရေ.....ထုထုကိုပြင်ဆင်ပေးပါ့လား.....!
ပြင်ဆင်ပေးရမယ်..? ..ကိုယ်ဘာမှ သိပ်မသိဘူးနော်........ ထုထုပြောပြပေးပေါ့.....ကိုယ်ကူညီပေးမယ် .....
ပြောပြောဆိုဆိုရိပေါ်က ဘီရိုဖွင့်လိုက်ပြီးထုထုရဲ့ကျောင်းအ၀တ်ကိုထုတ်ပေးဖို့လက်လှမ်းလိုက်စဥ်ပဲ....
ခါးပေါ်ကိုရောက်လာသောလက်နွေးနွေးလေးတစ်စုံကြောင့်ခဏလေးရပ်တန့်သွားသည်....
ထုထုဘာဖြစ်လို့လဲ.....လက်သေးသေးလေးအပေါ်လက်၀ါးအကြီးကြီးထပ်လို့ အမေးပြုတော့. ပါးနုနုလေးက ကျောကိုမှီလာတဲ့ခံစားချက်က ရိပေါ်ကိုရင်တုန်စေတယ်......
ကလေးကိုဆန့်ကျင်သလိုဖြစ်မှာဆိုးလို့စိတ်ကိုချုပ်ထိန်းပြီးခေါင်းကိုနောက်လှည့်ကြည့်လိုက်ပြီး ထုထုနဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်ဖြစ်အောင်ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်သည်.....
YOU ARE READING
ခရမ်းရင့်ရောင်ချည်တစ်စရစ်တွယ်သည်
Fanficတိတ်ဆိတ်ခြင်းတွေကြီးစိုးတဲ့ညမှာ လျှောက်လှမ်းတွေကမဲမှောင်ခြင်းအတိပဲ...ရုတ်တရက်ထွက် ပေါ်လာတဲ့ရယ်သံသဲ့သဲ့က ကျောချမ်းစရာ ကောင်းလောက်အောင်နှလုံးသားထဲကိုစီး၀င်သွားခဲ့တယ်. တုန်လှုပ်မှုမရှိပေမဲ့ရင်ခုန်ခြင်းဆိုတဲ့ပြယုဒ်နဲ့အသားမကျသေးတဲ့ခြေအစုံကတော့ရုတ်တရက်ရပ်...
