غرام احفاد السوهاجى

البارت السابع عشر

غرام احفاد السوهاجى.

البارت السابع عشر.

فى الصعيد بعد صلاه العصر وانتهوا من اعمألهم يعود كل شخص من عمله للقصر.
فى حديقه القصر كانت ندى ومازن يجلسون على الارض ويضحكون ببلاهه.

ندى: ها يا مازن ايه رايك.

مازن: انا موافق بس انتى تدفعى.

ندى بأشمئزاز مصطنع: مش المفروض انك راجل وانت اللى تدفع.

مازن برفعه حاجب: حد قلك انى مصطفى او اسر.

ندى بسرعه: يخربيتك هتفضحنا خلاص روح هات انت بس بسرعه ومتخليش حد يشوفك.

ذهب مازن وعاد بعد فتره قصيره.

ندى: ها جبت.

مازن: اه وزياده كمان يلا نعمله وناكل.

بعد دقائق كانوا جالسين فى نفس مكانهم وقدامهم الاكل.

ندى بفرحه: اخيرا شوفتك يا حبيبى.

مازن: انا اللى جيبه.

ندى:اسكت انت وعلى العموم شكرا انك اشتركت معايا فى الخطه وجبت الاندومى بس عارف يا مازن لو امى شمت خبر هزعلك اشطا.

مازن بخوف مصطنع: اصلا مش هقولها وبعدين هيه محرمانا نكله والله.

ندى: طيب اطفح يلا.

ندى وهى تنظر للاندومى: تعرف انى بحبك اوى بس هما اللى حرمنى منك.

جاء زين من ورأها: بتحبى مين يا حبيبتى.

انتفضوا هما الاتنان من مكانهم ونظروا له بخوف.

ندى بخوف: طبعا لو حلفتلك ان هو اللى قالى اعمل كده مش هتصدق.

مازن: والله يا زين هيه اللى قالت نجيب اندومى وعماله تحب فيه.

زين بضحك عليهم: طيب ينفع تكلوا من غيرى.

ندى بتوتر: لا انت هتقول لى امى.

زين بضحك: متخفيش مش هقولها عشان هتقولى ما انت كلت معاها.