Göz göze geldik. Bakışlarında hüzün olmasını bekledim ama korku vardı. Anlamadım ardından arkamdan bir ses yükseldi;
"Yolun sonundayız"
Bu ses Soner'in sesiydi. Burdaydı. Her şeyin başladığı yerde yine yeniden üçümüz birlikteydik. Soner'in elinde silah vardı. O geceki silah. O an bilemedim. Ne yapmalıyım?
Sağ yanımdaki sıcaklıkla başımı o tarafa çevirdim Emre yanımdaydı. Göz göze geldik. Güldü. Anlamadım. Tekrar güldü.
Ardından sadece benim duyabileceğim şekilde fısıldadı.
"Korkma ben burdayım, yıldızlar ve deniz bizimle"
Ardından çok güçlü bı ses geldi. Karnımda bir acı hissettim. Bir anda başım dönmeye başladı. O an Emreyle göz göze geldik. Gözünden yaş damladı.
Íkinci defa...
Emre'nin kucağına yığıldım bir anda. Karnımda ki acı gitgide büyüyordu.
Yüzümü ona çevirdim. Ve zorla da olsa konuşabildim;
"Seni seviyorum"
Emre bir saniye bile beklemedi. Belkide son kez öptü beni dudağımdan. Anladı belkide bittiğini herşeyin. Zar zor da olsa konuştu;
"Seni seviyorum"
Başka bişey söyleyemedik sessizliğe gömüldük ikimizde. O an polis sesleri karıştı zihnime. Gözlerimi bile kapatamadan ölüm tüm vücudumu ele gecirdi.
Emre'nin sesi silindi kulağımdan ama o an zihnimde beliren tek ses vardı;
"Ben seni çok sevdim, ben seni çok sevdim"
"Belki zordur anlaması sessizliğimden"
"Ben seni çok sevdim, ben seni çok sevdim"
"Sen oku kelimeleri gözlerimden"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Deniz Esintisi
RomanceOnu düşünürken sessizce mırıldandım; "Bir volkan kopuyor yine bedenimde" "Anlamsız sızılar içimde" "Saklarım sevdamı gücüm yetmese bile" Yaşamaya, nefes almaya bir deniz kenarında başladım. Kim bilir belkide bir deniz esintisiyle son bulur.
